Νόρα & Λουκάς-Ένας αιώνιος έρωτας!!! by Nora1a

viki foka-veneti έγραψε:Ειναι τελειο τελειο τελειο!!!! Περιμενω συνεχεια... ΚΑΛΑ Ε Λουκας-Νικολας τελειο διδυμο ο Μανος γνωστος μπιχτης και η παρεα απλα μοναδικη... Περιμενω συνεχεια!

Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Χαίρομαι που σου άρεσε! Συνέχεια μάλλον σήμερα, αν και δεν υπόσχομαι τίποτα προς το παρόν!

Κορίτσια, έχετε όρεξη για συνέχεια???

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

Η επόεμνη μέρα ξημέρωσε και μαζί της θα έφερνε πάρα πολλές εκπλήξεις για όλους!

Βρισκόμαστε στο σπίτι της Νόρας.
Παίρνοντας το πρωινό τους...

Λ:Τι ώρα θα πάμε να πάρουμε τον μπαμπά σου μωρό μου?
Ν:Το μεσημέρι. Μένουν κάτι τελευταίες εξετάσεις πριν φύγει.
Λ:Ωραία! Πρέπει όμως κάτι να μαγειρέψουμε. Δεν γίνεται να τους υποδεχτούμε στο σπίτι μας και να τους αφήσουμε νηστικούς!
Ν:Δίκιο έχεις! Το αφήνω πάνω σου!
Λ:Τι εννοείς? Μόνος μου θα κάνω τραπέζι?
Ν:Αφού το ξέρεις ότι δεν τα πάω καλά με τη μαγειρική!
Λ:Θα βοηθήσεις! Δεν θέλω να σε κουράζω, αλλά μόνος μου δεν θα προλάβω!
Ν:Καλά, δίκιο έχεις! (δείχνει να ζαλίζεται)
Λ:Τι έπαθες?
Ν:Ε? Τίποτα, μια χαρά είμαι!
Λ:Τι λες μωρό μου! Εσύ χλώμιασες!
Ν:Απλώς μια ζαλάδα, τίποτα το σοβαρό!

Τότε ακούγεται το κινητό της.

Ν:Πρέπει να το σηκώσω!
Λ:Φυσικά!
Ν:Παρακαλώ? (απομακρύνεται λίγο) Μια χαρά, εσύ?... Χαίρομαι!... Ναι, τις έκανα... Τελικά είχες δίκιο! Ήταν αυτό που νόμιζες!...Θα του το πω όταν έρθει η ώρα!... Θα καταλάβεις όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή!... Τώρα δεν γίνεται, αλλά πολύ σύντομα θα το μάθουν όλοι!... Εντάξει, θα προσέχω... Γεια σου τώρα, γιατί πρέπει να βοηθήσω το Λουκά!... Ναι, ό,τι πεις! Τα λέμε!
Λ:Τι έγινε? Ποιος ήταν?
Ν:Η Δάφνη.
Λ:Και τι ήθελε?
Ν:Κουβέντα! Επειδή όμως δεν είχα όρεξη, το έκλεισα.
Λ:Καλά! Είσαι καλύτερα?
Ν:Ναι, υπέροχα! Αρχίζουμε?
Λ:Βέβαια!


Η ώρα πέρασε, το τραπέζι ετοιμάστηκε και ο Λουκάς ανέλαβε να πάει να πάρει τους γονείς της Νόρας από το νοσοκομείο.

Όταν μπήκαν στο σπίτι...

Ευκλ:Καλά, τι είναι όλα αυτά?
Λ:Δεν έρχεστε στο σπίτι μας κάθε μέρα, είναι δυνατόν να μην σας περιποιηθούμε?
Ευκλ:Δεν έπρεπε να κουραστείτε όμως!
Λ:Σιγά το πράγμα!
Ν:Δεν ήταν καθόλου κούραση! Σιδερένιος μπαμπάκα μου!
Λ:Σιδερένιος!
Ευκλ:Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά!
Ν:Καθίστε όμως, γιατί θα κρυώσουν όλα και δεν θα τρώγονται μετά!
Ελ:Τώρα τρώγονται? Συγγνώμη, αλλά ξέρω τη μαγειρική της κόρης μου, γι'αυτό το λέω!
Λ:Μην ανησυχείτε, βοήθησα κι εγώ!
Ελ:Πάλι καλά!
Ν:Έλα μαμά! Άσε τα λόγια και κάθισε!

Όλοι κάθονται γύρω από το τραπέζι και τρώνε, συζητώντας για διάφορα θέματα.

