Mια μοιραία συνάντηση...by nora1

ΗΡΩ 1993 έγραψε:

nora1 έγραψε:Είχα πει πως η συνέχεια θα έρθει Πέμπτη, αλλά δεν πρόλαβα χθες κι έτσι θα βάλω σήμερα συνέχεια!!!! Ελπίζω να θέλετε.........

ΝΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ !!!

Αφού θέλετε..... <3

maria15 έγραψε:

ΗΡΩ 1993 έγραψε:

nora1 έγραψε:Είχα πει πως η συνέχεια θα έρθει Πέμπτη, αλλά δεν πρόλαβα χθες κι έτσι θα βάλω σήμερα συνέχεια!!!! Ελπίζω να θέλετε.........

ΝΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ !!!

ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΗΡΩ!!!

ΟΚ κορίτσια! Σε λίγο θα την έχετε!

Οι μέρες κύλησαν γρήγορα κι ευχάριστα και πολύ σύντομα έφτασε η στιγμή που η Νόρα και ο Λουκάς ξαναγύρισαν στην Αθήνα.

Στο σπίτι της Νόρας...


Λ:Πού να αφήσω τις βαλίτσες σου μωρό μου?
Ν:Στην κρεβατοκάμαρα και θα τις τακτοποιήσω εγώ αργότερα.
Λ:Εντάξει.

Αφού γυρίζει από την κρεβατοκάμαρα...

Ν:Τις άφησες?
Λ:Ναι, μια χαρά. Έχεις διάβασμα?
Ν:Αφού αύριο δεν έχω σχολή!
Λ:Σωστά! Λοιπόν, τι θα κάνουμε?
Ν:Μας έχει καλεσμένους η Δάφνη απόψε.
Λ:Ωχ! Το είχα ξεχάσει τελείως!
Ν:Λουκά, πού τρέχει το μυαλό σου?
Λ:Στην αυριανή συνάντησή σου με το Ρούσσσο!
Ν:Εγώ έχω συνέντευξη, εσύ έχεις άγχος?
Λ:Τι να κάνω? Δεν πρόκειται για έναν γνωστό μου, αλλά για σένα! Τη γυναίκα της ζωής μου!
Ν:Είμαι η γυναίκα της ζωής σου?
Λ:Ακόμα να το καταλάβεις?
Ν:Αργώ, αλλά τα πιάνω!
Λ:Καλό! Να σε αφήσω όμως να ετοιμαστείς, να πάω κι εγώ από το σπίτι μου να κάνω ένα μπανάκι.
Ν:Πρέπει να φύγεις? Μείνε και θα κάνεις μπάνιο εδώ! Εξάλλου, μαζί σου τα έχεις τα πράγματά σου!
Λ:Γιατί θέλεις να μείνω εδώ?
Ν:Δεν θέλω να μου φύγεις! Θέλω να μείνεις εδώ όσο μπορείς!
Λ:Θέλεις να μείνω εδώ, ε?
Ν:Ναι. Εσύ όμως? Μήπως διαφωνείς?
Λ:Καθόλου! Πολύ ευχαρίστως!
Ν:Ωραία τότε! Ας εκμεταλλευτούμε όσο χρόνο μας μένει!
Λ:Με ποιο τρόπο?
Ν:Πάμε να σου δείξω κάτι στην κρεβατοκάμαρα!
Λ:Πολύ ευχαρίστως!
Ν:Μην αργείς όμως! Περιμένω! (ναζιάρικα)
Λ:Ε, τότε να μην σε αφήσω στην αναμονή!
Ν:Αυτό λέω κι εγώ!

Καταλαβαίνετε τι επακολούθησε!

Μετά από το σύντομο αυτό διάλειμμα, έπρεπε να πάνε στης Δάφνης.
Όταν φτάνουν...

Νικ:Να και οι εκλεκτοί καλεσμένοι! Αποφασίσατε να μας κάνετε την τιμή?
Λ:Αμέσως γκρίνια! Ορίστε, ήρθαμε!
Δ:Τι κάνατε τόση ώρα παιδιά?
Ν:Τι ερώτηση είναι αυτή Δάφνη μου? Από ταξίδι είμαστε, έπρεπε αν ετοιμαστούμε καταλλήλως!
Ε:Μαζί?
Λ:Τι εννοείτε?
Δ:Θα το καταλάβετε στη πορεία! Καθίστε τώρα!

