Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!!

Αλεξανδρίτσα ου είναι θαυμάσιο και πολύ πολύ τρυφερό πραγατικά ! Μου άρεσε τρελά !
Αυτός είναι έρωτας ! Νόρα+Λουκάς Αχ βάλε γρήγορα συνλεχεια σε παρακαλώ!

noraloukas_feggaropetra! έγραψε:Αλεξανδρίτσα ου είναι θαυμάσιο και πολύ πολύ τρυφερό πραγατικά ! Μου άρεσε τρελά !
Αυτός είναι έρωτας ! Νόρα+Λουκάς Αχ βάλε γρήγορα συνλεχεια σε παρακαλώ!

Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ Ελευθερία μου για τα καλά σου λόγια! Η συνέχεια δεν ξέρω πότε θα προλάβω!

Αυτή η συνέχεια είναι αφιερωμένη στη Μαρία, μιας και περίμενε τόση ώρα για να την ετοιμάσω!


Και η επόμενη μέρα ξημέρωσε!

Ας πάμε πρώτα στο σπίτι της Νόρας...

Η Νόρα ξυπνάει, αλλά δεν βρίσκει δίπλα της το Λουκά! Ανησυχεί! Από το μυαλό της περνάνε όλα όσα είχαν συμβεί την προηγούμενη μέρα. Φωνάζει τ’όνομά του. Καμία απάντηση! Όχι, δεν μπορεί όλα αυτά να ήταν ένα όνειρο! Ένα ψέμα! Τρομάζει και μόνο στη σκέψη αυτή! Συνεχίζει να φωνάζει τ’όνομά του δυνατά και τρέχει στην κουζίνα!

Λ:Τι έγινε αγάπη μου? Γιατί φωνάζεις έτσι πρωινιάτικα?

Η Νόρα, χωρίς να πει λέξη, πέφτει τρομαγμένη ακόμη στην αγκαλιά του!

Λ:Τι έπαθες ψυχή μου?
Ν:Πάλι καλά που είσαι εδώ!
Λ:Πού αλλού θα μπορούσα να είμαι βρε μωρό μου?
Ν:Δεν σε είδα στο κρεβάτι, δεν μου απαντούσες και φοήθηκα ότι έφυγες ή ότι όλα όσα έγιναν χθες ήταν όνειρο!
Λ:Τι χαζομαρίτσες είναι αυτές καρδούλα μου? Είσαι ακόμα από τον ύπνο?
Ν:Ποτέ δεν ξέρεις!
Λ:Έλα εδώ μικρή μου! (την αγκαλιάζει προστατευτικά και τη φιλάει τρυφερά στα μαλλιά) Όσο υπάρχω εγώ να μη φοβάσαι τίποτα! Δεν πρόκειται να σε αφήσω ποτέ! Μια φορά το επιχείρησα και είδες πώς καταλήξαμε! Να είσαι σίγουρη πως δεν θα μου περάσει ποτέ ξανά κάτι τέτοιο από το μυαλό!
Ν:Λουκά φοβάμαι!
Λ:Τι φοβάσαι μάτια μου?
Ν:Την Νταίζη, το Δημήτρη! Η Νταίζη είναι σατανική και αυτό το έχουμε καταλάβει εδώ και καιρό! Δεν ξέρω μέχρι πού είναι ικανή να φτάσει! Και ο Δημήτρης, μπορεί να μας το έπαιζε μέχρι τώρα καλός, αλλά μετά απ’ό,τι έγινε δεν ξέρω ποια θα είναι η αντίδρασή του!
Λ:Όσο είμαστε μαζί κι ενωμένοι δεν μπορούν να μας κάνουν κακό!
Ν:Μην είσαι τόσο σίγυρος!
Λ:Είμαι! Και ξέρεις γιατί?
Ν:Γιατί?
Λ:Ο πρώτος τρόπος που θα χρησιμοποιήσουν για να μας βλάψουν, αν θελήσουν κάτι τέτοιο, είναι να προσπαθήσουν να μας χωρίσουν! Θα πουν ψέματα στον έναν για τον άλλον! Αυτό που εμείς πρέπει να κάνουμε, όμως, είναι να μην τους πιστέψουμε!
Ν:Λουκά, και δίκιο να έχεις γαι την τακτική τους, δεν θα είναι εύκολο να υποκύψουμε! Τα όπλα που θα χρησιμοποιήσουν θα είναι ισχυρά!
Λ:Το ξέρω! Όμως η αγάπη μας είναι δυνατή και θ’αντέξει! Ακόμα και να καταφέρουν να μας χωρίσουν, πολύ γρήγορα θα ξαναείμαστε μαζί! Τόσα χρόνια δεν απομακρυνθήκαμε ο ένας από τον άλλον παρά τους καβγάδες μας, θα μας χωρίσει τώρα μια Νταίζη ή ένας Μήτσουλας?
Ν:Σωστό κι αυτό! Πάντως, ό,τι και να γίνει, να ξέρεις πως σ’αγαπάω!
Λ:Κι εγώ σ’αγαπάω! Πιο πολύ και από τη ζωή μου!
Ν:Το ξέρω αγάπη μου, το ξέρω! (φιλιούνται τρυφερά)
Λ:Ας λήξει εδώ αυτή η συζήτηση όμως! Έλα, σου ετοίμασα πρωινό!
Ν:Ωραία! Εγώ θέλω έναν καφέ!
Λ:Μόνο?
Ν:Ναι! Αφού το ξέρεις ότι δεν τρώω το πρωί!
Λ:Κακώς! Αυτό θα κοπεί όμως! Όσο είσαι μαζί μου –για την υπόλοιπη ζωή σου δηλαδή- θα τρως πάντα πρωινό!
Ν:Μάλιστα κύρις Βενέτη! Ό,τι πείτε! Έχω και άλλη επιλογή εδώ που τα λέμε?
Λ:Όχι! Τρώγε λοιπόν!
Ν:Ωραία! Για να δούμε τι έχουμε εδώ!
Λ:Όχι και πολλά! Ομολογώ πως στα ντουλάπια σου δεν υπήρχαν και πάρα πολλά τρόφιμα για πρωινό!
Ν:Επειδή δεν τρώω πρωινό Λουκά μου!
Λ:Κανείς δεν είναι τέλειος! Θα πάμε μαζί στο σούμερ μάρκετ τη Δευτέρα και θα τα γεμίσουμε!
Ν:Ναι, σίγουρα! Τρώγε τώρα! Να ησυχάσω και λίγο από το κύρηγμα!
Λ:Για το καλό σου το λέω μωρό μου!
Ν:Το ξέρω! Άντε, τρώγε τώρα για να περάσουμε μετά και από τα παιδιά, μιας και μας περιμένουν!

Και συνεχίζουν το πρωινό τους!

Αλλάζουμε σκηνικό τώρα! Πάμε σ’ένα πάρκο, όπου βλέπουμε να περπατάνε η Νταίζη και ο Δημήτρης!