Ν:Λοιπόν, πώς σας φανηκε το φαγητό?
Ελ:Πάρα πολύ ωραίο! Λουκά μου, να της μάθεις να μαγειρεύει!
Λ:Οπωσδήποτε!
Ν:Γιατί να μάθω? Αφού έχω σεφ μέσα στο σπίτι!
Ελ:Νόρα? Τι είναι αυτά που λες? Θα σου μαγειρεύει ο Λουκάς? Η γυναίκα μαγειρεύει στο σπίτι!
Ν:Ναι, καλά!
Λ:Κυρία Ελένη μου, δεν με πειράζει να μαγειρεύω και όλη μέρα όταν μου το έχει ζητήσει η Νόρα!
Ν:Είδατε τι άντρα διάλεξα?
Λ:Όμως, μιας και μαζευτήκαμε όλοι εδώ, θέλω να εκμεταλλευτώ τη στιγμή και να σας πω κάτι. (σοβαρό ύφος)
Ν:Τι είναι Λουκά? Έγινε κάτι?
Λ: (Σηκώνεται από την καρέκλα και γονατίζει μπροστά από τη Νόρα. Έπειτα βγάζει ένα κουτάκι από την τσέπη του. Μέσα υπάρχει ένα υπέροχο μονόπετρο) Νόρα μου, από τη στιγμή που σε γνώρισα, άλλαξε όλη μου η ζωή -προς το καλύτερο! Δίνεις νόημα στην κάθε μέρα που περνάει. Θέλω να είμαστε πάντα μαζί! Αν το θέλεις κι εσύ, δέξου να με παντρευτείς! Είναι το μόνο πράγμα πουθέλω στη ζωή μου!

Δαχτυλίδι:
Κουτάκι:

Ν: (συγκινημένη) Φυσικά και δέχομαι αγάπη μου! Το ρωτάς? Σ'αγαπάω! (την φιλάει γλυκά και αγκαλιάζονται, ενώ ο Λουκάς της φοράει το δαχτυλίδι)
Ευκλ:Με την ευχή μου παιδιά!
Ελ:Και με τη δική μου! Σας εύχομαι βίον ανθόσπαρτον!
Ν:Αυτό δεν θ'αργήσει και πολύ! 7 μήνες μόνο!
Λ:Τι?
Ν:Λουκά, αυτό που θέλω να σου πω εδώ και δύο μέρες, είναι ότι σε λίγο θα έχουμε στην αγκαλιά μας το παιδί μας!
Λ:Δεν μου κάνεις πλάκα, έτσι?
Ν:Όχι βέβαια!
Λ:Αυτά είναι τα καλύτερα νέα που έχω ακούσει ποτέ! (την ξαναφιλάει και χαϊδεύει την κοιλιά της)
Ευκλ:Τελικά το ταξίδι μας μέχρι εδώ ήταν για καλό!
Ν:Μόνο για καλό?
Ε:Κοριτσάκι μου, με το καλό!
Ν:Σ'ευχαριστώ μανούλα μου!
Λ:Ας πιούμε να γιορτάσουμε τα γεγονότα της σημερινής ημέρας λοιπόν! Εσύ όμως Νοράκι θα τη βγάλεις με νερό!
Ν:Τι να κάνω που δεν έχω άλλη επιλογή!
Λ:Μην γκρινιάζεις! Είναι για το καλό της κόρης μας!
Ν:Κόρη? Πώς το ξέρεις ότι θα είναι κόρη?
Λ:Έχω διαίσθηση, μην μου το χαλάς! Θέλω μια μπέμπα να σου μοιάζει!
Ν:Καλά, αν είναι έτσι!

Και η ώρα πέρασε. Οι γονείς της Νόρας πήγαν για ύπνο στον ξενώνα και το ζευγαράκι μας αποσύρθηκε στην κρεβατοκάμαρά του.

Στο κρεβάτι αγκαλιασμένοι...

Ν:Αγάπη μου, είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένη!
Λ:Κι εγώ! Δέχτηκες να γίνεις γυναίκα μου και να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί μου και, το καλύτερο, σε λίγους μήνες θα έχουμε στην αγκαλιά μας τον καρπό του έρωτά μας! (χαϊδεύει την κοιλίτσα της) Είναι σαν όνειρο!
Ν:Ευτυχώς όμως είναι πραγματικότητα!
Λ:Πρέπει να το πούμε και στην παρέα!
Ν:Θα το πούμε! Αύριο όμως!
Λ:Δεν είχα σκοπό να τους τηλεφωνήσω τώρα! Έχουμε και καλύτερα πράγματα να κάνουμε!
Ν:Τι εννοείς?
Λ:Δεν θα γιορτάοσυμε ό,τι έγινε απόψε? (τη φιλάει)
Ν:Με τους γονείς μου μέσα?
Λ:Θα είμαστε ήσυχα παιδάκια!
Ν:Αν είναι έτσι...

Φιλιούνται παθιασμένα και χάνονται κάτω από τα σκεπάσματα. Και η νύχτα τους συνεχίζεται!

ΤΕΛΟΣ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΗΡΩ 1993 έγραψε:ΜΠΡΑΒΟ ΝΟΡΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ! ΚΑΙ ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΜΩΡΑΚΙ , ΤΕΛΕΙΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ . ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΠΩΣ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ !

Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Ηρώ μου! Ναι, και γάμος και μωράκι! Καιρός δεν ήταν μετά από τόσα χρόνια? Ένας από τους λόγους που ήρθαν οι γονείς της Νόρας άλλωστε ήταν και η πρόταση! Να μην τους τρέχουμε μετά για ταξιδάκια στη Μονεμβασιά! Καλά θα ήταν, αλλά έχω άλλα σχέδια για τη συνέχεια! Πάλι καλά που σου άρεσε το δαχτυλίδι, γιατί είχα κάποιους ενδοιασμούς η αλήθεια είναι!

Αγαπη ειναι τελειο περιμενω συνεχεια αποτε μπορεσεις!!!!

viki foka-veneti έγραψε:Αγαπη ειναι τελειο περιμενω συνεχεια αποτε μπορεσεις!!!!

Χαίρομαι που σου άρεσε Βίκυ μου! Ελπίζω πως η συνέχεια θα έρθει σύντομα!

Aχ τέλειο!!! Δύο σ' ένα Και γάμος και παιδί άντε με το καλό!!!
Περιμένω συνέχεια!!!

maria15 έγραψε:Aχ τέλειο!!! Δύο σ' ένα Και γάμος και παιδί άντε με το καλό!!!
Περιμένω συνέχεια!!!

Eννοείται δύο σε ένα! Καιρός ήταν πια! Τόσα χρόνια γνωρίζονται! Η συνέχεια δεν ξέρω πότε! Θα δούμε!

Κορίτσια, σε λίγο λέω να βάλω συνέχεια!

Μαρία μου, αυτή η συνέχεια είναι αφιερωμένη σε σένα, μιας κι εσύ μου τη ζήτησες!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΠΕΜΠΤΟ

Την επόμενη μέρα, ο Λουκάς ξύπνησε πριν από τη Νόρα και πήγε στην κουζίνα. Εκεί βρήκε τους γονείς της να πίνουν καφέ.

Λ:Καλημέρα σας!
Ευκλ:Καλημέρα παιδί μου!
Λ:Πώς κοιμηθήκατε?
Ελ:Μια χαρά Λουκά μου!
Λ:Χαίρομαι!
Ευκλ:Η Νόρα δεν ξύπνησε ακόμη?
Λ:Ε, όχι.
Ελ:Δεν θα πάτε στο γραφείο σήμερα?
Λ:Θα πάμε αργότερα. Θα σας πείραζε αν πήγαινα για λίγο μέσα?
Ευκλ:Όχι παιδί μου, τι λες? Πήγαινε στη μέλλουσα γυναίκα σου και στο παιδί σου!
Λ:Ωραίο ακούγεται!
Ευκλ: (γελάει) Να δεις που θα είναι ακόμη πιο ωραίο όταν το ζεις!
Λ:Είμαι σίγουρος κύριε Ευκλείδη! Βέβαια, ο γάμος δε θ'αργήσει να γίνει, μιας και η Νόρα είναι έγκυος! Αλλά αυτά θα τα πούμε όταν θα είναι μπροστά η Νόρα.
Ελ:Δίκιο έχεις! Πήγαινε όμως, μη σε καθυστερούμε!
Λ:Ναι! Δεν θ'αργήσω! Και συγγνώμη που σας αφήνω μόνους σας!
Ευκλ:Τι λες τώρα? Στην κόρη μας πας, όχι στο Βόρειο Πόλο!
Λ:Και στην εγγονή σας!
Ελ:Αυτό το είχαμε ξεχάσει! (γελάει)

Ο Λουκάς πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα και κάθεται δίπλα στη Νόρα. Τη χαϊδεύει κι έπειτα της δίνει ένα απαλό φιλάκι. Η Νόρα τότε ξυπνάει.