Η Νόρα κι ο Λουκάς ανταλάσσουν μια ένοχη ματιά. Έπειτα κάθονται στο τραπέζι δίπλα ο ένας από τον άλλο.

Δ:Δίπλα-δίπλα, ε?
Λ:Αφού αυτές τις θέσεις αφήσατε κενές!
Ε:Δίκιο έχει ρε Δάφνη! Είπαμε σχέδιο, αλλά όχι κι έτσι!
Ν-Λ:Σχέδιο?
Νικ:Στρατηγικό!
Ν:Παρακαλώ?
Δ:Θα καταλάβετε, όπως σας είπα και πριν! Φάτε τώρα!
Λ:Ωχ, αγρίεψε η Δαφνιούλα!
Δ:Κι ακόμα δεν έχεις δει τίποτα!

Η ώρα πέρασε με παρόμοιες σπόντες από Δάδνη-Νικόλα-Εύα. Η Νόρα και ο Λουκάς έιχαν αρχίσει να καταλαβαίνουν τι συνέβαινε, αλλά και να εκνευρίζονται.

Ο Λουκάς σκύβει και ψιθυρίζει στο αυτί της Νόρας:
Λ:Κάτι έχουν καταλάβει!
Ν:Το ξέρω, αλλά αρχίζω να χάνω την υπομονή μου!
Λ:Κι εγώ!

Δ:Τι ψιθυρίζετε εσείς οι δύο?
Λ:Ό,τι θέλουμε! Τι έλεγχος είναι αυτός?
Ν:Καλά σας λέει! Από τη στιγμή που ήρθαμε, όλο σπόντες είστε και μας κοιτάζετε με ένα πάρα πολύ περίεργο βλέμμα. Αν έχετε να μας πείτε κάτι, πείτε το!
Ε:Εμείς να πούμε ή εσείς να μας πείτε?
Ν:Τι να πούμε?
Νικ:Άσε Νοράκι! Δε μασάμε κουτόχορτο!
Λ:Ωχ!
Δ:Αυτό ακριβώς Λουκά! Που θα μου πείτε εμένα ότι σας πήρε ο ύπνος... αγκαλίτσα!
Ε:Νομίζατε ότι θα το τρώγαμε τόσο εύκολα! Τίποτα καλύτερο δεν μπορούσατε να σκεφτείτε?
Ν:Έτσι κι αλλιώς, θα το μαθαίνατε κάποια στιγμή!
Δ:Αυτό έχετε να πείτε μόνο?
Νικ:Ε, είστε πάρα πολύ κρετίνοι τελικά!
Ν:Τώρα γιατί μας βρίζετε?
Δ:Ρωτάτε κιόλας? Μας δουλέυετε τόσο καιρό κι έχετε και την απαίτηση να το πάρουμε χαλαρά?
Λ:ΟΚ, δίκιο έχετε. Έπρεπε να σας το πούμε πιο νωρίς. Είναι κακό όμως που θέλαμε να το χαρούμε λίγο μόνοι μας?
Νικ:Γιατί ρε? Εμείς θα σας το χαλούσαμε?
Ν:Όχι, αλλά θα μας ζαλίζατε με το γνωστό "σας το λέγαμε εμείς" και δεν θα μας αφήνατε λεπτό ήσυχους!
Ε:Αυτή την εντύπωση έχετε για εμάς?
Νικ:Εδώ που τα λέμε, δεν έχουν κι άδικο!
Δ:Εσύ τώρα με ποιανού το μέρος είσαι?
Νικ:Με το δικό σου αγάπη μου, αλλά να λέμε και του στραβού το δίκιο!
Δ:Έστω! Δεν ήταν σωστό αυτό που κάνατε!
Ν:Όπως και να 'χει, ό,τι έγινε έγινε!
Λ:Σωστά! Το μάθατε, οπότε δεν πρέπει να έχετ παράπονο! Εμείς θα πρέπει να φοβόμαστε, μιας κι έχουμε φίλους-ντετέκτιβ!
Ε:Μπράβο, πολύ αστείο!
Ν:Έχει χιούμορ το μωρό μου!
Δ:Τώρα το μωρό σου, ε?
Ν:Ναι ρε Δάφνη, τι να κάνουμε?
Δ:Καλά!
Ε:Και για ν'αλλάξουμε θέμα, πώς περάσατε στην Καστοριά?
Λ:Υπέροχα!
Ν:Φανταστικά!
Δ:Για να μας αποζημιώσετε, θα τα πείτε όλα και με λεπτομέρειες!
Ν:Εννοείται!


