Λουκανορική μπουμπού!!! By nora1!!!

ΗΡΩ 1993 έγραψε:ΘΑ ΒΑΛΩ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ !!!! ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΕΙΡΑ .... ΤΕΛΕΙΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ , ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ .

Γιατί θα βάλεις τα κλάματα Ηρώ μου? Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!! Ελπίζω κάτι τέτοιο να συμβεί και στη σειρά!

Αγαπη με εκανες να νιωσω παρα πολυ καλα... Σε ευχαριστω......

viki nora-loukas έγραψε:Αγαπη με εκανες να νιωσω παρα πολυ καλα... Σε ευχαριστω......

Χαίρομαι που βοήθησα Βικούλα μου!!!! Πάλι καλά που σ'έκανα να νιώσεις έστω και λίγο καλύτερα!

ΗΡΩ 1993 έγραψε:

nora1 έγραψε:

ΗΡΩ 1993 έγραψε:ΘΑ ΒΑΛΩ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ !!!! ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΕΙΡΑ .... ΤΕΛΕΙΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ , ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ .

Γιατί θα βάλεις τα κλάματα Ηρώ μου? Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!! Ελπίζω κάτι τέτοιο να συμβεί και στη σειρά!

ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ... ΕΙΔΙΚΑ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΝΟΡΑΣ ΕΒΓΑΖΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΟΝΟ ΜΑΖΙ !!!

Κι εμένα μου άρεσε το γράμμα της Νόρας. Δεν ξέρω πώς τα κατάφερα και μου βγήκε έτσι όπως βγήκε, αλλά χαίρομαι που το μπόρεσα! Και χαίρομαι ακόμη περισσότερο που σου άρεσε κι εσένα!

Αποφάσισα να βάλω ένα ακόμη σεναριάκι για τη Λουκακορική μπουμπού! Μάλλον θα ποστάρω αύριο!

Τελεια θα περιμενω να διαβασω με πολυ αγωνια....

ΗΡΩ 1993 έγραψε:

nora1 (Πεμ Dec 16, 2010 12:30 am) έγραψε:Αποφάσισα να βάλω ένα ακόμη σεναριάκι για τη Λουκακορική μπουμπού! Μάλλον θα ποστάρω αύριο!

ΤΕΛΕΙΑ , ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ !!!

Χαίρομαι! Θα το ανεβάσω σε λίγο!

viki nora-loukas έγραψε:Τελεια θα περιμενω να διαβασω με πολυ αγωνια....

Χαίρομια Βικούλα μου! Σε λίγο ανεβάζω συνέχεια!

Ορίστε το νέο σεναριάκι! Ελπίζω να σας αρέσει γιατί είμαι πολύ χάλια σήμερα για να αντέξω και κακά σχολιάκια!


Λοιπόν! Βρισκόμαστε λίγους μήνες αργότερα. Είναι Ιούνιος και η Νόρα διανύει τον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης της.

Ο Μάνος έχει γυρίσει από Αμερική και είναι και πάλι μαζί με την Εύα.

Η Αντιγόνη έχει πάει φυλακή επιτέλους!

Όλη η παρέα είναι μαζεμένη στην Εδέμ και κάθονται γύρω από ένα τραπέζι...