Ν:Αγάπη μου, καλημέρα!
Λ:Καλημέρα και στις δύο μου αγάπες! (φιλάει τη Νόρα στο στόμα κι έπειτα φιλάει την κοιλίτσα της)
Ν:Θ'αρχίσω να ζηλέυω! Τώρα που θα κάνουμε μωράκι, εμένα θα με ξεχάσεις τελείως!
Λ:Είναι δυνατόν να ξεχάσω εγώ εσένα? Τη γυναίκα της ζωής μου? Τον έρωτά μου? Τη γυναικάρα που ευγνωμωνώ το Θεό που με αξίωσε να την έχω δίπλα μου? (την φιλάει γλυκά)
Ν:Πες κι άλλα για να τη γλιτώσεις!
Λ:Τη θείκή μου την κορμάρα? Μακάρι να σου μοιάσει η μπέμπα μας και να βγει ίδια με τη μανούλα της!
Ν:Ναι, να μου μοιάσει το μωρό, αλλά θα μου καταστρέψει τη θείκή κορμάρα που προανέφερες!
Λ:Σιγά μωρέ! Θα τα χάσεις τα κιλά μετά τη γέννα!
Ν:Ναι, έτσι χάνονται τόσα κιλά!
Λ:Θα σου κάνω εγώ γυμναστική αγάπη μου, μην ανησυχείς!
Ν:Τώρα σώθηκα!
Λ:Α, δε θέλω τέτοια! Αν έχεις και 5 κιλάκια παραπάνω για λίγους μήνες, δεν χάλασε κι ο κόσμος!
Ν:Πέντε? Και πώς θα τα χάσω?
Λ:Τώρα γίνεσαι υπερβολική! Τι θα γίνει δηλαδή αν η κοιλίτσα σου μεγαλώσει λίγο? Δεν θα είσαι ούτε η πρώτη, ούτε και η τελευταία!
Ν:Το ξέρω! Έχε χάρη που πρόκειται για το παιδί μου, αλλιώς...
Λ:Για το παιδί μας!
Ν:Δίκιο έχεις! Οι γονείς μου ξύπνησαν?
Λ:Ναι, και τους έχουμε στην αναμονή εδώ και ώρα τους καημένους! Μήπως να πηγαίναμε?
Ν:Σε λίγο! Πρώτα ένα φιλάκι!
Λ:Εννοείται! Ό,τι θέλει το μωρό μου! Κι ένα στην κοράκλα μου πρώτα! (αρχίζει να φιλάει την κοιλιά της)
Ν:Ε, άη στο διάολο Λουκά!
Λ:Ρε Νόρα, όχι μπροστά στο παιδί!
Ν:Ποιο παιδί ρε Λουκά? Έμβρυο είναι ακόμα! 2 μηνών είμαι!
Λ:Ε, και? Αλλά και να το προσπεράσω αυτό, προς τι το βρίσιμο που μου έριξες?
Ν:Συνεχώς για το μωρό μιλάς!
Λ:Την κόρη μας!
Ν:Έστω!
Λ:Δεν θέλω τέτοια όμως! Ασχολούμαι τόσο επειδή είναι δική μας! Δική σου και δική μου! Ο καρπός του έρωτά μας! Θα μας ενώνει για πάντα! Γι'αυτό της έχω τέτοια αδυναμία! Δε θέλω να μου θυμώνεις!
Ν:Να γιατί δεν μπορώ να σου θυμώσω! Είσαι τόσο γλυκός και τρυφερός που δε δίνεις ούτε αφορμή!
Λ:Και είναι κακό αυτό?
Ν:Όχι! Αυτό είναι υπέροχο! Όπως υπέροχος είσαι κι εσύ!
Λ:Δεν είμαι! Εσύ μου το βγάζεις!
Ν: (του χαμογελάει γλυκά και τον φιλάει τρυφερά) Πάμε μέσα?
Λ:Ναι, αλλά πρώτα ντύσου! Δε θα εμφανιστείς στους γονείς σου με το νυχτικό, και ειδικά το συγκεκριμένο!
Ν:Δίκιο έχεις!

Η Νόρα ντύνεται και πηγαίνει στην κουζίνα μαζί με το Λουκά.

Ν:Καλημέρα μαμά! Καλημέρα μπαμπά!
Ευκλ:Καλώς την κόρη μας!
Ν:Τι είναι όλα αυτά πάνω στο τραπέζι?
Λ:Πρωινό Νόρα μου! Πρέπει να τρως καλά!
Ν:Ναι, για να γίνω βάρκα!
Λ:Δε θέλω τέτοια! Στο κάτω-κάτω δε σου έφερα να φας και ολόκληρο αρνί!
Ν:Κοντά είσαι όμως! Όπως και να΄χει, εγώ ένα χυμό θέλω μόνο!
Λ:Αποκλείεται! Θα πιεις το χυμό, αλλά θα φας και όλα τα υπόλοιπα!
Ν:Έλα ρε Λουκά! Αυτά είναι για ολόκληρο το στρατό!
Λ:Τι είναι τώρα αυτά μπροστά στους γονείς σου?
Ν:Πείτε κι εσείς κάτι!
Ελ:Δίκιο έχει Νόρα μου ο Λουκάς! Οι εγκυμονούσες πρέπει να τρώνε καλά!
Ν:Με υποχρέωσες! Μπαμπά?
Ευκλ:Λυπάμαι Νόρα μου, αλλά έχουν δίκιο!
Λ:Είδες? Δεν έχεις άλλη επιλογή!
Ν:Τι να κάνω? Είμαι μία και είστε τρεις!
Λ:Οπότε άρχισε να τρως!
Ν:Είσαι τυχερός που πεινάω!

Η Νόρα τρώει και ο Λουκάς την ταΐζει συνέχεια! Όταν επιτέλους τελειώνει, πηγαίνουν από την Εδέμ όπου τους περιμένει όλη η παρέα για να τους ανακοινώσουν τα νέα!

Στην Εδέμ...
Η Νόρα και ο Λουκάς εμφανίζονται αγκαλιασμένοι...