Ντ:Δημήτρη, έγινε κάτι και ήθελες να συναντηθούμε?
Δ:Κάτι έγινε! Θα σου πω! Συγγνώμη πάντως για την ενόχληση πρωινιάτικα!
Ντ:Δεν πειράζει! Πες μου, όμως, τι συνέβη!
Δ:Έχει σχέση με το Λουκά!
Ντ:Α, τέλεια! Ακούω λοιπόν!
Δ:Ας τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα! Σε παράτησε στην εκκλησία αυτός ο άνθρωπος, σωστά?
Ντ:Δεν θα το’λεγα! Μάλλον εγώ το παράτησα!
Δ:Τι εννοείς?
Ντ:Δεν ξέρεις πως πήγα στην εκκλησία και το έσκασα με το Χρήστο?
Δ:ΤΙ? (σοκαρισμένος) Τέλος πάντων! Αυτό δεν αλλάζει τελειώς τα πράγματα! Πριν φύγεις από την εκκλησία, περίμενες εκεί το Λουκά, ο οποίος δεν εμφανίστηκε ποτέ, σωστά?
Ντ:Σωστά! Μόνο που δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχουν όλα αυτά!
Δ:Θα σου πω! Ξέρεις πού ήταν ο... Λουκάκος την ώρα που εσύ τον περίμενες στην εκκλησία και τι έκανε?
Ντ:Πού ήταν και τι έκανε?
Δ:Ήταν στο σπίτι του Μάνου και συγκεκριμένα στο κρεβάτι με τη Νόρα! Γι’αυτό ακυρώθηκε και ο αρραβώνας μας! Εγώ την περίμενα από κάτω και αυτή πάνω έβγαζε τα μάτια της με το Λουκά! Σόρι για την έκφραση, αλλά καταλαβαίνεις!
Ντ:Μάλιστα! ΄Ωστε έτσι τα πουλάκια μου! Μπράβο! Και δεν τους το’χα! Βέβαια, αυτοί είναι και απρόβλεπτοι, αλλά τέλος πάντων! Σ’ευχαριστώ για την ενημέρωση!
Δ:Τίποτα!
Ντ:Πώς σου ήρθε όμως να μου το πεις?
Δ:Θεώρησα πως έπρεπε να ξέρεις! Εξάλλου, παρά λίγο να τον παντρευτείς!
Ντ:Ναι, δίκιο έχεις! Εσύ πώς έχεις σκοπό να το διαχειριστείς? Εννοώ, σκοπεύειες να κάνεις κάτι ή θα το αφήσεις και θα προχωρήσεις παρακάτω?
Δ:Κοίτα, δεν πρόκειται να φτάσω σε ακρότητες! Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα το περάσω σαν να μην έγινε τίποτα! Παρά λίγο να την παντρευτώ και αυτή με κορόιδεψε! Δεν είναι και ό,τι καλύτερο! Όμως δεν ξέρω τι θα κάνω παρακάτω! Δεν το έχω σκεφτεί! Πάντως λέω να περάσω από εκεί και να τους πω δυο λογάκια!
Ντ:Δεν είναι κακό για αρχή! Σε πειράζει να έρθω κι εγώ μαζί σου?

Και συνεχίζουν τη συζήτησή τους!

Αρκετή ώρα αργότερα, η Νόρα και ο Λουκάς έχουν τελειώσει το πρωινό τους κι ετοιμάζονται να φύγουν!

Νόρα:

Ν:Έτοιμη! Πώς είμαι?
Λ:Θεά αγάπη μου, όπως πάντα! Πάμε όμως, γιατί μας περιμένουν και θα φωνάζουν πάλι!
Ν:Τι πρωτότυπο! Τέλος πάντων! Πάμε!

Πριν προλάβουν να κουνηθούν, χτυπάει το κουδούνι!

Λ:Ποιος είναι τώρα?
Ν:Δεν ξέρω! Πάω να δω!

Η Νόρα ανοίγει την πόρτα και αντικρίζει την Νταίζη και το Δημήτρη!

Ν:Τι θέλετε εσείς εδώ?

Τότε εμφανίζεται και ο Λουκάς!

Λ:Αγάπη μου, ποιος... είναι?
Δ:Γεια σου Λουκά!
Ντ:Βλέπω δε χάσατε καιρό! Αμέσως τον σπίτωσες, μη χάσεις!
Λ:Νταίζη, μίλα καλύτερα!
Ντ:Ναι, μην πληγώσουμε την πριγκήπισσα!
Ν:Τι θέλετε εδώ?
Δ:Απλώς περάσαμε για να ξεκαθαρίσουμε κάποια θέματα!
Ν:Τι εννοείς?
Δ:Νόρα, δεν φερθήκατε καθόλου τίμια και σωστά! Από τη μία ο Λουκάς με προξένευε σ’εσένα κι εγώ ο βλάκας σου έκανα πρόταση γάμου και από την άλλη εσείς με κοροιδεύατε και γελούσατε πίσω από την πλάτη μου!
Ν:Αυτό δεν έγινε ποτέ! Ό,τι είδες χθες ήταν μια παρορμητική πράξη και δεν είχε γίνει ποτέ ξανά!
Δ:Νόρα, δε μ’ενδιαφέρει το πόσες φορές έχεις κοιμηθεί με το Λουκά! Αυτό που νε νοιάζει είναι ότι με κορόιδεψες κι έπαιζες παιχνίδι πίσω από την πλάτη μου!
Ν:Δεν έπαιζα παιχνίδι πίσω από την πλάτη σου! Έχεις δίκιο όμως που αντιδράς έτσι! Και λυπάμαι που έγιναν όλα αυτά εις βάρος σου! Δεν είχαμε τέτοιο σκοπό!
Δ:Τότε γιατί ρε Νόρα?
Ν:Δεν μπορώ να σου εξηγήσω! Δεν θα καταλάβεις! Δεν μπορείς, γιατί δεν έχεις νιώσει ποτέ ό,τι νιώθω εγώ για το Λουκά!
Ντ:Ναι, αρχίσαμε τα συναισθηματικά τώρα! Μην ξεράσω!
Λ:Νόρα, αρκετά! Δεν θ’άπολογηθούμε και για το τι νιώθουμε ο ένας για τον άλλο!
Ν:Πάντως Νταίζη εσύ δεν μπορείς να μιλάς! Κι εσύ παράτησες το γάμο για τον Χρήστο! Οπότε μάλλον κάτι μπορείς να καταλάβεις!
Ντ:Ναι! Δεν είμαι και τελείως άσχετη με το θέμα, αλλά δεν μπορώ να σας τα συγχωρήσω και όλα για έναν έρωτα! Ας μην το παρατραβήξουμε! Με παράτησες στην εκκλησία Λουκά για τη Νόρα! Νομίζεις ήμουν ηλίθια για να παρατήσω το Χρήστο και μια τέτοια ευκαιρία μόνο και μόνο για να νυχτώσω εκεί? Είχες την ευκαιρία σου και την έχασες! Τώρα θα υποστείς τις συνέπειες της επιλογής σου!
Λ:Είμαι έτοιμος! Τώρα όμως νομίζω είναι καιρός να φύγετε!
Δ:Δεν είχαμε σκοπό να χάσουμε το χρόνο μας εδώ! Πάμε Νταίζη!
Ντ:Πάμε!

Φεύγουν και ο Λουκάς κλείνει την πόρτα πίσω τους.

Λ:Στα τσακίδια!
Ν:Τι ήταν πάλι αυτό? (φανερά αναστατωμένη)
Λ:Μη δίνεις σημασία μωρό μου! (την αγκαλιάζει τρυφερά και της χαϊδεύει την πλάτη) Αναμενόμενο ήταν! Μην τους αφήνεις να μας χαλάσουν τη μέρα! Άντε, πάρε τα πράγματά σου και πάμε! Έχουμα και κάτι να γιορτάσουμε, μην το ξεχνάς!
Ν:Γίνεται να ξεχάσω κάτι τέτοιο αγάπη μου? Αυτό δεν ξεχνιέται ποτέ!
Λ:Χαίρομαι που το ακούω και συμφωνώ απόλυτα! Άντε, πάμε! (τη φιλάει τρυφερά στα χείλη)
Ν:Σ’αγαπώ!
Λ:Κι εγώ! Πάρα πολύ!

Μετά από αυτό, φεύγουν και λίγο πιο μετά φτάνουν στην Εδέμ! Τι θα γίνει εκεί? Θα περιμένετε λιγάκι για να το μάθετε!

Υ.γ. Μαράκι, ελπίζω να σου έφτιαξε τη διάθεση έστω και λίγο!

νορακι μου ειναι τοσο τελειο!απλα μοναδικο!συνεχισε γρηγορα!

ΑΝΝΑ έγραψε:νορακι μου ειναι τοσο τελειο!απλα μοναδικο!συνεχισε γρηγορα!

Σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ Αννούλα μου! Θα προσπαθήσω να συνεχίσω γρήγορα, αν και δεν υπόσχομαι τίποτα προς το παρόν!

Αχ τι γλυκό στην αρχή
και μετά έτσι όπως τους μίλησε ο Λουκάς!!! Έτσι Λουκά μου!!! Α! Η Νταιζάρα θέλει να βγει κι από πάνω?? Αν πήγαινε ο Λουκάς(λέμε τώρα ) στην εκκλησία, αύτός θα ήταν παρατημένος!!! Οχια! Θ΄'ελει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο..καταλάβες???
Κατά τ'αλλα είμαι μια χαρά!
Περιμένω συνέχεια!!!

maria15 έγραψε:Αχ τι γλυκό στην αρχή
και μετά έτσι όπως τους μίλησε ο Λουκάς!!! Έτσι Λουκά μου!!! Α! Η Νταιζάρα θέλει να βγει κι από πάνω?? Αν πήγαινε ο Λουκάς(λέμε τώρα ) στην εκκλησία, αύτός θα ήταν παρατημένος!!! Οχια! Θ΄'ελει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο..καταλάβες???
Κατά τ'αλλα είμαι μια χαρά!
Περιμένω συνέχεια!!!