Μ:Στην υγειά μας!
Δ-Ν-Ε-Ν-Λ:Στην υγειά μας!
Λ:Στην υγειά της Νόρας μου και της μπουμπούς μας!
Ε:Αμάν πια!
Δ:Καλά σου λέει ρε Λουκά! Από τότε που έμαθες ότι θα κάνετε κοριτσάκι, μας έχεις ζαλίσει!
Λ:Εγώ το ήξερα ότι θα είναι κοριτσάκι!
Μ:Ναι, αυτός μύρισε τα νύχια του!
Λ:Ρε άη στο διάολο!
Μ:Αυτός σ'ενημέρωσε?
Λ:Μάνο, μια χαρά ήσουν στην Αμερική!
Μ:Ναι, αλλά δεν είχα ποιον ηλίθιο να βρίζω και γύρισα επειδή σκέφτηκα εσένα!
Λ:Τον εαυτό σου δεν τον σκέφτηκες?
Μ:Ηλίθιο είπα αγόρι μου, όχι πανέξυπνο και κούκλο!
Λ:Πάλι για μένα μιλάς?
Μ:Δεν είπα ηλίθιος? Άρα εσένα εννοούσα!
Ν:Ελάτε τώρα, μην μου το κακολογείτε το μωρό μου!
Λ:Αγάπη μου! (φιλιούνται)
Μ:Ρε Νικόλα, πήγαινε φέρε λίγο νερό! Κολλήσαμε από τα μέλλια!
ΝΙΚ:Τι νερό ρε? Εδώ χρειάζεται ολόκληρο το υδρογραφικό δίκτυο της Ελλάδας!
Λ:Σταματήστε πια γκρινιάρηδες!
Μ:Μίλησε ο ήσυχος και βολικός άνθρωπος τώρα!
Λ:Ακριβώς!
Ε:Α, καλά!!! Η τρέλα πάει σύννεφο εδώ μέσα! Απορρώ πώς τους αντέχουμε!
Δ:Αφού τους αγαπάμε, τι να κάνουμε?
Μ:Είμαστε αγαπησιάρηδες, τι να κάνουμε?
Λ:Σωστά!
Ε:Να και κάτι στο οποίο συμφωνείτε!
Δ:Βρήκαν πράγμα να συμφωνήσουν!
Ν:Άουτς!!! (έκφραση πόνουν)

Όλοι στρέφονται προς το μέρος της.

Λ:Αγάπη μου, τι έπαθες?
Ν:Λουκά, βοήθεια!
Λ:Τι έγινε μωρό μου? (ταραγμένος)
Ν:Γεννάω Λουκά! Σπάσανε τα νερά!
Λ:Έρχεται η μπεμπούλα μας δηλαδή?
Ν:Στο δρόμο είναι! Άαααα! Και δεν θ'αργήσει, πίστεψέ με!
Δ:Τι κάθεστε καλέ? Δεν τη βλέπετε πώς είναι? Γρήγορα στο μαιευτήριο!
Λ:Έλα μωρό μου, πάμε. (πηγαίνει προς το μέρος της για να τη βοηθήσει) Εσείς ειδοποιήστε το γιατρό! Πάμε ψυχή μου!!!

Η Νόρα πονούσε πολύ! Ο Λουκάς έκανε όσο πιο γρήγορα μπορούσε και προσπαθούσε να την ηρεμήσει ταυτόχρονα

Όταν έφτασαν στο μαιευτήριο, ο γιατρός τους πήγε στην αίθουσα τοκετού. Οι υπόλοιποι περίμεναν στο χώρο αναμονής.

Στην αίθουσα τοκετού...
Ο Λουκάς κρατάει το χέρι της Νόρας, ενώ εκείνη πονάει πάρα πολύ. Η μπέμπα δεν αργεί!!!

Ν:Λουκά, Λουκά μου πονάω! Ααααααααα!!!!!
Λ:Κουράγιο μωρό μου, κουράγιο! Εδώ είμαι εγώ! (προς γιατρό) Γιατρέ, πώς πάνε τα πράγματα?
Γ:Πάρα πολύ καλά! Νοράκι, σπρώξε άλλη μία φορά καλά! Τελευταία ελπίζω!
Λ:Έλα μωράκι μου! Άλλη μία φορά και θα έχουμε στην αγκαλιά μας το μωράκι μας! (την φιλάει γλυκά για να την εμψυχώσει)
Ν:Ααααααααα!!!

Κλάμα μωρού ακούγεται στην αίθουσα! Η Νόρα, μόλις το ακούει, ξεχνάει ό,τι πόνο ένιωθε μέχρι πριν και την κατακλύζει ένα αίσθημα χαράς. Και οι δύο είναι πολύ συγκινημένοι. Ο γιατρός τους δίνει το μωράκι τους.

Ν:Κοίτα την αγάπη μου! Δεν είναι πανέμορφη? (δακρύζει)
Λτης σκουπίζει το δάκρυ) Μια κούκλα είναι, σαν τη μαμά της!
Ν:Το μωράκι μας!
Λ:Η κοράκλα μας θέλεις να πεις!
Νγελάει γλυκά και φιλιέται με τον Λουκά)
Γ:Τώρα θα την πάρουμε για να την πλύνουμε και να της κάνουμε τις απαραίτητες εξετάσεις. Εσείς κυρία Φωκά σε λίγο θα είστε στο δωμάτιό σας.
Λ:Κυρία Βενέτη γιατρέ!
Γ:Συγγνώμη, δίκιο έχετε!