Νικ:Να και το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής!
Λ:Πάλι γρινιάζεις εσύ?
Νικ:Ναι ρε, έχεις πρόβλημα?
Λ:Σταμάτα ρε κι έχουμε χαρούμενα νέα να σας πούμε!
Δ:Χαρούμενα?
Ε:Για καθίστε να μάθουμε κι εμείς!
Ν:Λοιπόν, χθες έγιναν πολλά...
Λ:Και καλά!
Μ:Θα μας πείτε ή θα μας σκάσετε?
Ν:Ο Λουκάς... μου έκανε πρόταση γάμου!
Ε-Δ-Μ-Νικ:ΤΙ?
Λ:Αυτό που ακούσατε!
Ε:Μπράβο παιδιά!
Δ:Χαιρόμαστε πάρα πολύ για εσάς!
Ν:Έχουμε όμως και δεύτερο νέο, ακόμη καλύτερο!
Δ:Όντως, αυτό είναι το καλύτερο απ'όλα!
Μ:Ξέρεις τι έχουν να μας πουν εσύ?
Δ:Όλο και κάτι ξέρω κι εγώ!
Ε:Εμείς θα μάθουμε?
Ν:Λουκά μου, θα τους το πεις?
Λ:Ναι αγάπη μου! Λοιπόν, παιδιά, σε λίγους μήνες θα έχουμε άλλο ένα μωράκι στην παρέα μας!
Ε:Εννοείς ότι...
Ν:Ναι Εύα μου! Είμαι έγκυος!
Μ:Συγχαρητήρια παιδιά!
Δ:Άντε Νοράκι μου! Να ζήσετε και με το καλό το μωρό!
Λ:Α, εδώ τα χαλάμε!
Νικ:Γιατί ρε?
Λ:Δε θα λέτε "το μωρό"! Η κούκλα μας θα λέτε για να συνηθίζετε!
Μ:Α, καλά! Αυτός αποβλακώθηκε τελείως!
Νικ:Ήταν που ήταν, τώρα παράγινε το κακό!
Ν:Μη μου το βρίζετε το μωρό μου μέρα που είναι!
Μ:Έχε χάρη που μας είπες για το μωράκι μας, αλλιώς δε θα τη γλίτωνε!
Λ:Δική μου είναι ρε η κόρη, όχι δική σου!
Μ:Ε, και? Σαν ανηψιά μου θα είναι! Θα είμαι ο αγαπημένος της θείος Μάνος!
Ε:Α, καλά! Μετά λένε μόνο για το Λουκά!
Ν:Τι να κάνουμε όμως? Τους αγαπάμε! Αν ήταν άλλες στη θέση μας, θα τους είχαν βαρεθεί!
Λ:Αγάπη μου, μπορεί να λέμε και καμιά χαζομάρα πού και πού, αλλά είμαστε καλοί σε άλλο τομέα!
Μ:Δίκιο έχει!
Ν:Εδώ που τα λέμε, δεν έχουν κι άδικο!
Ε:Ναι, αλλά υπάρχουν κι άλλες πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια!
Ν:Και τι πορτοκάλια!
Δ:Ακριβώς!
Ν:Και πολύ καλύτερες!
Λ:Τι συζήτηση είναι αυτή που πιάσατε τώρα? Δεν ήρθαμε εδώ για να πούμε αυτά!
Ν:Μωρό μου, μη ζηλεύεις! Εγώ εσένα δε σε αλλάζω με τίποτα! (τον φιλάει)
Μ:Αμέσως πέφτεις Λουκάκο! Ένα φιλάκι και τα ξεχνάς όλα!
Ν:Σταματήστε ρε! Μην του βάζετε ιδέες!
Λ:Μάνο μου, αυτό το φιλάκι που βλέπεις εσύ είναι πολλά υποσχόμενο!
Νικ:Ώπα!
Λ:Έχει συνέχεια που δεν έχετε βιώσει ποτέ!
Ν:Ρε Λουκά! Αυτά είναι προσωπικά!
Μ:Νικόλα, μήπως κάναμε λάθος επιλογή σε γυνάικα?
Ε:Μάνο, αρχίζετε να φλερτάρετε με την τυροσαλάτα!
Νικ:Μάνο σκάσε!
Μ:Καλά!
Ν:Δεν τρώμε όμως? Πεινάω!
Λ:Πού να μην έτρωγες και πρωινό!
Ν:Έλεος ρε Λουκά!
Δ:Σταματήστε τώρα γιατί έχουν αρχίσει να κρυώνουν τα φαγητά!
Λ:Ναι, και θα μείνουν νηστικές και οι γυνάικες μου!
Ν:Αγάπη μου! (φιλιούνται)
Νικ:Δεν φτάσαμε ακόμη στο γλυκό!
Λ:Χα, χα, χα! (ειρωνικά) Γελάσαμε και πάλι!
Νικ:Εγώ έχω χιούμορ, όχι σαν κάποιους άλλους!
Λ:Θέλεις να πεις ότι εγώ δεν έχω χιούμορ?
Νικ:Ναι ρε, αυτό θέλω να πω!
Λ:Ε, να! (του πετάει το κρασί)
Νικ:Είσαι ηλίθιος αγόρι μου! Να δω τι θα πιούμε τώρα!
Ν:Νεράκι, όπως κι εγώ! Όχι να είμαι η μοναδική και να ζηλεύω!
Λ:Δεν θέλω να ζηλεύεις! Εσύ έχεις την κοράκλα μας μέσα σου! Θέλεις να τη μεθύσεις?
Ν:Καλά ρε Λουκά! Μια κουβέντα σου είπα και απάντησες με δέκα!
Λ:Δώσε μου ένα φιλάκι για να σταματήσω να μιλάω!
Ν:Αν είναι να σταματήσεις να μιλάς... (τον φιλάει γλυκά)
Λ:Αγάπη μου εσύ!
Μ:Κοιτάξτε τον πώς πέφτει!
Νικ:Τις εξυπνάδες μόνο σε μας ξέρει να τις κάνει!
Δ:Νικόλα μου, δεν πηγαίνεις ν'αλλάξεις εσύ?