Και συνέχισαν τη βραδιά τους όμορφα, αν και δεν ξεχνιόταν κι εύκολα το ψέμα της Νόρα και του Λουκά!

ΤΕΛΟΣ ΔΕΚΑΤΟΥ EΒΔΟΜΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΦΟΒΕΡΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ!!!!!!!!!!!

ΗΡΩ 1993 έγραψε:ΑΜΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΤΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ , ΗΘΕΛΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΟΥΣ !!! ΤΕΛΕΙΑ ΣΚΗΝΗ ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΣΤΗ ΝΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΚΑ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ . ΟΦΕΙΛΩ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΠΩ ΠΩΣ Η ΣΚΗΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΗΤΑΝ ΑΚΡΩΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ !!! ΥΠΕΡΟΧΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ , ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ .

Είναι περίεργοι η αλήθεια είναι, αλλά ακόμα να τους μάθουμε???????? Ήθελαν να χορτάσουν τον έρωτά τους τα παιδιά, τόσο κακό είναι πια?! Μπορεί ο Νικόλας να ήταν με το μέρος της Δαφνούλας, αλλά τουλάχιστον είναι αντικειμενικός, δεν μπορείς να πεις! Η ρπώτη ήταν ρομαντική, όλες οι υπόλοιπες ξέφυγαν, αλλά τέλος πάντων!!! Η επόμενη σίγουρα δεν θ'αργήσει!

ΑΝΝΑ έγραψε:ΦΟΒΕΡΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ!!!!!!!!!!!

Χαίρομαι που σου άρεσε τόσο Άννα μου!

maria15 έγραψε:ΠΩ ΠΩ ΠΩ ΤΟΥΣ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ ΚΑΛΕ! ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ? ΑΠΑΠΑΠΑΠΑ!!!!
ΤΕΛΕΙΟ!!! ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!!

Εγώ να δεις πόσο τους φοβήθηκα! Έγραφα και σκεφτόμουν "ωχ τι έχουν να περάσουν! Ευτυχώς δενε ίμαι στη θέση της Νόρας και του Λουκά!' Και ακόμα δεν έχει δει τίποτα Μαρία μου!
Η συνέχεια σίγουρα σύντομα!

Αγαπη ειναι καταπληκτικο εγω περιμενω συνεχεια

viki foka-veneti έγραψε:Αγαπη ειναι καταπληκτικο εγω περιμενω συνεχεια

Χαίρομαι που σου άρεσε Βίκυ μου! Η συνέχεια σύντομα ελπίζω!!!

ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ!ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!

ΑΝΝΑ έγραψε:ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ!ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!

Χαίρομαι που σου άρεσε Άννα μου! Η συνέχεια δεν ξέρω πότε! Ή Κυριακή ή Δευτέρα!

ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΑΚΙ!ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΑ ΙΔΕΑ!!

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΣ!!ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΚΔΟΧΗ!!

Ρε παιδιά ποιος Μάνος θα γυρίσει? Τι λέτε? Ο Μάνος είναι ήδη στο σενάριο!

Κορίτσια, σε λίγο λέω να βάλω συνέχεια!!! Θέλετε???

nora1 έγραψε:Κορίτσια, σε λίγο λέω να βάλω συνέχεια!!! Θέλετε???

ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ

maria15 έγραψε:

nora1 έγραψε:Κορίτσια, σε λίγο λέω να βάλω συνέχεια!!! Θέλετε???

ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ

Χαίρομαι τότε! Θα την έχετε σε λίγο! Μπορεί όμως και ν'αργήσει λιγάκι! Ελπίζω να μην πειράζει!

nora1 έγραψε:

maria15 έγραψε:

nora1 έγραψε:Κορίτσια, σε λίγο λέω να βάλω συνέχεια!!! Θέλετε???

ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ

Χαίρομαι τότε! Θα την έχετε σε λίγο! Μπορεί όμως και ν'αργήσει λιγάκι! Ελπίζω να μην πειράζει!

Δεν πειράζει

maria15 έγραψε:

nora1 έγραψε:

maria15 έγραψε:

nora1 έγραψε:Κορίτσια, σε λίγο λέω να βάλω συνέχεια!!! Θέλετε???

ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ

Χαίρομαι τότε! Θα την έχετε σε λίγο! Μπορεί όμως και ν'αργήσει λιγάκι! Ελπίζω να μην πειράζει!

Δεν πειράζει

Πάλι καλά, γιατί έχω επισκέψεις και δεν προλαβαίνω τώρα!

Σε 2' θα έχετε τη συνέχεια!

Το επόμενο πρωινό, η Νόρα είχε ξυπνήσει για πρώτη φορά πριν από το Λουκά. Είχε ντυθεί κι έπινε τον καφέ της, όταν ξύπνησε κι εκείνος.

Την πλησιάζει, την αγκαλιάζει και τη φιλάει στο λαιμό.

Νόρα: (θα καταλάβαιτε στην πορεία γιατί μας ενδιαφέρει το ντύσιμο)

Ν:Μωράκι μου, ξύπνησες?
Λ:Ναι. Γιατί δεν με σήκωσες πιο νωρίς?
Ν:Κοιμόσουν πολύ ήρεμα και δεν ήθελα να σου το χαλάσω!
Λ:Μωρό μου εσύ! (την φιλάει γλυκά) Σήμερα έχεις και τη συνέντευξη!
Ν:Ναι. Λουκά, λες να τα θαλασσώσω?
Λ:Τι λες παιδί μου? Μια χαρά θα τα πας! Εσύ είσαι αστέρι! Να δεις που θα σε προσλάβει με την πρώτη!
Ν:Δεν ξέρω! Δεν είμαι σίγουρη!
Λ:Δεν θέλω να μου αγχώνεσαι! Ξέρω τι σου λέω! Τον ξέρω το Ρούσσο και σου εγγυώμαι πως είσαι αυτό που ψάχνει!
Ν:Λες?
Λ:Είμαι σίγουρος! Γι'αυτό μου έβαλες αυτά τα κυριλέ?
Ν:Έπρεπε να έχω την κατάλληλη ενδυμασία!
Λ:Δίκιο έχεις! Πάω να ντυθώ κι εγώ και φεύγουμε!
Ν:Σε περιμένω! (τον φιλάει)


Λίγη ώρα αργότερα, είχαν ήδη φτάσει στο γραφείο του Ρούσσου...

Λ:Έλα, ηρέμησε! Θα τα πας τέλεια!
Ν:Το ελπίζω! Ξέρεις ότι είναι το όνειρό μου!
Λ:Το ξέρω! Κι επειδή το ξέρω, δεν θα σου έδινα ελπίδες αν δεν ήμουν σίγουρος ότι το 'χεις!
Ν:Δεν ξέρω!
Λ:Έλα εδώ! Μια αγκαλιά για να ηρεμήσεις λίγο!
Ν:Τη χρειάζομαι αυτή τη στιγμή! (πέφτει στην αγκαλιά του)
Λ:Πήγαινε μέσα τώρα! Καλή επιτυχία, αν και δε τη χρειάζεσαι!
Ν:Σ'αγαπώ!
Λ:Κι εγώ! Τρέξε τώρα γιατί θ'αργήσεις!
Ν:Μάλιστα!

Η Νόρα μπαίνει στο γραφείο του Ρούσσου και βγαίνει μετά από μία ώρα περίπου.

Λ:Μωρό μου τι έγινε?
Ν:Λουκάκο μου, με πήρε! (πέφτει στην αγκαλιά του)
Λ:Είδες που σου το είπα? Πάμε όμως στο γραφείο μου να τα πούμε με την ησυχία μας!
Ν:Πάμε!

Στο γραφείο του Λουκά...