Λίγη ώρα αργότερα, η Νόρα ήταν στο δωμάτιο της με τον Λουκά, όταν μέσα μπήκαν ο Μάνος, η Εύα, η Δάφνη και ο Νικόλας.

Ε:Γεια σας!
Ν:Καλώς τους!
Δ:Πώς είσαι Νοράκι?
Ν:Μια χαρά!
Λ:Είδατε το μωράκι μας?
Μ:Κούκλα σαν τη μάνα της!
Λ:Μάνο μαζέψου!
Μ:Να μην πω την αλήθεια?
Ν:Γιατί Λουκά, έχεις διαφορετικη άποψη?
Λ:Εεεε... Τώρα τι να πω?
ΝΙΚ:Τίποτα! Να σας ζήσει παιδιά!
Ε:Να σας ζήσει! Νοράκι, σιδερένιες και οι δύο! Λουκάκο μου, να τις χαίρεσαι!
Λ:Θα τις χαίρομαι, είναι σίγουρο! Τέτοιες που είναι και οι δύο! Αξιολάτρευτες!
Μ:Λουκά, τώρα σε παντρεύτηκε, δεν μπορείς να τη χάσεις. Οπότε, άσε το γλύψιμο!
Λ:Είσαι βλάκας!
Μ:Ευχαριστώ και ανταποδίδω!
Λ:Το μωρό μου χρειάζεται ξεκούραση. Δεν την κάνετε σιγά-σιγά?
Ν:Λουκά? Διώχνεις τους φίλους μας?
Λ:Με ευγενικό τρόπο πάντα! Θα μπορούσα να τους πω: ξεκουμπιστείτε επιτέλους!
Ν:Ρε Λουκά!
Ε:Έλα ρε Νοράκι τώρα! Θέλει να μείνετε και λίγο οι δυο σας! Λογικό είναι! Έχουμε κι εμείς δουλειές! Πρέπει να πηγαίνουμε κάποια στιγμή!
Δ:Όντως! Να μου φιλήσεις την μπουμπού!
Ν:Εννοείται! Γεια σας παιδιά!
ΝΙΚ-Δ-Ε-Μ:Γεια σας!

Μόλις φεύγουν...

Λ:Επιτέλους μόνοι!
Ν:Ρε Λουκά, τι αγένεια ήταν αυτή?
Λ:Εγώ φταίω? Αυτοί κατσικώθηκαν εδώ και δεν έλεγαν να φύγουν!
Ν:Κι εσύ έπρεπε να τους διώξεις?
Λ:Ήθελα κι εγώ να μείνω μόνος με τη γυναίκα μου. Κακό είναι? (κάθεται δίπλα της στο κρεβάτι και την αγκαλιάζει)
Ν:Καθόλου κακό, αλλά...
Λ:Σσσς. Δεν έχει αλλά! (την φιλάει γλυκά)

Μια νοσοκόμα μπαίμει στο δωμάτιο και φέρνει τη μικρή.

Νοσ:Γεια σας! Σας έφερα το μωρό!
Λ:Α, ήρθε η κόρη μου!
Ν:Ναι!
Νοσ:Να φεύγω εγώ! Θα την ξαναπάρω σε τρεις ώρες περίπου. Κα Βενέτη, όταν πεινάσει θα πρέπει να τη θηλάσετε. Σε λίγο δηλαδή
Ν:Μάλιστα!
Λ:Γεια σας!

Η νοσοκόμα φεύγει και ο Λουκάς αφήνει την μπέμπα στην αγκαλιά της Νόρας.

