Παρενοχλώντας την babysitter

από **nantia12** Τετ Φεβ 02, 2011 5:29 pm

Eίναι μεσημεράκι στο ατελιέ της Δάφνης.O Νικόλας και η Δάφνη έχουν επέτειο και ο Νικόλας θα την πάει στο θέατρο.Οπότε ο μικρός Μάριος λόγω της απουσίας του Ηλία θα μείνει με την Νόρα...

Στο ατελιέ βρίσκουμε τον Μάριο,την Δάφνη,τον Λουκά και την Νόρα.Ξαφνικά μπαίνει ο Νικόλας κρατώντας ένα φάκελο.
Λ -Καλώς τον ταρίφα!Πάλι φακελάκι πήρες?
Νικ -Άντε πνίξου ηλίθιε!
Νο -Α,μην το λες ηλίθιο το μωρό μου! Και σκύβει και φιλάει τον Λουκά.
Νι -Ρε,μαζευτείτε!Είναι και το παιδί μπροστά.
Δ -Δίκιο έχει ρε παιδιά!Νικόλα μου γιατί ήρθες τόσο νωρίς?Και τι κρατάς?
Νι -Απόψε,θα πάρω το γυναικάκι μου & θα το κυκλοφορήσω!
Λ -Ίσα ρε ταρίφα!Και που θα την πάς δηλαδη?Σε κανα παγκάκι το πολύ-πολύ.
Νο -Αυτά τα κάνεις μόνο εσύ Λουκά!
Λ -Α,έχουμε και παράπονα Νοράκι?
Νι -Σκάστε και οι 2!
Δ -Και πού θα πάμε ρε Νικόλα μου?Και ο Μάριος?Ο πατέρας μου δεν μπορεί να τον κρατήσει!Αφού θα φύγει!
Ο Νικόλας και η Δάφνη κοιτάζουν τότε η Νόρα.
Νο -Τί,ποιός εγώ?
Δ -Έλα γλυκιά μου,σε παρακαλώ!Έχω πολύ καιρό να βγώ με τον Νικόλα.Εξάλλου δες το ως προπόνηση για το δικό σου μωρό!
Λ -Δικό ΜΑΣ,Δαφνούλα.Εκτός αν ξέρεις κάτι παραπάνω.
Νο -(αγριεμένη)Λουκά!
Νι -Πάψτε πιά!Αμάν!Με ζαλίσατε!Λοιπόν Νόρα,θα το κρατήσεις το παιδί?
Νο -Εννοείτε ρε Νικόλα!Το φασολάκι & εγώ θα περάσουμε πολύ καλά!Ε,φασολάκι?Και σκύβει και φιλάει στο κεφάλι τον μικρό Μάριο.
Λ -Ε,ε,ε!!Δεν θα μας πάρει και την πρωτοκαθεδρία ο Μάριος!Και για να έχουμε καλό ερώτημα,γιατί μόνο η Νόρα?Το βαφτιστήρι μου δεν κάνει να είναι μαζί μου?
Νι -Μας κοροιδεύεις ρε Λουκά?Τον ευατό σου δεν μπορείς να φροντίσεις,θα φροντίσεις το παιδί?Το αντίθετο ποιό πιθανό είναι,να φροντίσει ο μικρός εσένα!
Λ -Άκου να σου πώ ταρίφα...
Δ -Λοιπόν κόφτε το!Νόρα,κατά τις 20:00 να είσαι εδώ.
Νο -Μην ανησυχείς Δαφνούλα μου.Εδώ θα είμαι.Και τώρα φεύγουμε γιατί έχουμε και ένα γραφείο.Πάμε Λουκά!
Λ -Μην κλέβεις τις ατάκες μου Φωκά!
Νο -Καλά,προχωρήστε κ.Βενέτη τώρα.
Στις 19:50.Στο ατελιέ της Δάφνης...
Νο-Γειά σας!Που είναι το φασολάκι?
Δ -Γειά σου,Νόρα μου!Μέσα με τον Νικόλα!
Εκείνη την στιγμή μπαίνει ο Νικόλας κρατώντας τον μικρό.
Νι -Επ,μόνη σου Νόρα μου?Ο γελοίος που είναι?
Νο -Στης Ερριέτας,Νικόλα μου!Την παρηγορεί για τον Στέφανο.Αδερφικά βάρη!
Νι -Καλά Νοράκι μου.Λοιπόν,το πρόγραμμά του το ξέρεις,ότι μας χρειαστείς,πάρε μας τηλέφωνο.Κατα τις 01:00 θα είμαστε πίσω.
Δ -Τι να μας χρειαστεί ρε Νικόλα?Το βαφτιστήρι της θα φροντίσει.Άσε που τα κινητά θα είναι κλειστά στο θέατρο.
Νο -Εντάξει παιδιά.Καλά να περάσετε & χρόνια σας πολλά!