Στην αρχή γλυκό, μετά άλλαξε το πράμα! Ε, Νταίζη είναι αυτή! Είναι δυνατόν να μη ν θέλει να βγει και από πάνω? Φνατάζεσαι το Λουκά παρατημένο στην εκκλησία? Γέλιο θα είχε! Αν και δεν υπήρχε και περίπτωση να πάει! Μην ξεχνάμε ποιος γράφει το σενάριο (τρελή είμαι?)!
Χαίρομαι πάντως που είσαι καλά μετά απ'όλα αυτά!
Η συνέχεια θα δούμε πότε! Πάντως δεν θ'αργήσει!

nora1 έγραψε:

maria15 έγραψε:Αχ τι γλυκό στην αρχή
και μετά έτσι όπως τους μίλησε ο Λουκάς!!! Έτσι Λουκά μου!!! Α! Η Νταιζάρα θέλει να βγει κι από πάνω?? Αν πήγαινε ο Λουκάς(λέμε τώρα ) στην εκκλησία, αύτός θα ήταν παρατημένος!!! Οχια! Θ΄'ελει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο..καταλάβες???
Κατά τ'αλλα είμαι μια χαρά!
Περιμένω συνέχεια!!!

Στην αρχή γλυκό, μετά άλλαξε το πράμα! Ε, Νταίζη είναι αυτή! Είναι δυνατόν να μη ν θέλει να βγει και από πάνω? Φνατάζεσαι το Λουκά παρατημένο στην εκκλησία? Γέλιο θα είχε! Αν και δεν υπήρχε και περίπτωση να πάει! Μην ξεχνάμε ποιος γράφει το σενάριο (τρελή είμαι?)!
Χαίρομαι πάντως που είσαι καλά μετά απ'όλα αυτά!
Η συνέχεια θα δούμε πότε! Πάντως δεν θ'αργήσει!

Όλα σωστά
Αντε εγώ θα περιμένω!
Υ.Γ.Α! Και ευχαριστώ για την αφιέρωση!!!

maria15 έγραψε:

nora1 έγραψε:

maria15 έγραψε:Αχ τι γλυκό στην αρχή
και μετά έτσι όπως τους μίλησε ο Λουκάς!!! Έτσι Λουκά μου!!! Α! Η Νταιζάρα θέλει να βγει κι από πάνω?? Αν πήγαινε ο Λουκάς(λέμε τώρα ) στην εκκλησία, αύτός θα ήταν παρατημένος!!! Οχια! Θ΄'ελει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο..καταλάβες???
Κατά τ'αλλα είμαι μια χαρά!
Περιμένω συνέχεια!!!

Στην αρχή γλυκό, μετά άλλαξε το πράμα! Ε, Νταίζη είναι αυτή! Είναι δυνατόν να μη ν θέλει να βγει και από πάνω? Φνατάζεσαι το Λουκά παρατημένο στην εκκλησία? Γέλιο θα είχε! Αν και δεν υπήρχε και περίπτωση να πάει! Μην ξεχνάμε ποιος γράφει το σενάριο (τρελή είμαι?)!
Χαίρομαι πάντως που είσαι καλά μετά απ'όλα αυτά!
Η συνέχεια θα δούμε πότε! Πάντως δεν θ'αργήσει!

Όλα σωστά
Αντε εγώ θα περιμένω!
Υ.Γ.Α! Και ευχαριστώ για την αφιέρωση!!!

Ελπίζω να μη σε κάνω να περιμένεις πολύ!

Υ.γ.Τίποτα καλέ! Είσαι τρελή? Έτσι κι αλλιώς, ήσουν αυτή που την περίμενες!

Μετά από την επίσκεψη αυτή, η Νόρα και ο Λουκάς έφυγαν για την Εδέμ. Έφτασαν εκεί λίγο αργότερα, όπου όλη η παρέα τους περίμενε. Μπήκαν μέσα αγκαλιασμένοι.

Μ:Καλώς τα πιτσουνάκια μου!
Νικ:Επιτέλους! Μαύρα μάτια κάναμε να σας δούμε μέχρι να έρθετε! Τι κάνατε τόση ώρα?
Μ:Μην απαντήσετε! Καταλάβαμε!
Ν:Δεν καταλάβατε Μάνο μου! Πίστεψέ με!
Δ:Τι εννοείς?
Λ:Είχαμε κάποιες... Επισκέψεις!
Ε:Ωχ! Η Νταιζάρα...
Μ:Ή ο Μήτσος?
Λ:Και οι δύο! Μας ήρθαν πακετάκι!
Ν:Ναι! Σε συσκευασία δώρου ένα πράγμα!
Ε:Τέτοιο δώρο...
Λ:Αναμενόμενο ήταν εδώ που τα λέμε! Σιγά που δνε θα έκαναν την εμφάνισή τους!
Ε:Και τι σας είπαν?
Λ:Ε, τα γνωστά! Πως δεν ήταν σωστή η συμπεριφορά μας και τέτοια!
Ε:Μίλησε η Νταιζάρα που ό,τι έκανε, το έκανε με απειλές!
Ν:Αν είναι δυνατόν!
Λ:Ό,τι και να λένε πάντως, ούτε που τους δίνω σημασία! Δεν μπορούν να μου κάνουν τίποτα πλέον!
Δ:Τέλος πάντων! Αφήστε τα τώρα αυτά! Θα μας τα πείτε μετά! Ακούμε τα νέα σας!
Ν:Μάλιστα! Ποια νέα μας?
Δ:Έλα που μου κάνεις και την ανήξερη τώρα!
Ν:Λουκά, δεν είχαμε μια υπόθεση στο γραφείο?
Λ:Ωχ! Μας περιμένει ένας πελάτης και πρέπει να φύγουμε!
Δ:Μην τολμήσετε να κάνετε βήμα!
Ν:Μα...
Δ:Μαμαλάκης! Καθίστε στον καναπέ! Δεν θα φύγετε από εδώ αν δεν τα ξεράσετε όλα!
Λ:Μάλιστα! (φοβισμένα)

Κάθονται στον καναπέ, μιας και δεν τους παίρνει να φύγουν!

Δ:Μιλήστε!
Ν:Τι να πούμε? Να σου θυμίσω πως δεν μας έκανες ερώτηση για ν’απαντήσουμε?!
Δ:Νοράκι, άσε τις εξυπνάδες! Πείτε τι έγινε μεταξύ σας!
Λ:Πολλά! Ε, Νοράκι? (πονηρό βλέμμα)
Ν:Πάρα πολλά!
Δ:Ακούμε!
Λ:Α, οι λεπτομέρειες είναι προσωπική μας υπόθεση!
Δ:Δεν εννοώ τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες ρε βλάκα! Καταλαβαίνετε φαντάζομαι!
Ν:Μας παίρνει να πούμε και όχι?
Λ:Κατάλαβα τι εννοείς! Λοιπόν, λατρεύω τη Νόρα, είμαι πάρα πάρα πολύ ερωτευμένος μαζί της και είναι η ζωή μου! Επιχείρησα να φύγω μακριά της και φαντάζομαι μάθατε ποιες ήταν οι συνέπειες τς πράξης μου αυτής! Πήρα το μάθημά μου και δεν πρόκειται ποτέ να μου περάσει από το μυαλό να φύγω μακριά της! Αυτά! Νόρα?
Ν:Τι να πω εγώ τώρα? Συμφωνώ απόλυτα! Σε λατρεύω! Είσαι η ζωή μου ολόκληρη! Για σένα χω και υπάρχω! Μακριά σου δεν ζω με τίποτα!
Λ:Αγάπη μου!
Ν:Μωρό μου!

Φιλιούνται και οι υπόλοιποι αρχίζουν να χειροκροτούν!