Ν:Κοίτα την! Είναι τόσο γλυκιά!
Λ:Έμοισε στους γονείς της!
Ν:Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω πως αποκτήσαμε μωράκι!
Λ:Καλά θα κάνεις να το πάρεις απόφαση όσο είναι καιρός!
Ν:Σαν όνειρο φαίνεται!
Λ:Ευτυχώς είναι πραγματικότητα μάτια μου!
Ν:Μμμμ. Τι ήσυχη που είναι!
Λ:Ναι! Δες πώς μας κοιτάει!
Ν:Δεν μας έχει ξαναδεί! Νιώθει όμως την αγπάπη μας! Βλέπεις πόσο ήρεμη είναι?
Λ:Βολεύτηκε και στην αγκαλιά σου! Εξάλλου δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν αισθάνεται όμορφα στη δική σου αγκαλιά!
Νγελάει) Δεν θα την πάρεις κι εσύ?
Λ:Δεν θέλω να χαλάσω αυτή την εικόνα!
Ν:Σίγουρα?
Λ:Καλά, αφού επιμένεις! Πρώτα όμως θα σας βγάλω μια φωτογραφία!
Ν:Τι λες ρε Λουκά? Είμαι χάλια!
Λ:Κούκλα είσαι! Σαν να βγήκες από παραμύθι!
Ν:Καλά, αφού το λες εσύ!
Λ:Έτσι μπράβο! Χαμογέλασε τώρα! (βγάζει τη φωτογραφία) Υπέροχες βγήκατε!
Ν:Για να δώ!
Λ:Ορίστε!
Ν:Όντως, είναι πολύ ωραία φωτογραφία!
Λ:Εσείς την ομορφαίνετε!
Ν:Πάρε τώρα την μπέμπα!

Ο Λουκάς παίρνει στα χέρια του προσεκτικά το μωρό. Κάθεται δίπλα στη Νόρα και πάλι. Νιώθει πολύ ωραία που έχει στην αγκαλιά του τις δύο γυναίκες της ζωής του.

Λ:Τι μικροσκοπική που είναι!
Ν:Είναι το ποντικάκι μας! Αν και δεν θ'αργήσει να ξεπεταχτεί!
Λ:Θα πάρει το μπόι το δικό μου το παιδί!
Ν:Το μυαλό σου να μην πάρει μόνο!
Λ:Δεν το'πιασα αυτό!
Ν:Αυτό ακριβώς εννοούσα!
Λ:Νόρα!
Ν:Άσ΄τα τώρα αυτά! Έχουμε καλύτερα πράγματα ν'ασχολούμαστε! Έχουμε στα χέρια μας το ψυχουλάκι μας!
Λ:Ξέρεις τα κουμπιά μου τελικά!
Ν:Εννοείται! Κάτι έμαθα όλα αυτά τα χρόνια που είμαι δίπλα σου!
Λ:Πάντως σου μοιάζει!
Ν:Πότε πρόλαβε ρε Λουκά?
Λ:Κοίτα την! Έχει τα χείλη σου, το σχήμα του προσώπου σου και είναι γλυκιά και αγαπητή σαν εσένα! Για να μην σχολιάσω αυτό το αθώο βλεμματάκι στο οποίο είναι αδύνατον να αντισταθώ!
Ν:Πώς γίνεται να έχω έναν τόσο γλυκό άντρα?
Λ:Έτσι οπως γίνεται να έχω κι εγώ μια τόσο υπέροχη γυναίκα!
Ν:Σ'αγαπάω!!!
Λ:Εγώ αν δεις! (φιλιούνται)

Η μπέμπα όμως αρχίζει να γκρινιάζει.

Λ:Μήπως ήρθε η ώρα για το γάλα της?
Ν:Μάλλον!
Λ:Πεινάει το μωρό μου?
Ν:Ναι. Λουκά δεν πας έξω για να την ταΐσω?
Λ:Γιατί, σ'ενοχλώ?
Ν:Όχι, αλλά δεν νιώθω άνετα με σένα εδώ μέσα.
Λ:Γιατί?
Ν:Γιατί δεν ξέρω πώς θα σου φανεί! Μπορεί να αηδιάσεις! Όλα είναι πιθανά!
Λ:Μην ακούω χαζομάρες! Αυτή είναι η πιο όμορφη και γλυκιά πράξη της φύσης!
Ν:Είσαι σίγουρος?
Λ:Νοράκι, το μωρό μας πεινάει!
Ν:Καλά! Έλα αγάπη μου, έλα ψυχή μου να κάνουμε μαμ! Γλυκό μου εσύ μωράκι!
Λ:Α, θ'αρχίσω να ζηλεύω μου φαίνεται! Η μπέμπα μου πήρε όλα τα προνόμια! Στο τέλος θα με ξεχάσεις εμένα!
Ν:Ποτέ! Αυτό εδώ το πλασματάκι είναι ο καρπός του έρωτά μας! Είναι η ζωντανή απόδειξη για την αγάπη μας!