Η Δάφνη, η Εύα και ο Μάνος γελάνε!

Νικ:Ε, είστε βλάκες!!!

Και η μέρα τους συνεχίστηκε κάπως έτσι...

Κατ' αρχάς ευχαριστώ για την αφιέρωση!!!
Η συνέχεια τέλεια και πολύ γλυκιά-τρυφερή!!!
Περιμένω συνέχεια!!!

maria15 έγραψε:Κατ' αρχάς ευχαριστώ για την αφιέρωση!!!
Η συνέχεια τέλεια και πολύ γλυκιά-τρυφερή!!!
Περιμένω συνέχεια!!!

Τίποτα Μαρία μου!
Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Συνέχεια σύντομα!

ΗΡΩ 1993 έγραψε:ΥΠΕΡΟΧΗ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΟΡΑ ΜΟΥ !!! ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΕΣ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΜΕ ΤΗ ΝΟΡΑ , ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΗΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΑΠΑΙΧΤΕΣ .

Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα τα καλά σου λόγια Ηρώ μου! ΆΝτε, σε λίγους μήνες θα έχουμε οικογένεια Βενέτη στο σεναριάκι μου!

Αχ ειναι τοσο γλυκο τοσο γλυκο... Ειναι υπεροχο αχ τι πλακα που εχουν τα αγορια!!

καλα νορακι μου εσκισες!!το διαβασα ολο μονοκοπανια και ξετρελαθηκα!!ειναι καταπληκτικο!!
μοναδικο!!φοβερο!!δεν υπαρχουν λεξεις !!μονο μια!!τελειο!τελειο!!τελειο!

viki foka-veneti έγραψε:Αχ ειναι τοσο γλυκο τοσο γλυκο... Ειναι υπεροχο αχ τι πλακα που εχουν τα αγορια!!

Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Τώρα έχουν πλάκα τα αγόρια και πού να τα δεις στην πορεία!!!

ΑΝΝΑ έγραψε:καλα νορακι μου εσκισες!!το διαβασα ολο μονοκοπανια και ξετρελαθηκα!!ειναι καταπληκτικο!!
μοναδικο!!φοβερο!!δεν υπαρχουν λεξεις !!μονο μια!!τελειο!τελειο!!τελειο!

Χιλάδες ευχαριστώ Άννα μου! Χαίρομαι που σου άρεσε, αν και σε κούρασε πιστεύω που το διάβασες όλο μαζί! Σ'ευχαριστώ και πάλι για όλα τα καλά σου λόγια!

Αν έχει κανε΄όρεξη για συνέχεια, ας μου το πει! Έχω ετοιμάσει το επόμενο!

nora1 έγραψε:Αν έχει κανε΄όρεξη για συνέχεια, ας μου το πει! Έχω ετοιμάσει το επόμενο!

Bale

Εντάξει κορίτσια! Αφού το θέλετε, θα σας βάλω συνεχειούλα σε λίγο!

Αυτή η συνέχεια είναι μία από τις αγαπημένες μου! Θα καταλάβετε στην πορεία γιατί! Ελπίζω να σας αρέσει κι εσάς! Την βάζω λοιπόν!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΕΚΤΟ

Η Νόρα ξυπνάει στην αγκαλιά του Λουκά.

Λ:Καλημέρα μωράκι μου!
Ν:Καλημέρα Λουκάκο!
Λ:Πώς είστε εσύ και η μπέμπα μας σήμερα?
Ν:Μια χαρά προς το παρόν.
Λ:Και προς το μέλλον σας εύχομαι!
Ν:Ευχαριστούμε!
Λ:Τίποτα! Σήμερα φεύγουν οι γονείς σου, ε?
Ν:Ναι. Μην μου πεις ότι λυπάσαι! Μου πήρες αυτό το βλέμμα το απαίσιο!
Λ:Ε, η αλήθεια είναι ότι δεν με πείραζαν οι άνθρωποι! Μια χαρά ήμασταν μαζί τους!
Ν:Καιρός να γυρίσουν όμως στο σπίτι τους!
Λ:Δε σε νοιάζει καθόλου?
Ν:Με νοιάζει, αλλά το έχω συνηθίσει!
Λ:Καλά! Πάμε μέσα τώρα! Δεν είσαι σωστό να τους αφήνουμε μόνους τους!
Ν:Δίκιο έχεις! Ένα φιλάκι όμως πρώτα!
Λ:Όσα θέλεις! (τη φιλάει γλυκά) Πάμε τώρα ψυχή μου!
Ν:Πάμε!