Ε:Επιτέλους! Τόσο καιρό περιμέναμε να δούμε αυτή την εικόνα!
Δ:Ναι! Είχα αρχίσει να χάνω τις ελπίδες μου, αλλά να που συμβαίνουν και θαύματα!
Μ:Ναι, ας μην αποφάσιζαν τα χάπατα να παραδεχτούν τον έρωτά τους έστω και αργά και θα σου’λεγα εγώ τι θα σου έκαναν τα θαύματα!
Νικ:Σωστό κι αυτό! Ε, εσείς οι δύο ξεκολλήστε!
Λ:Γιατί φωνάζεις πάλι ρε?
Μ:Έλα μωρέ! Άφησέ τους να χαρούν τον έρωτά τους τώρα που μπορούν!
Ν:Γιατί ρε Μάνο? Μετά δεν θα μπορούμε?
Μ:Ε, ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή! Κι εγώ έτσι έλεγα για μένα και την Εύα και ορίστε πώς καταλήξαμε!
Ε:Να χαρείς Μάνο, μην αρχίζεις πάλι! Κρίμα να χαλάσουμε μια τόσο ωραία μέρα!
Μ:Καλά ντε! Μη βαράς! Σκάω!
Ε:Έτσι μπράβο!
Δ:Καλά! Αφήστε τώρα τις χαζομάρες!
Λ:Ναι! Να σας αφήσουμε κι εμείς τώρα!
Δ:Από τόσο νωρίς? Ούτε μισή ώρα δεν έχετε εδώ!
Ε:Τώρα που είναι μαζί θα μας ξεχάσουν τελείως εμάς!
Νικ:Αυτό δεν είναι και τόσο κακό! Θα κοιμηθώ κι ένα βράδυ σαν άνθρωπος!
Μ:Αμάν ρε Νικόλα! Καθόλου δνε μου έμοιασες αδερφάκι μου! Κρίμα οι προσπάθειές μου τόσα χρόνια!
Λ:Καλά! Συνεχίστε εσείς! Εμείς φεύγουμε!
Δ:Στο καλό!
Ν:Τα λέμε!
Μ:Καλά να περάσετε!
Λ:Να είσαι σίγουρος!


Μόλις βγίνουν έξω...

Ν:Λουκάκο, γιατί φύγαμε από τώρα? Δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα! Σάββατο είναι!
Λ:Το ξέρω αγάπη μου, όμως ήθελα να πάμε μια βόλτα οι δυο μας στην Εδέμ!
Ν:Στην παραλία?
Λ:Ναι! Αν συμφωνείς κι εσύ!
Ν:Εννοείται! Πάμε μωρό μου!

Φεύγουν αγκαλιασμένοι και φτάνουν στην παραλία, όπου κάνουν βόλτες ανάμεσα σε αμέτρητα φιλιά! Μετά από λίγη ώρα, ξαπλώνουν στην άμμο, ενώ είναι πιασμένοι χέρι-χέρι!

Ν:Σ’αγαπώ!
Λ:Κι εγώ μωρό μου! Πολύ! (την φιλάει τρυφερά)
Ν:Πόσα μπορούν ν’αλλάξουν όμως μέσα σε μια μέρα! Μέχρι χθες πίστευα πως θα σ’έχανα για πάντα από τη ζωή μου! Και τώρα είμαι εδώ, μαζί σου!
Λ:Ευτυχώς!
Ν:Και μόνο στη σκέψη πως θα μπορούσα να σε είχα χάσει, τρελαίνομαι! Δεν υπάρχει ζωή μακριά σου για μένα!
Λ:Ούτε για μένα ψηχή μου! (την χαϊδεύει στο πρόσωπο) Ό,τι πήγα να κάνω, θα το έκανα θυσιάζοντας τη ζωή μου! Θα έπρεπε να ζήσω μακριά από τους φίλους μου, τις συνήθειές μου και κυρίως μακριά σου! Ένας εσωτερικός θάνατος!
Ν:Τουλάχιστον τώρα είμαστε μαζί! Και αυτό είναι το καλύτερο πράγμα στη ζωή μου!
Λ:Και στη δική μου! Το σημαντικότερο! Είσαι ό,τι καλύτερο υπάρχει για μένα και δε θέλω να σε χάσω ποτέ!
Ν:Ούτε εγώ αγάπη μου! Ούτε κι εγώ! (φιλιούνται τρυφερά)
Λ:Πάμε τώρα?
Ν:Πού?
Λ:Αρχικά σ’ένα κοντινό ταβερνάκι για φαγητό και μετά βλέπουμε!
Ν:Ωραία! Πάμε!

Φεύγουν από την Εδέμ και λίγο αργότερα βρίσκονται σ’ένα ωραίο ταβερνάκι δίπλα από τη θάλασσα! Και οι δύο, ως γνωστόν, λατρεύουν το υδάτινο στοιχείο!

Ν:Υπέροχα είναι εδώ!
Λ:Ε, μόνο στα καλύτερα φέρνω εγώ το καριτσάκι μου!
Ν:Αυτό ελπίζω να το συνεχίσεις και στο μέλλον!
Λ:Πάντα ψυχή μου! Πάντα!
Ν:Αυτό είναι καλό!
Λ:Πολύ καλό!

Και αλλάζουμε λίγο σκηνικό! Κάπου, σ’ένα μικρό και χαριστωμένο σπιτάκι βρίσκονται η Νταίζη και ο Χρήστος.

Ντ:Κατάλαβες τώρα τι έκαναν τα πουλάκια μου όσο εγώ περίμενα έξω από την εκκλησία!
Χ:Ναι, αλλά αν δε γινόταν αυτό εμείς δεν θα είμασταν εδώ μαζί τώρα! Εκτός βέβαια και αν το μετάνιωσες!
Ντ:Τι λες τώρα? Είσαι τρελός? Το τελευταίο που θα μπορούσα να μετανιώσω στη ζωή μου είναι αυτό!
Χ:Τότε?
Ντ:Απλώς μου τη δίνει όλο αυτό ρε Χρήστο! Όλα τα παιχνιδάκια τους! Δε λέω, έφταιξα κι εγώ! Το παραδέχομαι! Το είχα παρατραβήξει και δεν το αρνούμαι! Αλλά αν ήξεραν πώς νιώθω εγώ πραγματικά, είμαι σίγουρη πως θ’άλλαζαν στάση!
Χ:Νταίζη, είναι καλό που παραδέχεσαι τις ευθύνες σου! Όμως δεν υπάρχει λόγος ν’ασχολείσαι άλλο μωρό μου! Πάει, πέρασε! Άυτό που έγινε δεν ήταν ευχάριστο για κανέναν, όμως πιστεύω πως τ’αποτελέσματα μας ευνόησαν όλους! Σκέψου το λίγο!

Αλλάζουμε και πάλι σκηνικό και βρισκόμαστε έξω από το σπίτι του Λουκά.

Ν:Τι κάνουμε εδώ Λουκάκο?
Λ:Εδώ θα μείνουμε απόψε!
Ν:Γιατί? Σπίτι δεν έχω εγώ?
Λ:Έχεις, αλλά θα μείνεις εδώ, μαζί μου!
Ν:Γιατί?
Λ:Επειδή δεν περνάει η νύχτα μακριά σου αγάπη μου! Εξάλλου, δεν θα περάσεις κι άσχημα!
Ν:Ναι, ε? Τι ακριβώς εννοείς Λουκάκο?
Λ:Θα καταλάβεις πολύ σύντομα!

Πριν η Νόρα προλάβει ν’αντιδράσιε, την φιλάει παθισαμένα. Εκείνη ανταποκρίνεται. Τότε τη σηκώνει στην αγκαλιά του και την οδηγεί στην κρεβατοκάμαρα, όπου συνεχίζουν πολύ ευχάριστα τη βραδιά τους!

Να συνεχίσουμε όμως και τη συζήτηση που αφήσαμε στη μέση πριν λίγο!

Ντ:Προσπαθώ Χρήστο μου, προσπαθώ! Όμως δεν είναι κι εύκολο!
Χ:Έλα τώρα! Θα τα αφήσουμε όλα πίσω μας και θα κάνουμε μια νέα αρχή! Μαζί!
Ντ:Για να κάνει κανείς νέα αρχή Χρήστο πρέπει να ξεπεράσει το περλθόν του! Κι εγώ δεν ξέρω αν μπορώ να τα καταφέρω!
Χ:Καλά, μην μου πεις τώρα ότι δεν μπορείς να ξεπεράσεις το Λουκά!
Ντ:Μην τρελαθούμε τελείως τώρα! Δεν εννοώ αυτό! Άλλο είναι το θέμα!
Χ:Τι εννοείς?
Ντ:Θα σου πω μια... «ιστορία»! Κάθισε!
Χ:Για πες!

Τι θα πει η Νταίζη στο Χρήστο και ποια θα είναι η αντίδτασή του? Θα περιμένετε μέχρι την επόμενη συνέχεια!