Η μπέμπα κλαίει.

Λ:Μόνο που η αγάπη μας πεινάει κι έχει αρχίσει να γκρινιάζει πολύ!
Ν:Δίκιο έχεις!

Η Νόρα τοποθετεί τη μικρή κοντά στο στήθος της κι αρχίζει να την ταΐζει. Ο Λουκάς παρακολουθεί αυτή την τρυφερή σκηνή, ενώ έχει αγκαλιάσει τη Νόρα.

Και οι μέρες κύλησαν πολύ γρήγορα...



Ακολουθεί και δεύτερο λόγω μεγέθους! Αυτό είναι ήδη τεράστιο!

ΗΡΩ 1993 έγραψε:ΤΕΛΕΙΟ ΗΤΑΝ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ !!! ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΓΚΑΛΙΤΣΑ ΜΕ ΤΗ ΜΠΟΥΜΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ , ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΓΛΥΚΙΑ ΣΚΗΝΗ!!! ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΤΟΜΑ .

Χαίρομαι που σου άρεσε! όντως είναι πολύ ωραία η σκηνή!!! Θα έχετ σύντομα συνεχειούλα!!! Όταν αισθανθώ καλύτερα, γιατί έτσι όπως είμαι τώρα...

Αγαπη μου ειναι υπεροχο περιμενω συνεχεια οποτε μπορεις...

viki nora-loukas έγραψε:Αγαπη μου ειναι υπεροχο περιμενω συνεχεια οποτε μπορεις...

Χαίρομαι που σου άρεσε Βικούλα μου! Η συνέχεια δεν θα αργήσει να έρθει!

Όσο παράξενο κι αν σας φαίνεται, αποφάσισα να βάλω συνέχεια! Ξέρω ότι άργησα, αλλά ελπίζω να είναι καλή!

Οι μέρες που η Νόρα έπρεπε να μείνει στο μαιευτήριο πέρασαν γρήγορα και πολύ σύντομα έφτασε η στιγμή που βγήκε αγκαλιά με την κόρη της. Στο σπίτι όμως την περίμενε μια έκπληξη!

Μόλις η Νόρα πέρασε την πόρτα του σπιτιού και άνοιξε τα φώτα, αντίκρισε όλη την παρέα μαζεμένη, το χώρο διακοσμημένο με ροζ μπαλόνια και μια τούρτα που έλεγε "καλωσήρθες μπεμπούλα" πάνω στο τραπέζι! Με αυτήν την εικόνα, συγκινήθηκε πολύ! Ο Λουκάς τότε την αγκάλιασε και της έδωσε ένα γλυκό φιλί.

Λ:Να μας ζήσει η μπεμπούλα μας αγάπη μου!
Ν:Να μας ζήσει Λουκάκο μου!
Ε:Πάντα άξια παιδιά!
Δ:Σιδερένια!
Νικ:Να είναι πάντα καλότυχη και υγειέστατη!
Μ:Εγώ τι να πω τώρα? Τα είπαν όλα! Να είναι πάντα καλά η γλυκιά μου!
Ν:Ευχαριστώ πολύ παιδιά! Όλα είναι υπέροχα! Με συγκινείτε πραγματικά πολύ! (τους φιλάει όλους σταυρωτά)
Ε:Μην ευχαριστείς μόνο εμάς! Άλλος είχε την ιδέα!
Ν:Λουκάκο...!
Λ:Ναι, τι?
Ν:Εσύ ευθύνεσαι για όλα αυτά, ε?
Λ:Εεε...
Ν:Τι εεεε?
Λ:Είναι δυνατόν να έρχεται στο σπίτι η μπουμπού μας και να μην το γιορτάσουμε?
Ν:Μόνο για το μωρό είναι το πάρτυ δηλαδή?
Λ:Και για σένα φυσικά! Αν δεν ήσουν εσύ, δεν θα υπήρχε αυτό το μωρό! Ούτε κι εγώ θα ήμουν τόσο ευτυχισμένος όσο είμαι! Και οι δύο ομορφαίνετε τη ζωή μου!
Ν:Σ'ευχαριστούμε λοιπόν! Κι εγώ και η μικρή!
Λ:Τίποτα! Θα έκανα τα πάντα για εσάς!
Ν:Σ'αγαπάω!
Λ:Κι εγώ! (φιλιούνται)
Μ:Έλα! Πολλά μέλλια έπεσαν!
ΝΙΚ:Καλά σας λέει ρε! Δεν ήρθαμε εδώ για να σας δούμε να φιλιέστε!
Δ:Αφήστε τους ήσυχους! Να χαρούν τώρα τη στιγμή!
Ε:Δίκιο έχει!
Ν:Δεν είναι σωστό όμως να σας καλούμε και να μην ασχολούμαστε μαζί σας!
Λ:Καλά λες αγάπη μου! Πήγαινε να βάλεις τη μικρή στο κρεβατάκι της μιας και κοιμήθηκε κι έλα!
Ν:Εντάξει!