Λ:Τόση ώρα που κάνατε εκεί μέσα, νόμιζα πως κάτι στράβωσε!
Ν:Όχι ευτυχώς! Μέχρι να με προσλάβει όμως, με πέρασε από κόσκινο!
Λ:Καταλαβαίνω!
Ν:Με ρώτησε για τη σχολή, για τα μαθήματα που έχω δώσει, γι'αυτά που έχω πάρει και τέτοια.
Λ:Όμως έμεινε ευχαριστημένος!
Ν:Ναι!
Λ:Από μισθό, είσαι ευχαριστημένη?
Ν:Απόλυτα! Για τις ώρες που θα δουλεύω, είναι και υπερβολικά!
Λ:Κατάλαβε τι αξίζεις αγάπη μου!
Ν:Εδώ που τα λέμε, είναι πολλά! Δεν είμαι και διάνοια!
Λ:Μωρό μου, για το Ρούσσο δουλεύεις, όχι σε μπαρ!
Ν:Σωστά!
Λ:Και έχεις κάθε μέρα γραφείο?
Ν:Ναι. Αλλά το ωράριο είναι χαλαρό. 3 ώρες μόνο.
Λ:Καλά, δεν είναι και λίγες. Μην ξεχνάς πως έχεις και μία σχολή!
Ν:Δεν μου υποσχέθηκες ότι θα με βοηθάς?
Λ:Εννοείται! Και το ρωτάς?
Ν:Πάλι καλά, γιατί αν δεν είχα κι εσένα δεν θα τα έβγαζα πέρα!
Λ:Τι λες τώρα? Εσύ, εκτός από μυαλό, έχεις και πείσμα! Αν βάλεις κάτι κατά νου, δεν θα σταματήσεις να προσπαθείς μέχρι να το πετύχεις και σε καμία περίπτωση δεν θα το βάλεις κάτω!
Ν:Ε, τι να κάνουμε? Έχω κι εγώ τις ιδιοτροπίες μου!
Λ:Ιδιοτροπίες! Πολλοί θα ήθελαν να έχουν τέτοιες ιδιοτροπίες αγάπη μου!
Ν:Ναι, καλά! Λοιπόν, εγώ παώ σπίτι!
Λ:Δεν θα καθίσεις άλλο, ε?
Ν:Τι να κάνω?
Λ:Δίκιο έχεις!

Τότε μέσα μπαίνει ο Ρούσσος...

Ρ:Λουκά... Α, Νόρα ακόμη εδώ είσαι?
Λ:Ναι, τα λέγαμε.
Ν:Ετοιμαζόμουν να φύγω!
Ρ:Καλά, δεν υπάρχει λόγος να βιάζεσαι! Δεν ήθελα κάτι σοβαρό το Λουκά!
Ν:Όχι, έτσι κι αλλιώς θα έφευγα! Πρέπει να πάω κάπου. Γεια σας! Θα σας δω τη Δευτέρα κύριε Ρούσσο!
Ρ:Ναι. Στο καλό!
Λ:Γεια σου Νοράκι!

Η Νόρα φεύγει και ο Λουκάς συνεχίζει τη συζήτηση με το Ρούσσο. Ο δεύτερος ετοιμάζεται να φύγει...

Ρ:Λουκά, να σου κάνω μια προσωπική ερώτηση? Αλλά δεν θέλω αν με παρεξηγήσεις!
Λ:Τι λέτε τώρα? Να σας παρεξηγήσω? Παρακαλώ, ρωτήστε!
Ρ:Τρέχει κάτι με σένα και τη Νόρα?
Λ:Δεν σας είπα ότι τη γνωρίζω όταν σας τη σύστησα?
Ρ:Μου είπες ότι είναι φίλη σου. Είναι μόνο φίλη σου?
Λ:Όχι μόνο, απ'ότι θα εχετε καταλάβει. Ελπίζω βέβαια αυτό να μην επηρεάζει τα επαγγελματικά!
Ρ:Αυτό εξαραρτάται από εσάς! Εγώ δεν έχω κανένα απολύτως πρόβημα! Αρκεί βέβαια να δουλεύετε και όχι να σαλιαρίζετε!
Λ:Εννοείται πως όχι κύριε Ρούσσο!
Ρ:Κι εγώ αυτό πιστεύω! Ξέρω τι άνθρωπος είσαι και από το λίγο που γνωρίζω τη Νόρα, συμπεραίνω πως είναι πολύ καλό κορίτσι!
Λ:Πολύ καλό κορίτσι και καλόκαρδος και αγαθός άνθρωπος!
Ρ:Σας εύχομαι τα καλύτερα!
Λ:Ευχαριστούμε, αλλά με ξαφνιάζετε! Δεν μου έχετε ξαναμιλήσει έτσι!
Ρ:Δεν έτυχε! Δεν θα γίνει όμως και καθημερινότητα! Δουλειά τώρα!
Λ:Μάλιστα! Γεια σας κύριε Ρούσσο!
Ρ:Γεια σου Λουκά!