Νόρα-Λουκάς
Νταίζη-Χρίστος άντε να του πει την ιστορία
Πάντως εδώ η Νταίζη είναι διαφορετική
Περιμένω συνέχεια!!!

maria15 έγραψε:Νόρα-Λουκάς
Νταίζη-Χρίστος άντε να του πει την ιστορία
Πάντως εδώ η Νταίζη είναι διαφορετική
Περιμένω συνέχεια!!!

Θα του την επι την ιστορία και αυτός θα μείνει κάγκελο! Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές!
Ναι, εδώ η Νταίζη είναι διαφορετική! Δεν ήθελα να την κάνω όπως στη σειρά! Προτιμώ να τη συμπαθείτε σ'αυτό το σενάριο!

Και συνεχίζω!

Πάμε και πάλι στην Νταίζη και το Χρήστο...

Ντ:Η μητέρα μου ήταν πολύ καλός άνθρωπος. Όμως είχε παντρευτεί έναν απαίσιο άντρα! Τον αγαπούσε πάρα πολύ και δεν την ένοιαζε όμως! Εκείνος της φερόταν άσχημα, την πονούσε με λόγια, αλλά και σωματικά! Eκείνη όμως και πάλι δεν αντιδρούσε! Εγώ ήμουν μικρή τότε! Ένα μικρό, αθώο και ανυπεράσπιστο κοριτσάκι! Εκείνος όμως το εκμεταλλεύτηκε αυτό! Άρχισε από τότε που ήμουν 13 χρονών! Με βίαζε! Σχεδόν καθημερινά! Από τα 13 μου! Και συνέχισε για πολλά χρόνια! Και όταν με βαριόταν αυτός, με έδινε και στους φίλους του!
Χ:Δηλαδή σε...
Ντ:Όχι Χρήστο! Δεν τον πλήρωναν, όπως θα φαντάστηκες! Για διασκέδαση το έκανε και μόνο! Έπειτα, το ξαναέκανε κι εκείνος! Η μητέρα μου στην αρχή δεν το ήξερε! Ήταν τόσο ερωτευμένη που δεν έβλεπε τίποτα! Μετά από 2-3 χρόνια, το κατάλαβε! Μια μέρα, καθώς εκείνος με βίαζε, την παρατήρησα που τα είχε δει όλα! Όμως, και πάλι δεν έκανε τίποτα! Σαν να μη συνέβη ποτέ! Σαν να μην ήμουν το παιδί της και να μην την έννοιζε! (καθώς τα λέει όλα αυτά, δάκρυα τρέχουν από τα μάτια της) Στα 18 μου γνώρισα το Λουκά! Ένα παιδί με όνειρα που φαινόταν να με αγαπάει! Ο μοναδικός άνθρωπος μέχρι τότε που φαινόταν να νοιάζεται για μένα, χωρίς να ζητάει αναταλλάγματα ή να μ’εκμεταλλεύεται! Μ’έκανε να ξεχνιέμαι και να περνάω καλά! Τότε πίστευα πως μαζί του θα μπορούσα να ξεφύγω μια για πάντα απ’όλο αυτό! Νόμιζα πως τον αγαπούσα! Αργότερα κατάλαβα πως αυτό δεν ήταν έτσι, αλλά δεν έχει σημασία! Θέλαμε να παντρευτούμε! Κάναμε ετοιμασίες για το γάμο! Ο πατριός μου είχε σταματήσει αυτή του τη συνήθεια τότε για να μην τον καταλάβουν όλοι! Όμως, μια μέρα που ο Λουκάς και η μητέρα μου είχαν βγει για κάτι τελευταία ψώνια,... (παύση) Έκανε αυτό που τόσο καιρό ήλπιζα πως δεν θα ξαναζούσα ποτέ! Δεν είχα άλλη επιλογή, παρά να ενδώσω! Δεν μπορούσα να κάνω το αντίθετο! Φοβόμουν την αντίδρασή του! Όμως, για κακή μου τύχη, έτυχε λίγο πιο μετά να μπουν στο δωμάτιο ο Λουκάς και η μαμά μου! Αυτός τα έχασε με το θέαμα! Πίστεψε πως τον απατούσα ο ηλίθιος! Και η μάνα μου από το σοκ και την ντροπή της έπαθε έμφραγμα και πέθανε! Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως κι εκείνη ήθελε να με ξεφορτωθεί! Ίσως με θεωρούσε εμπόδιο στο δρόμο της! Πως εγώ της είχα πάρει τον σύζηγο! Αν μπορεί κανείς να τον αποκαλέσει έτσι! Μετά από αυτό, έφυγα από το σπίτι! Όμως είχα μείνει έγκυος από το Λουκά! Έτσι, βρήκα τον Οδυσσέα! Την υπόλοιπη ιστοράι την ξέρεις!
Χ:Τι λες τώρα Νταίζη? Σοβαρολογείς?
Ντ:Εσύ τι λες Χρήστο μου? Να σου τα λέω όλα αυτά για πλάκα?
Χ:Δεν το πιστεύω πως υπάρχουν τόσο απίσιοι άνθρωποι! Αν είναι δυνατόν!
Ντ:Δυστυχώς υπάρχουν αγπάπη μου!
Χ:Έλα εδώ ψυχή μου!

Ο Χρήστος τραβάει την Νταίζη στην αγκαλιά του κι εκείνη χώνεται εκεί και τον κρατάει σφιχτά! Τότε ξεσπάει σε δυνατό κλάμα! Εκείνος την κρατάει προστατευτικά και της χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά! Έχει σοκαριστεί και ο ίδιος από τις αποκαλύψεις, αλλά τώρα μπορεί να καταλάβει πολλά στη συμπεριφορά της Νταίζης και νιώθει πολύ περήφανος για τη γυναίκα που έχει δίπλα του! Και δεν διστάζει να της το πει!

Χ:Έλα, μην κλαις άλλο αγάπη μου! Μου σπαράζεις την καρδιά! Ηρέμησε!
Ντ: (συνέρχεται ελαφρώς) Με συγχωρείς! Δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση!
Χ:Τι λες τώρα βρε χαζούλα μου? Χαίρομαι που ήθελες να τα μοιραστείς όλα αυτά μαζί μου και νιώθω πολύ περήφανος για τη γυναίκα που έχω δίπλα μου!
Ντ:Περήφανος? Γιατί το λες αυτό? Δεν καταλαβαίνω!
Χ:Επειδή πέρασες όσα πέρασες και κατάφερες να προχωρήσεις τη ζωή σου και να τα ξεπεράσεις! Ξέρω πως το να το ξεχάσεις εντελώς όλο αυτό είναι πολύ δύσκολο και δεν ξέρω αν είναι εφικτό! Όμως ξέρω πως είμαι πάρα πολύ τυχερός που μια γυναίκα σαν εσένα με αγάπησε!
Ντ:Χρήστο, δεν θέλω να μου τα λες αυτά επειδή με λυπάσαι!
Χ:Μη λες ανοησίες τώρα! Σ’αγαπάω περισσότερο απ’ο,τιδήποτε άλλο πάνω στη Γη! Και αυτό δεν θέλω να το αμφισβητήσεις ποτέ! Και να ξέρεις πως θα είναι δίπλα σου πάντα! Και αυτό που εγώ βλέπω στα μάτια σου δεν είναι κακία, όπως λένε όλοι οι άλλοι! Αυτό που βλέπω είναι μια αγνή, αλλά πληγωμένη ψυχή που το μόνο που θέλει είναι να δείχνει δυνατή για να μη λυγίσει! Και αυτό είναι που μου αρέσει σε σένα! Πως δεν το βάζεις κάτω και κάθε εμπόδιο σε κάνει πιο δυνατή! Όμως δεν χάνεις και τα καλά σου συναισθήματα, τα οποία εκφράζεις μόνο σε αυτούς που πιστεύεις ότι το αξίζουν και νιώθω υπερβολικά ευτυχοσμένος που είμαι κι εγώ ένας από τους λίγους που έχουν δει το καλό σου πρόσωπο!
Ντ:Το αξίζεις αγάπη μου! Και αυτή μου την πλευρά θα συνεχίσεις να βλέπεις! Είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που αγάπησα πραγματικά και που με κάνεις να νιώθω τόσο ωραία! Και αυτή τη φορά δεν είναι ψευδαίσθηση, αλλά πραγματική αγάπη! Και σ’ευχαριστώ πολύ που μου έδωσες την ευκαιρία να νιώσω κάτι τέτοιο!