Λίγα λεπτάκια μετά, η Νόρα είχε επιστρέψει. Η παρέα άρχισε να συζητά τα δικά της και η Νόρα συνηδειτοποιούσε για πολλοστή φορά πόσο σημαντικοί είναι για τη ζωή της οι φίλοι της! Η ώρα λοιπόν πέρασε ήρεμα, όπως και τα υπόλοιπα χρόνια...


Τεσσεράμησι περίπου χρόνια μετά...

Η Νόρα και ο Λουκάς έχουν αποκτήσει άλλη μία κορούλα, η οποία είναι 9 μηνών. Την πρώτη ονόμασαν Αγάπη, ενώ τη δεύτερη Ελπίδα!

Ένα βροχερό βράδυ...
Βλέπουμε τη Νόρα να ταΐζει και να βάζει για ύπνο την Ελπίδα, ενώ ο Λουκάς έχει αναλάβει την Αγάπη.

Στο δωμάτιο της Αγάπης...

Α:Μπαμπά?
Λ:Τι είναι αγάπη μου?
Α:Θα μου διαβάσεις ένα παραμύθι?
Λ:Φυσικά! Ποιο θέλεις?
Α:Μμμ, τη Πεντάμορφη και το Τέρας!
Λ:Πάλι? Στο τέλος θα το μάθεις απ'έξω!
Α:Αφού το ξέρεις ότι είναι το αγαπημένο μου!
Λ:Καλά! Έλα να το διαβάσουμε τώρα! Τι να κάνω που δεν μπορώ να σου χαλάσω χατίρι?

Κάθεται δίπλα της στο κρεβάτι και αρχίζει να της διαβάζει. Λίγο αργότερα, εκείνη έχει αποκοιμηθεί στην αγκαλιά του. Σηκώνεται λοιπόν όσο πιο σιγά μπορεί από το κρεβάτι και την σκεπάζει. Έπειτα τη φιλάει απαλά στο μετωπάκι της.

Λ:Καληνύχτα μικρέ μου άγγελε! Ίδια η μητέρα σου είσαι!

Τότε παέι στην κρεβατοκάμαρα, όπου τον περιμένει η Νόρα.

Ν:Κοιμήθηκε?
Λ:Σαν αγγελάκι! Ακόμα και στον ύπνο σου μοιάζει!
Ν:Η γλυκιά μου! Και η Ελπίδα όμως έπεσε ξερή!
Λ:Φαντάζομαι! Ελπίζω να μην νυστάζεις κι εσύ!
Ν:Γιατί, δεν θα κοιμηθούμε?
Λ:Κάποια στιγμή!
Ν:Λουκά, τι έχεις στο μυαλό σου?
Λ:Πολλά! (αρχίζει να τη φιλάει στο λαιμό)
Ν:Λουκά...
Λ:Σσσσς...(της κλείνει το στόμα μ'ένα φιλί)

Η βροχή συνεχίζει να πέφτει έξω από το παράθυρο. Το σπίτι όμως έχει ένα ζεστό και γλυκό τόνο. Λίγο αργότερα, η Νόρα βρίσκεται στην αγκαλιά του Λουκά.