Έτσι η Νόρα μένει μόνη της με τον μικρό.Αφού έπαιξαν,τον τάισε,τον έκανε μπάνιο τέλος τον έβαλε για ύπνο.Αφού κοιμήθηκε,η Νόρα πήγε στο σαλόνι για να μαζέψει τα παιχνίδια του,και τότε ο Λουκάς(που δεν το έχει
πάρει χαμπάρι η Νόρα)την πλησιάζει απο πίσω αθόρυβα & βάζει τα χέρια του στην μέση της.
Ν -Αχ Λουκά μου,με τρόμαξες!
Λ -(φιλώντας τον λαιμό της)Συγνώμη ζωή μου!(και αρχίζει να της κατεβάσει τον γιακά του πουκαμίσου της)
Η Νόρα τον σταματά και γυρνάει ωστε να είναι πρόσωπο με πρόσωπο.
Ν -Ρε Λουκά,σταμάτα!Ο μικρός είναι μέσα!
Λ -(παίζονατς με το κολιέ της)Κοιμάται?
Ν -Ναι,αλλά άμα με χρειαστεί?
Λ -(κοιτώντας την στα μάτια)Τώρα σε χρειάζομαι εγώ!
Και την αρπάζει απο το κεφάλι και την φιλάει με πάθος.
Η Νόρα παραδόθηκε στο φιλί του & τότε ο Λουκάς την σήκωσε στα χέρια και την μετέφερε στην κρεβατοκάμαρα του Νικόλα.Την ακουμπησε απαλά στο κρεβάτι και βρίσκεται απο πάνω της.
Ν -Ρε Λουκά,είμαστε σε ξένο σπίτι.
Λ -Ποιός νοιάζεται?Σε θέλω τώρα!
Ο Λουκάς βγάζει την μπλούζα της & μετά την δικιά του & την αρπάζει & την φιλάει.Η Νόρα,μην αντέχοντας άλλο απ'τα καυτά φιλιά του Λουκά που έχουν βάλει σε όλο της το σώμα προσπαθεί με τρεμάμενα χέρια να του βγάλει το παντελόνι,τότε ο Λουκάς τις πιάνει τα χέρια & τα ακινητοποιεί πάνω απο το κεφάλι της!
Ν -(θυμωμένα)Λουκά,τι καταλαβαίνει τώρα?Μ'ανάβεις καλά-καλά και μετά τίποτα?Δεν μ'αγαπάς ρε γελοίε?
Λ -Σε λατρεύω(φιλί),είσαι η ζωή μου ολόκληρη(φιλί).Και ποιός σου είπε "τίποτα"?
Ο Λουκάς τότε,σκύβει & μοιράζει φιλιά απο τους "αιχμάλωτους" καρπούς της μέχρι τον ώμο της.Ύστερα συνεχίζει με τον λαιμό της,κάνοντας στάση εκεί.
Το σώμα της Νόρας είχε τεντώσει σαν τόξο κάτω απο το σώμα του Λουκά & σιγανά βογκητά έβγαιναν απο το στόμα της.Προσπαθούσε μάταια να ανακτήσει τον ρυθμό της ανάσας της καθώς η γλώσσα του Λουκά χάραζε πύρινα μονοπάτια απο το πίσω μέρος του αυτιόυ της ως την καμπύλη του στήθους της.Σε μια ύστατη προσπάθεια να αναπνεύσει του ψιθύρισε:
Ν -Λουκά(βαθιά ανάσα) σε (βαθιά ανάσα ξανά)παρακαλώ..και η φωνή της έσβησε.
Ο Λουκάς μην αντέχοντας ούτε εκείνος άλλο και έχοντας ξεπεράσει προ πολλού τον βαθμό αντοχής του,με μια απότομη κίνηση της κατεβάζει το παντελόνι και το εσώρουχο μαζί με τα δικά του,& μπήκε μέσα της.Οι αναστεναγμοί & τα βογκητά τους έγιναν ένα καθώς & οι δύο έφταναν ταυτόχρονα στην κορύφωση.Τότε ο Λουκάς κατέρευσε δίπλα της.
Ν -(χαιδεύοντας την γυμνή του πλάτη)Λουκά μου...?
Λ (ανακτώντας την ψυχραιμία του & δίνοντας της ένα απαλό φιλί στα χείλη)Ναι,μωρό μου?
Ν -Ίσως θα έπρεπε να κρατάω τον Μάριο πιο συχνά.
Λ -(χαμογελώντας)Χμ...μάλλον θα έπρεπε.