Ο Χρήστος, χωρίς να μιλήσει άλλο, σκύβει και τη φιλάει τρυφερά. Λίγο πιο μετά το φιλί τους γίνεται όλο και πιο παθιασμένο. Όμως δεν θέλει να την κουράσει άλλο. Τη μεταφέρει στην κρεβατοκάμαρα και την αγκαλιάζει τρυφερά, ενώ τη χαϊδεύει απαλά! Της δίνει ένα γλυκό φιλί στο στόμα. Λίγο πιο μετά, εκείνη έχει ήδη αποκοιμηθεί και ο Χρήστος μένει να την κοιτάει όλη νύχτα! Σαν το φύλακα άγγελο που τόσα χρόνια χρειαζόταν να της εμφανιστεί, όμως άργησε λιγάκι να έρθει! Όπως λέει και ο σοφός λαός όμως, κάλλιω αργά, παρά ποτέ!

Ελπίζω να μην ήταν υπερβολικό και να σας άρεσε, παρά του γεγονότος πως ήταν για Νταίζη-Χρήστο! Οι τουρτίτσες δεκτές μόνο να είναι σοκολατένιες!

Τέλειο! Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ Νταίζη-Χρίστο έτσι...ειλικρινά μου θύμησαν Νόρα-Λουκά
Περιμένω το επόμενο μέρος

maria15 έγραψε:Τέλειο! Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ Νταίζη-Χρίστο έτσι...ειλικρινά μου θύμησαν Νόρα-Λουκά
Περιμένω το επόμενο μέρος

Ε, ούτε εγώ θα τους φανταζόμουν αυτούς τους δύο έτσι στα Μυστικά η αλήθεια είναι, αλλά στο σενάριό μου θα ήθελα να δείτε μια άλλη πλευρά της Νταίζης!
Το επόμενο μέρος θα προσπαθήσω να το ετοιμάσω γρήγορα!

Και μετά από αυτό το ψυχοπλακωτικό μέρος, να πάμε σε κάτι πιο light! Μην σας αποτελειώσω κιόλας βραδιάτικα! Περνάμε στο επόμενο πρωί λοιπόν και, συγκεκριμένα, στη Νόρα και στο Λουκά, οι οποίοι ξυπνούν αγκαλίτσα στο σπίτι του!

Η Νόρα ξυπνάει και βλέπει το Λουκά να την κοιτάζει με λατρεία και αγάπη.

Λ:Καλημερίζω την πριγκίπισσά μου!
Ν:Καλημέρα πρίγκηπά μου! (φιλιούνται) Έχεις ώρα ξύπνιος?
Λ:Ε, όχι πολλή!
Ν:Και γιατί κάθεσαι εδώ?
Λ:Μου αρέσει να σε χαζεύω όταν κοιμάσαι! Με ηρεμεί η εικόνα αυτή! Είσαι πολύ γλυκιά!
Ν:Κι εσύ είσαι πολύ γλυκός αγάπη μου! Και τρυφερός! Πάρα πολύ! Και αυτό με τρελαίνει πάνω σου! (τον φιλάει) Όμως πρέπει να σηκωθούμε!
Λ:Γιατί? Κυριακή είναι!
Ν:Ναι, αλλά μην ξεχνάς πως πρέπει να μαζευτούμε όλοι στην Εδέμ σήμερα!
Λ:Μέχρι τότε έχουμε χρόνο!
Ν:Για τι πράγμα?
Λ:Για να κάνουμε τα δικά μας! Ξέρεις εσύ τώρα!
Ν:Λουκά σοβαρέψου!
Λ:Δεν μπορώ μωρό μου! Όταν έχω εσένα δίπλα μου, χάνω το μυαλό μου!
Ν:Ναι, ε? Ενώ τις άλλες φορές το έχεις!
Λ:Νόρα!
Ν:Άντε, σήκω!
Λ:Έλα! Λίγο!
Ν:Μην το παίρνεις αυτό το βλεμματάκι τώρα! Ξέρεις πως δεν μπορώ ν’αντισταθώ!
Λ:Το ξέρω και το εκμεταλλεύομαι! (αρχίζει να τη φιλάει)
Ν:Ρε Λουκά...
Λ:Σσσς!!!!!!

Της κλείνει το στόμα μ’ένα φιλί και συνεχίζουν εκεί το πρωινό τους!

Αργότερα, στην Εδέμ, είναι όλοι καθισμένοι στο γνωστό τραπέζι και συζητούν τα δικά τους!

Δ:Για πείτε παιδιά! Έχετε κανένα νέο?
Ν:Μπα, τίποτα! Εσείς?
Νικ:Πώς το πάθατε και δεν έχετε νέα εσείς? Συνήθως κάνατε την τρίχα τριχιά για να έχετε κάτι ν’ασχολείστε!
Λ:Με την καλή κουβέντα στο στόμα είσαι όμως Νικόλα μου!
Νικ:Το κόλλησα από σένα φαίνεται!
Ε:Ε, σταματήστε!
Δ:Καλά σας λέει ρε! Αηδία καταντήσατε πια!
Λ:Σ’αυτόν να το πείτε!
Ε:Κι εσύ Λουκάκο δεν είσαι άγιος! Τον προκαλείς εδώ που τα λέμε!
Δ:Και ο δικός μου μη χάσει ευκαιρία, αμέσως ν’απαντήσει!
Ν:Μη μου το μαλώνετε τώρα το μωρό μου και μου το στεναχωρείτε!
Μ:Ναι μωρέ! Σου τον θείξαμε!
Ν:Έλα, λίγα τα λόγια σας!
Λ:Καλά ρε Νικόλα, εσύ μας γράφεις τελείως και το έχεις ρίξει στο φαγητό?
Νικ:Τι να κάνω ρε βλάκες? Να καθίσω και ν’ακούω τις βλακείες σας? Το φαγητό της Δαφνούλας μου έχει περισσότερο ενδιαφέρον!
Λ:Αυτό Δάφνη μου είναι κακό! Να το προσέξεις!
Δ:Είναι κακό που του αρέσει το φαγητό μου?
Λ:Είναι κακό που προτιμάει το φαγητό σου και όχι εσένα!
Νικ:Είπα εγώ κάτι τέτοιο?
Λ:Το υποννόησες λέγοντας πως προτιμάς να φας το φαγητό της Δάφνης, παρά να συμμετάσχεις στην κουβέντα που συμμετάσχει και η γυναίκα σου! Άρα, προτιμάς το φαγητό της γυναίκας σου από τη γυναίκα σου!
Νικ:Τι είναι αυτά που λες ρε?
Λ:Η αλήθεια! Ο καθένας θα μπορούσε να βγάλει αυτό το συμπέρασμα!
Δ:Νικολάκη, δεν μας τα’χες πει αυτά!
Νικ:Μην ακούς τον ηλίθιο Δάφνη μου! Χαζομάρες λέει!
Μ:Πάντως εγώ συμφωνώ μαζί με το Λουκά!
Δ:Όλο και περισσότεροι από το μέρος του Λουκά Νικολάκη!
Νικ:Ρε ‘σεις, επίτηδες το κάνετε?
Λ:Εμείς? Εμείς λέμε μόνο την αλήθεια!

Η Δάφνη κοιτάει με απειλητικό βλέμμα το Νικόλα, ο οποίος έχει γίνει τούρμπο από τις βλακείς που είπαν στη Δάφνη και τη φούντωσαν, έτσι ώστε αυτός να βρει τον μπελά του, ενώ οι υπόλοιποι το διασκέδαζαν!

Νικ:Είστε πολύ βλάκες τελικά!
Δ:Πάντως Νικόλα αυτό δεν το περίμενα από εσένα!
Νικ:Βρε αγάπη μου, μη τους δίνεις σημασία! Για να μου σπάσουν τα νεύρα το κάνουν! Είναι δυνατόν να τους πιστεύεις?
Λ:Νικόλα, ας πρόσεχες!
Νικ:Εσένα θα σε σφάξω ρε! Μου δημιούργησες προβλήματα από εκεί που ήμουν μια χαρά!
Λ:Ας πρόσεχες Νικολάκη! Καλά να πάθεις τώρα!
Νικ:Ε!!!!!!! Να! (και του πετάει τη σαλάτα, με αποτέλεσμα ο Λουκάκος να γίνει πράσινος!
Λ:Έτσι είσαι? Ορίστε λοιπόν! (του πετάει την ταραμοσαλάτα)

Σιγά-σιγά όλοι αρχίζουν να περιλούζουν με φαγητά τους πάντε και πολύ γρήγορα έχουν γίνει χάλια! Όμως το έχουν διασκεδάσει πάρα πολύ! Και η μέρα τους ήταν μια υπέροχη μέρα!