Ν:Λουκάκο μου, είσαι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί!
Λ:Κι εμένα μωρό μου! Από τότε που σε γνώρισα ήρθαν όλα τα καλά στη ζωή μου!
Ν:Δεν θέλω να σε χάσω ποτέ!
Λ:Και να ήθελες, είναι λίγο δύσκολο! Μην ξεχνάς πως χάρη στις δύο αξιολάτρευτες κορούλες μας, οι ζωές μας είναι συνδεδεμένες για πάντα!
Ν:Ευτυχώς! (φιλιούνται γλυκά στο στόμα)

Τότε η πόρτα ανοίγει και μέσα μπαίνει η Αγάπη.

Ν:Αγάπη μου, γιατί είσαι ξύπνια τέτοια ώρα?
Α:Έξω οι αστραπές ήταν πολύ δυνατές και φοβήθηκα. Μπορώ να κοιμηθώ μαζί σας?
Λ:Τίποτα δεν σου άφησε τελικά! Να δω τι θα κάνω μαζί σας!
Ν:Λουκά! Φυσικά και να έρθεις αγάπη μου! Μπες κάτω από τα σκεπάσματα!

Η μικρή μπαίνει στη μέση και νιώθει πιο ασφαλής πλέον.

Ν:Εντάξει είσαι?
Α:Ναι, μια χαρά! Μπαμπά, να σε ρωτήσω κάτι?
Λ:Ό,τι θέλεις!
Α:Την αγαπάς τη μαμά?
Λ:Πάρα πολύ αγάπη μου! Πιο πολύ και από τη ζωή μου!
Α:Εσύ μαμά τον αγαπάς τον μπαμπά?
Ν:Και το ρωτάς? Και τη ζωή μου θα έδινα γι'αυτόν!
Α:Εμένα μ'αγαπάτε?
Ν:Μόνο σ'αγαπάμε?! Εσύ και η Ελπίδα είστε όλη μας η ζωή!
Α:Μέχρι τον ουρανό?
Λ:Κι ακόμα πιο πάνω!
A:Αλήθεια?
Ν:Εννοείται! Αγάπη μου, τι θα έλεγες όμως, αν είχες ακόμα ένα αδελφάκι? Θα σου άρεσε?
Α:Πάρα πολύ!
Ν:Τότε μάλλον θα χαρείς μ'αυτό που έχω να σου πω!
Λ:Νόρα...
Ν:Ναι, Λουκά, είναι αυτό που φαντάζεσαι! Σε λίγους μήνες θα έχουμε άλλο ένα μωράκι στην οικογένειά μας!
Α:Αχ τέλεια!
Ν:Πάλι καλά που χαίρεσαι μωρό μου! Εσύ Λουκά τι λες?
Λ:Λέω πως είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος! (τη φιλάει γλυκά) Και τώρα που θα έχω άλλη μία γυναίκα στη ζωή μου, θα είμαι ακόμα πιο ευτυχισμένος!
Ν:Κι άλλη κόρη ρε Λουκά? Κανένα αγόρι δεν θα κάνουμε?
Λ:Στο τέταρτο, πέμπτο βλέπουμε!
Ν:Λουκά δεν είμαι κουνέλα!
Λ:Δεν είπα ότι είσαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα κάνουμε μόνο τρία παιδιά! Το να είσαι γονιός είναι το δεύτερο καλύτερο πράγμα που μπορεί να σου τύχει!
Ν:Το ξέρω! Το έχω καταλάβει εδώ και πολύ καιρό! Το πρώτο καλύτερο πράγμα όμως ποιο είναι?
Λ:Το να έχεις τα παιδιά αυτά με τον άνθρωπο που αγαπάς και είναι το άλλο σου μισό. Αυτόν που θα είναι πάντα δίπλα σου και θα σε στηρίζει σε όλες τις φάσεις της ζωής σου!
Ν:Ε, τότε νομίζω πως τα έχω και τα δύο!
Λ:Να μην νομίζεις! Να είσαι σίγουρη!
Ν:Είμαι! Αυτά όμως θα τα πούμε άλλη ώρα! Τώρα είναι ώρα για ύπνο(κοιτώντας τη μικρή)! Αγάπη μου, θα έρθεις να σε πάρω μια αγκαλίτσα?
Α:Φυσικά! (μπαίνει στην αγκαλιά της)
Λ:Εμένα μ'αφήσατε εκτός? Μόνος μου θα μείνω?
Ν:Αγάπη τι λες? Να τον πάρουμε και τον μπαμπά?
Α:Δεν ξέρω! Μάλλον ναι!
Ν:Κρίμα είναι να τον αφήσουμε μόνο του, ε?
Α:Ναι, κρίμα!
Ν:Έλα εδώ κι εσύ ζηλιάρη! Σε κάνουμε δεκτό!
Λ:Πάλι καλά!
Ν:Μην αργείς όμως! Σε περιμένουμε! Και φοβόμαστε από τη βροχή!
Λ:Έρχομαι γκρινιάρες! (τις αγκαλιάζει) Αγάπη το ξέρεις πως και η μαμά σου φοβόταν όταν έβρεχε?
Α:Αλήθεια μαμά?
Ν:Αλήθεια μωρό μου! Αλλά, ευτυχώς, είχα τον μπαμπά που μ'έπαιρνε αγκαλιά κι ένιωθα ασφαλής!
Α:Και τώρα φοβάσαι?
Ν:Όχι πολύ! Ύπνο όμως τώρα!
Α:Καληνύχτα μαμά. Καληνύχτα μπαμπά!
Ν:Καληνύχτα αγάπη μου!
Λ:Κι όνειρα γλυκά! Και στις δύο αγάπες μου!
Ν:Και σε μένα?
Λ:Εννοείται! (τις φιλάει και τις δυο γλυκά)