Λίγο αργότερα, στην κουζίνα, παίρνοντας πρωινό...

Λ:Τι ώρα φεύγετε?
Ευκλ:Θα πάρουμε πρωινό και μετά θα ξεκινήσουμε.
Λ:Γιατί τόσο νωρίς? Καθίστε λίγο ακόμη!
Ευκλ:Όχι παιδί μου! Πρέπει να μας δει κι εμάς το σπίτι μας κάποια στιγμή. Αρκετά σας γίναμε βάρος!
Ν:Τι βάρος καλέ! Ο Λουκάς το πρωί μόνο τα κλάματα δεν έβαλε που φεύγετε!
Ελ:Υπερβολλές τώρα
Ν:Καθόλου!
Λ:Έλα ρε Νόρα τώρα!
Ν:Καλά!
Λ:Και όλη την πορτοκαλάδα! Σε βλέπω που προσπαθείς να το αποφύγεις!
Ν:Εντάξει ρε παιδί μου! Αμάν!
Λ:Μη φωνάζεις! Ξέρεις ότι σου το λέω για το καλό σου!
Ν:Το ξέρω αγάπη μου, το ξέρω!
Λ:Και το κρουασάν σοκολάτας!
Ν:Ωχ τι τραβάω!

Και η ώρα πέρασε. Τελείωσαν με το πρωινό και οι γονείς της Νόρας έφυγαν.

Η Νόρα είναι στην κουζίνα και πλένει τα πιάτα.

Λ:Μωρό μου, δε σου είπα να ξεκουραστείς? Θα τα έπλενα εγώ τα πιάτα!
Ν:Δεν ήθελα να σε κουράσω!
Λ:Δεν είναι κούραση χαρά μου! Τώρα όμως ταλαιπωρείς την μπέμπα μας!
Ν:Σιγά ρε Λουκά! Δεν σκάβω!
Λ:Ακόμη! Σ'έχω όμως ικανή για όλα!
Ν:Αμάν πια με τη γκρίνια! Ορίστε, τελείωσα!
Λ:Καλά! Εγώ φταίω που νοιάζομαι!
Ν:Το ξέρω ότι νοιάζεσαι, αλλά δε χρειάζεται να γίνεσαι υπερβολικός!
Λ:Κάποιες φορές το παρατραβάω, αλλά είναι από την υπερβολική αγάπη που έχω και σ'εσένα και στο μωράκι μας! Θέλω να είμαι απολύτως σίγουρος ότι είστε καλά!
Ν:Το ξέρω αγάπη μου, το ξέρω! Και είμαι πολύ ευτυχισμένη που μ'αξίωσε ο Θεός και μου έδωσε τέτοιον άντρα! (Η Νόρα κάθεται πάνω στον πάγκο της κουζίνας) Έλα 'δω!

Ο Λουκάς την πλησιάζει.

Ν:Πιο κοντά! Δεν θα σε πειράξω!

Ο Λουκάς πλησιάζει περισσότερο. Η Νόρα τότε τον φιλάει. Αρχικά, ένα φιλί απαλό που μετατρέπεται σε πολύ παθιασμένο.

Λ:Τι έγινε Νοράκι? Έχουμε ορέξεις?
Ν:Σαν εγκυμονούσα κι εγώ!

Τον ξαναφιλάει και τυλίγει τα πόδια της γύρω από τη μέση του. Εκείνος ανταποδίδει στο φιλί της με το ίδιο πάθος και την ίδια ένταση.

Ν:Πάμε μέσα? Κουράστηκα!
Λ:Είμαι σίγουρος!

Ο Λουκάς την ξαναφιλάει, τη σηκώνει στην αγκαλιά του και την οδηγεί στην κρεβατοκάμαρα.

Το βράδυ...

Η Νόρα κοιμάται στην αγκαλιά του Λουκά. Ξυπνάει όμως, αφού ακούει θορύβους. Ανοίγει τα μάτια της και βλέπει μπροστά της δύο άντρες με κουκούλες, ντυμένους στα μαύρα να οπλοφορούν. Αυτοί της κάνουν νόημα να ξανακλείσει τα μάτια της. Η Νόρα υπακούει, πιστεύοντας ότι ονειρεύεται. Ο θόρυβος όμως συνεχίζεται. Ανοίγει και πάλι τα μάτιας της και συνηδειτοποιεί ότι είναι πραγματικότητα. Οι άντρες της κάνοιυν και πάλι το ίδιο νόημα, αλλά εκείνη δεν υπακούει, αφού από το μυαλό της περνάει η ιδέα ότι μπορεί και ο Λουκάς να είναι ξύπνιος. Κοιτάει προς τη μεριά του και τον βλέπει να την κοιτάζει έντονα, με μάτια που ήθελαν να την καθησυχάοσυν, αν και πρόδιδαν ότι ήταν κατατρομαγμένος. Την έσφιξε περισσότερο στην αγκαλιά του. Η Νόρα είχε πανικοβληθεί. Φοβήθηκε για τη ζωή τους, αλλά και τη ζωή του παιδιού που είχε στην κοιλιά της. Ένιωθε πόνο χαμηλά. Φοβήθηκε ακόμη περισσότερο.