Τέλειο!!! Και πολύ γέλιο!!!

nora1 έγραψε:Λ:Το υποννόησες λέγοντας πως προτιμάς να φας το φαγητό της Δάφνης, παρά να συμμετάσχεις στην κουβέντα που συμμετάσχει και η γυναίκα σου! Άρα, προτιμάς το φαγητό της γυναίκας σου από τη γυναίκα σου!

Σ'αυτό πέθανα στα γέλια!
Περιμένω συνέχεια!!!

maria15 έγραψε:Τέλειο!!! Και πολύ γέλιο!!!

nora1 έγραψε:Λ:Το υποννόησες λέγοντας πως προτιμάς να φας το φαγητό της Δάφνης, παρά να συμμετάσχεις στην κουβέντα που συμμετάσχει και η γυναίκα σου! Άρα, προτιμάς το φαγητό της γυναίκας σου από τη γυναίκα σου!

Σ'αυτό πέθανα στα γέλια!
Περιμένω συνέχεια!!!

Χαίρομαι που σου άρεσε και σ'έκανα να γελάσεις μετά από την ψυχωπλακωτική αρχή! Γι'αυτό δεν ήθελα να τα βάλω μαζί αυτά τα δύο!
Όσο για τη δτιγμή που προανέφερες, είδες τι τον κάνει τον καημένο το Νικόλα ο Λουκάς? Είναι πολύ ύπουλος όταν το θέλει και ο καημένος ο Νικολάκης βρήκε τον μπελά του!

Έφτασε λοιπόν και η επόμενη μέρα! Μια μέρα που θα επιφύλλασσε πολλές εκπλήξεις για αρκετούς από την παρέα! Διότι, μπορεί μέχρι τώρα να ήταν όλα ρόδινα λόγω Νόρας-Λουκά, αλλά, όπως λέει και μια φίλη μου, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν!

Ας ξεκινήσουμε όμως, για να καταλάβετε τι εννοώ!

Πάμε στο σπίτι της Νόρας!

Η Νόρα κοιμάται στην αγκαλιά του Λουκά. Μια ωραία και ήρεμη εικόνα! Το σκηνικό αυτό, όμως, χαλάει το κουδούνι που κάποιος χτυπάει επίμονα!

Ν: (χωρίς ν’ανοίξει τα μάτια της) Λουκά...
Λ: (κοιμισμένος ακόμη) Σσσς... Κοιμήσου!
Ν:Λουκά, κάποιος χτυπάει!
Λ:Ε, πήγαινε ν’ανοίξεις!
Ν:Δεν μπορώ! Νυστάζω! Πήγαινε εσύ! Έλα μωρό μου!
Λ:Δε με λυπάσαι?
Ν:Εσύ μ’εξουθένωσες το βράδυ, δε φταίω εγώ!
Λ:Είσαι όμως...
Ν:Κουρασμένη! Έλα, πήγαινε Λουκάκο μου!
Λ:Έχω κι άλλη επιλογή?

Το κουδούνι συνεχίζει να χτυπάει επίμονα!

Λ:Είναι κι επίμονος!
Ν:Πήγαινε, δεν μπορώ να το ακούω άλλο!
Λ:Τώρα! Να ντυθώ πρώτα!
Ν:Καλά, καλά!

Ο Λουκάς τελικά ανοίγει την πόρτα και μέσα μπαίενι φουριόζος ο Μάνος!

Λ:Τι θες εσύ εδώ πρωί-πρωί ρε?
Μ:Πού είναι η άλλη?
Λ:Μέσα! Κοιμάται ο άγγελός μου!
Μ:Ξύπνα την!
Λ:Τι λες ρε? Θα μου πεις γιατί ήρθες πρωινιάτικα?
Μ:Για καφέ!
Λ:Πλάκα κάνεις!
Μ:Εννοείται ρε βλάκα! Όρεξη είχα νομίζεις να σε δω αγουροξυπνημένο! Πήγαινε φώναξε την άλλη τώρα! Έχω κάτι σοβαρό να σας πω!

Τότε αμφανίζεται η Νόρα...

Ν:Γιατί φωνάζετε έτσι πρωί-πρωί? Αμάν!
Λ:Ξύπνησες ψυχή μου? (την αγκαλιάζει και φιλιούνται)
Ν:Με ξύπνησε ο Μάνος!
Λ:Μωράκι μου! (την ξαναφιλάει)
Μ:Έλα, αφήστε τώρα τα μέλια και συγκεντρωθείτε! Έχω σοβαρό θέμα!
Λ:Τι πρωτότυπο!
Ν:Περίμενε να βάλω ένα καφέ γιατί αλλιώς δεν μπορώ ν’ακούσω τίποτα!
Μ:Τελείωνε!
Ν:Τώρα! Αμάν!

Η Νόρα βάζει καφέ κι επιτέλους κάθονται για ν’ακούσουν το τι έχει να τους πει ο Μάνος!

Λ:Για λέγε τώρα! Τι έγινε? Δεν σου πέτυχαν τα κολοκυθάκια?
Μ:Όχι, εκείνα βγήκαν θεϊκά! Άλλο είναι το θέμα! Πιο σοβαρό!
Ν:Πες μας επιτέλους!
Μ:Εγώ σας τα έλεγε κι εσείς με βγάζατε τρελό! Τώρα όμως έχω αποδείξεις!
Λ:Τώρα τα καταλάβαμε όλα! Πες το τώρα και στα ελληνικά!
Μ:Ξέρω πως ο Στέφανος και η Μελίτα είναι μαζί πίσω από την πλάτη της Εύας!
Ν:Έχεις αποδείξεις είπες?
Μ:Φαντάζομαι πως εσείς τα ξέρατε όλα και δεν μιλήσατε! Σαν δεν ντρέπεστε!
Λ:Τι λες ρε?
Μ:Καταλαβαίνετε απόλυτα νομίζω!
Λ:Πώς το έμαθες?
Μ:Αγόρι μου, εγώ δεν είμαι χθεσινός! Το είχα καταλαβει εδώ και καιρό κι εσείς με βγάζατε τρελό! Όμως το έψαξα και βρήκα αυτά που χρειαζόμουν!
Ν:Τι βρήκες δηλαδή?
Μ:Τον είδα βράδυ να μπαίνει στο σπίτι της, να μένει εκεί ώρα και να αποχαιρετιούνται με φιλί! Και υπάρχει και βίντεο και ημερομηνίες και ώρες!
Ν:Πλάκα κάνεις!
Μ:Όχι βέβαια! Είστε πολύ ηλίθιοι όμως!
Λ:Τώρα γιατί μας βρίζεις?
Μ:Θα έπρεπε αν ντρέπεστε! Είστε φίλοι της από τότε που ήμασταν παιδιά και δνε της είπατε τίποτα! Την αφήσατε να προχωρήσει σ’ένα γάμο από ανάγκη και τον αφήσατε να την κερατωνει! Κι ενώ τα ξέρατε όλα αυτά, δεν μιλήσατε! Δεν την προειδοποιήσατε! Δε νομίζετε πως θα’πρεπε να ξέρει τι γίνεται?
Ν:Να σου πω πως έχεις άδικο? Δεν έχεις!
Λ:Νόρα...
Μ:Τότε γιατί δεχτήκατε να τον βοηθήσετε?
Ν:Μας βιαβεβαίωσε πως θα σταματούσε με τη Μελίτα και θα αφισιωνόταν στην Εύα και το παιδί που περιμένουν!
Μ:Κι εσείς τον πιστέψατε! Βλάκες!
Λ:Τι να κάναμε ρε Μάνο? Μια απόφαση της στιγμής ήταν! Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πως έλεγε ψέματα! Φαινόταν να λέει την αλήθεια! Την ευτυχία της θέλαμε μόνο!
Μ:Και γι’αυτό ακριβώς έπρεπε να το ψάξετε περισσότερο! Δε νομίζετε πως είχε το δικαίωμα να έχει την ευκαιρία να επιλέξει τη ζωή της? Με ποιο δικαίωμα αποφασίσατε εσείς για εκείνη?
Λ:Εντάξει είπαμε, έχεις δίκιο! Τώρα τι κάνουμε όμως?
Μ:Προς το παρόν τίποτα! Θα πάω αρχικά να κάνω μια κουβέντα με το Στέφανο και τη Μελίτα. Αν δεν έχω τ’αποτελέσματα που θέλω, θα δούμε τι θα γίνει!
Ν:Δηλαδή δνε θα πας εκεί να πεις τα πάντα και να αποδείξεις ότι έχεις δίκιο?
Μ:Όχι βέβαια! Πολύ θα ήθελα βέβαια να δω τα μούτρα του, αλλά δε θέλω να ταράξω την Εύα! Είναι η κατάστασή της που είναι ευαίσθητη, έχει περάσει και πολλά! Δεν χρειάζεται να το ζήσει τώρα κι αυτό!
Ν:Συγγνώμη, πλάκα μας κάνεις τώρα?
Μ:Γιατί να σας κάνω πλάκα ρε?
Λ:Είνια λίγο περίεργο να μιλάς εσύ έτσι! Σε είχα συνηθίσει να νοιάζεσαι μόνο για σένα και για το πώς θα βρεθείς να έχεις το πάνω χέρι!
Μ:Αυτός ήταν ο παλιός Μάνος! Με τον ακιρό όμςω συνηδειτοποίησα μερικά πράγματα! Και κατάλαβα πως αγαπάω την Εύα πάρα πολύ! Πιο πολύ και από τη ζωή μου! Και μετά απ’όσα της έχω κάνει κι έχει περάσει, δεν θέλω να την επιφέρω κι άλλο πόνο! Θέλω να έχει μια ήρεμη εγκυμοσύνη!
Ν:Πλάκα κάνεις!
Μ:Καθόλου! Μιλάω πολύ σοβαρά!
Ν:Αυτό είναι γεγονός πρωτόγνωρο! Μπραβο σου πάντως!
Λ:Δίκιο έχει η αγάπη μου!
Μ:Εγώ φεύγω τώρα! Έχω κάτι δουλείτσες! Θα τα πούμε για νεότερα!
Λ:Στο καλό! Μας έκανες τη μέρα γιρτή! Τι να πω!
Μ:Καλό υπόλοιπο!
Λ:Τι να σου πω!