Ο Λουκάς τις αγκαλιάζει πιο σφιχτά και κοιμούνται έτσι. Τόσο ευχάριστα πέρασαν και τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους. Απέκτησαν άλλα δύο παιδάκια, ένα κοριτσάκι κι ένα αγοράκι!

Αχ ελιωσα... Παω να λυποθημησω με ησυχια... Ενα εχω να πω ειναι υπεροχο... Μ αρεσει τρελλα... Η Αγαπη ειναι ολα τα λεφτα...

viki foka-veneti έγραψε:Αχ ελιωσα... Παω να λυποθημησω με ησυχια... Ενα εχω να πω ειναι υπεροχο... Μ αρεσει τρελλα... Η Αγαπη ειναι ολα τα λεφτα...

Χαίρομαι που σου άρεσε τόσο Βικάκυ μου! Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα τα καλά σου λόγια! Μην μας λιποθυμήσεις όμως! Σε χρειαζόμαστε! Η Αγάπη έχει απορρίες της ηλικίας της! Το καλό είναι πως μας ευχαριστούν κι εμάς πολύ οι απαντήσεις που της δίνουν οι γονείς της!

ΗΡΩ 1993 έγραψε:ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ Η ΓΛΥΚΑ ΠΟΥ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΣΟΥ !!! ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΒΕΝΕΤΗ , ΗΤΑΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥΣ. ΕΛΠΙΖΩ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΣΕΝΑΡΙΑΚΙ.

Χαίρομαι που σου άρεσε το σεναριάκι μου! Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τα θετικά σου λόγια γαι το στυλ γραφής μου! Χαίρομαι πραγματικά που σου αρέσει! Δεν ξέρω πότε θα γράψω κι άλλο σεναριάκι για Λουκανορική μπουμπού! Δεν έχω καμιά ιδέα προς το παρόν, αλλά ελπίζω να μουθ έρθει σύντομα!

ειναι τοσο γλυκο!!αυτος ειναι ο προορισμος του ανθρωπου και εσυ το περιεγραψες με τον ωραιοτερο τροπο!!ειναι τελειο!!εγω βουρκωσα!!

ΑΝΝΑ έγραψε:ειναι τοσο γλυκο!!αυτος ειναι ο προορισμος του ανθρωπου και εσυ το περιεγραψες με τον ωραιοτερο τροπο!!ειναι τελειο!!εγω βουρκωσα!!

Χίλια ευχαριστώ για τα καλά σου σχόλια Άννα μου! Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε! Μου άφτιαξες τη διάθεση τώρα που είμαι χάλια!

Κορίτσαι, ανέχετ όρεξη για ένα καινούριο σεναριάκι για Λουκανορική μπουμπού, πάω να ετοιμάσω ένα ακόμη τώρα που έχω όρεξη!

Ολα είναι τέλεια!!! Θελω το επομενο!!!