Του ψιθύρισε:

Ν:Λουκά, πονάω!

Στο άκουσμα αυτών των λέξεων, ο Λουκάς δεν ήξερε πώς να αντιδράσει. Τρόμαξε! Την κράτησε ακόμη πιο τρφερά και τη φίλησε στο μέτωπο.

Λ:Ηρέμησε ψυχή μου!
Ληστής 1:Αφήστε τα σιρόπια και κλείστε τα μάτια!
Λ:Αφήστε την να πιει λίγο νερό. Είναι έγκυος και πονάει! Σας παρακαλώ!
Ληστής 2:Μας τα είπαν κι άλλοι αυτά! Σταματήστε τώρα και μην σας ξανακούσω!
Ν:Λουκά, βοήθεια!
Λ:Κλείσε τα ματάκια σου και σκέψου κάτι θετικό αγάπη μου! Όλα θα πάνε καλά!
Ν:Δεν μπορώ! Πονάω πολύ!
Ληστής 1:Σκάστε είπα! Στην επόμενη παρατήρηση θα πυροβολήσω!
Λ:Πονάει πολύ! Δεν μπορείτε να το καταλάβετε?
Ληστής 2:Αν θέλετε να φύγουμε, σταματήστε!
Ν:Λουκά, δεν αντέχω άλλο!
Λ:Μωρό μου, υπομονή! Δεν είναι τίποτα! Θα περάσει!
Ν:Άου! Λουκά, κράτα με!
Λ:Σε κρατάω ψυχή μου!
Ληστής 2:Αν δε σταματήσει εδώ αυτό το θέατρο, θα μετράμε θύματα!

Η Νόρα κοιτάζει κάτω από το σεντόνι και βλέπει κόκκινες κηλίδες αίματος στο λευκό νυχτικό της. Οι πόνοι είναι ακόμα πιο έντονοι από πριν.

Ν:Ααααααααααααα!!!!!!!!!

Ένας πυροβολισμός ακούγεται τότε!
.
.
.
.
.
.
Η Νόρα πετάγεται από το κρεβάτι μουσκεμένη από τον ιδρώτα. Ο Λουκάς ξυπνάει και τη βλέπει σ'αυτή την κατάσταση και τρομάζει.

Λ:Μωρό μου, τι έγινε?
Ν:Λουκά!(πέφτει στην αγκαλιά του)
Λ:Τι συνέβη ψυχή μου? Τι έπαθες?
Ν:Είδα ένα απαίσιο όνειρο. Έναν εφιάλτη!
Λ:Ηρέμησε καρδούλα μου! Τίποτα δεν ήταν! Πάει, πέρασε τώρα!
Ν:Λουκά, φοβάμαι!
Λ:Εγώ είμαι εδώ! Για πες μου, τι είδες?
Ν:Είδα ότι μπήκαν ληστές στο σπίτι. Εγώ πονούσα πολύ, αλλά αυτοί νόμιζαν ότι τους έλεγα ψέματα. Αιμμοραγούσα! Προσπαθούσες να με ηρεμήσεις, αλλά μάταια! Οι πόνοι ήταν όλο και πιο έντονοι. Ένας πυροβολισμός ακούστηκε και μετά... ξύπνησα ευτυχώς!
Λ:Για καλή μας τύχη, δεν είναι αλήθεια αυτό αγάπη μου! Μη φοβάσαι, είμαστε ασφαλείς! Μην ξεχνάς πως σου έχω βάλει συναγερμό! Δεν αφήνω εγώ το κοριτσάκι μου απροστάτευτο!
Ν:Το ξέρω Λουκά μου, το ξέρω πολύ καλά! Θυμάμαι τη μέρα που προσπαθούσες να με πείσεις να βάλω αυτόν τον συναγερμό επειδή είχες φοβηθεί μην πάθω τίποτα άλλο μετά απ'ό,τι έγινε με το Στέλιο!
Λ:Και δεν είχα άδικο! Μην τα σκέφτεσαι όμως όλα αυτά τώρα! Πάμε να πιεις λίγο νεράκι για να ηρεμήσεις.
Ν:Δε θέλω νερό. Μόνο μια αγκαλιά!
Λ:Ό,τι θέλει το κορίτσι μου!

Η Νόρα πέφτει στην αγκαλιά του Λουκά. Εκείνος τη φιλάει πολύ τρυφερά και καταφέρνει να την καθησυχάσει. Ξαπλώνουν και η Νόρα κοιμάται, αλλά ο Λουκάς μένει ξύπνιος για να την προσέχει. Φύλακας των ονείρων της... Για πάντα...