O Ρούσος φεύγει και πάει στην Αμαλία.

Α:Ρούσσο???Που ήσουν τόση ώρα????Δεν πιστεύω να με απατάς και να έχει φτάσει το κέρατο μέχρι εκεί πάνω!
Ρ:Μπράβο το κατάλαβες, καιρός ήταν! Σε απατάω με το Λουκά!
Α:Και το είχα καταλάβει εγώ! Ώστε το παέι το γράμμα!
Ρ:Ναι, και το φέρνει πίσω!
Α:Α ρε Ρούσσο!Κούνια που σε κούναγε!
Ρ:Άσ'τα τώρα αυτά και πήγαινε να τηγανίσεις καμιά πατατούλα!
Α:Ρούσσο, εγώ δεν είμαι δούλα σου!
Ρ:Έλα ρε Αμαλία κι έχω να σου πω!
Α:Τι πράγμα? Μη μου πεις ότι θέλεις διαζύγιο για να συζήσεις με το Λουκά!
Ρ:Όχι ρε Αμαλία! Αμάν! Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι προσέλαβα καινούρια δικηγόρο στο γραφείο!
Α:Και τι με νοιάζει? Να ζηλέψω? Αφού εσένα σου αρέσει ο Λουκάς!
Ρ:Επίσης, αυτή είναι και η κοπέλα του Λουκά!
Α:Κρίμα το κορίτσι! Δεν ξέρει πού έμπλεξε η καημένη!
Ρ:Α, καλά! Ό,τι να'ναι μιλάμε!

Έπειτα, βλέπουμε τη Νόρα με τη Δάφνη και την Εύα...

Δ:Και, για πες μας, καλός ο Λουκάς?
Ν:Υπέροχος, όπως τον ξέρετε!
Ε:Δεν εννοούμε αυτό! Στον άλλο τομέα!
Ν:Α, φοβερός! Τέλειος, αλλά δεν είναι αυτό που με τραβάει!
Δ:Παίζει ρόλο όμως!
Ν:Ναι, αλλά αυτό που με κάνει να τον αγαπάω κάθε μέρα και περισσότερο είναι το ότι είναι γλυκός, τρυφερός, όμορφος, με αγαπάει...
Ε:Εντάξει, καταλάβαμε, μην συνεχίζεις! Είσαι ερωτευμένη στο φουλ!
Ν:Ναι και μ'αρέσει!
Δ:Και σε ποιον δεν αρέσει!
Ε:Ακριβώς!
Δ:Πες μας τώρα και τα υπόλοιπα!
Ν:Ποια υπόλοιπα?
Δ:Ξέρεις εσύ!

Μετά από αυτή τη συζήτηση, η Νόρα είναι στο σπίτι της. Το κουδούνι ακούγεται και η Νόρα είναι σίγουρη πως είναι ο Λουκάς. Όταν ανοίγει την πόρτα, αυτός τη φιλάει παθιασμένα.

Ν :Τι έπαθες παιδί μου? Ακόμα δεν με είδες!
Λ:Μου έλειψες μωρό μου!
Ν:Ναι, ε?
Λ:Ναι, και μάλιστα πολύ! (την ξαναφιλάει)
Ν:Λουκά, σταμάτα!
Λ:Μπορώ? Όταν σε βλέπω μπροστά μου, φουντώνω!
Ν:Ενδιαφέρον! Πρέπει να το εκμεταλλευτώ αυτό!
Λ:Να το εκμεταλλευτείς?
Ν:Εδώ και τώρα! (τον φιλάει με πάθος)
Λ:Εκμεταλλεύσου το όσο θέλεις!

Ξαναφιλιούνται και οδηγούνται στην κρεβατοκάμαρα για να συνεχίσουν...