Ο Μάνος φεύγει και η Νόρα πέφτει στην αγκαλιά του Λουκά.

Ν:Τι ήταν αυτό πάλι?
Λ:Μια άσπρη μέρα δεν μπορούμε να δούμε εμείς! Ούτε τον έρωτά μας δνε μπορούμε να χαρούμε! Ορίστε, τώρα ήταν ανάγκη να γίνει αυτό?
Ν:Τι θα κάνουμε?
Λ:Δεν ξέρω! Κάτι έχει στο μυαλό του ο Μάνος όμως!
Ν:Εμείς τον εμπιστευόμαστε?
Λ:Πάντως το είδα πολύ σοβαρό! Κια όταν ο Μάνος σκέφτεται κάτι σοβαρά, τότε οι λύσεις του είναι αποτελεσματικές!
Ν:Άρα, τι κάνουμε?
Λ:Περιμένουμε και βλέπουμε! Πάμε εμείς να συνεχίσουμε το πρωινό μας!
Ν:Ναι, τώρα!

Και συνεχίζουν το πρωινό τους, συζητώντας για το θέμα της ημέρας!

Τι έχει στο μυαλό του ο Μάνος και ποιες θα είναι οι πρώτες νατιδράσης της κίνησής του? Θα το μάθετε στο επόμενο!


Ξέρω πως δεν ήταν πολύ Λουκανορική, όπως θα θέλατε, αλλά έλεγα να μην γίνομαι βαρετή με Νόρα-Λουκά συνέχεια! Αλλά στο επόμενο σας υπόσχομαι πως θα βάλω περισσότερες Λουκανορικές σκηνούλες!

Tέλειο!!! ώπ τα έμαθε κι ο Μάνος....τι θα κάνει?? ΄Περιμένω συνέχεια!!!

maria15 έγραψε:Tέλειο!!! ώπ τα έμαθε κι ο Μάνος....τι θα κάνει?? ΄Περιμένω συνέχεια!!!

Τα έμαθε και ο Μάνος και αν είσαι σίγουρη πως δεν θα τ'αφήσει ετσι τα πράγματα! Θα δεις τι θα κάνει! Στην αρχη τουλάχιστον θα είναι "ευγενικό"! όσο γίνεται για το Μάνο! Για τη συνέχεια δεν ξέρω... σφφφφφφφ!!!!!

nora1 έγραψε:

maria15 έγραψε:Tέλειο!!! ώπ τα έμαθε κι ο Μάνος....τι θα κάνει?? ΄Περιμένω συνέχεια!!!

Τα έμαθε και ο Μάνος και αν είσαι σίγουρη πως δεν θα τ'αφήσει ετσι τα πράγματα! Θα δεις τι θα κάνει! Στην αρχη τουλάχιστον θα είναι "ευγενικό"! όσο γίνεται για το Μάνο! Για τη συνέχεια δεν ξέρω... σφφφφφφφ!!!!!

Xμμμ κατάλαβα ΜΗΝ ΣΒΗΡΙΖΕΙΣ ΕΣΥ! εεεπ........Άλλα παραδείγματα εννοούσα, όχι το σγύριγμα.....
με πιάνεις?

maria15 έγραψε:

nora1 έγραψε:

maria15 έγραψε:Tέλειο!!! ώπ τα έμαθε κι ο Μάνος....τι θα κάνει?? ΄Περιμένω συνέχεια!!!

Τα έμαθε και ο Μάνος και αν είσαι σίγουρη πως δεν θα τ'αφήσει ετσι τα πράγματα! Θα δεις τι θα κάνει! Στην αρχη τουλάχιστον θα είναι "ευγενικό"! όσο γίνεται για το Μάνο! Για τη συνέχεια δεν ξέρω... σφφφφφφφ!!!!!

Xμμμ κατάλαβα ΜΗΝ ΣΒΗΡΙΖΕΙΣ ΕΣΥ! εεεπ........Άλλα παραδείγματα εννοούσα, όχι το σγύριγμα.....
με πιάνεις?

Δεν πολυκατάλαβες! Δεν έχεις ιδέα τι έχω στο μυαλό μου! Και αυτό το παράδειγμα μια χαρά είναι! Χρησιμότατο!

nora1 έγραψε:

maria15 έγραψε:

nora1 έγραψε:

maria15 έγραψε:Tέλειο!!! ώπ τα έμαθε κι ο Μάνος....τι θα κάνει?? ΄Περιμένω συνέχεια!!!

Τα έμαθε και ο Μάνος και αν είσαι σίγουρη πως δεν θα τ'αφήσει ετσι τα πράγματα! Θα δεις τι θα κάνει! Στην αρχη τουλάχιστον θα είναι "ευγενικό"! όσο γίνεται για το Μάνο! Για τη συνέχεια δεν ξέρω... σφφφφφφφ!!!!!

Xμμμ κατάλαβα ΜΗΝ ΣΒΗΡΙΖΕΙΣ ΕΣΥ! εεεπ........Άλλα παραδείγματα εννοούσα, όχι το σγύριγμα.....
με πιάνεις?

Δεν πολυκατάλαβες! Δεν έχεις ιδέα τι έχω στο μυαλό μου! Και αυτό το παράδειγμα μια χαρά είναι! Χρησιμότατο!

Μμμμ σιγά το χρήσιμο Ωχ για να δούμε τι ετοιμάζεις..

maria15 έγραψε:

nora1 έγραψε:

maria15 έγραψε:

nora1 έγραψε:

maria15 έγραψε:Tέλειο!!! ώπ τα έμαθε κι ο Μάνος....τι θα κάνει?? ΄Περιμένω συνέχεια!!!

Τα έμαθε και ο Μάνος και αν είσαι σίγουρη πως δεν θα τ'αφήσει ετσι τα πράγματα! Θα δεις τι θα κάνει! Στην αρχη τουλάχιστον θα είναι "ευγενικό"! όσο γίνεται για το Μάνο! Για τη συνέχεια δεν ξέρω... σφφφφφφφ!!!!!

Xμμμ κατάλαβα ΜΗΝ ΣΒΗΡΙΖΕΙΣ ΕΣΥ! εεεπ........Άλλα παραδείγματα εννοούσα, όχι το σγύριγμα.....
με πιάνεις?

Δεν πολυκατάλαβες! Δεν έχεις ιδέα τι έχω στο μυαλό μου! Και αυτό το παράδειγμα μια χαρά είναι! Χρησιμότατο!

Μμμμ σιγά το χρήσιμο Ωχ για να δούμε τι ετοιμάζεις..

Είναι, είναι! Ετοιμάζω πολλά που θα μάθεις με τον καιρό! Είναι νωρίς ακόμα!