Απ: Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!!

από **nora1** Τετ Μαρ 02, 2011 11:49 pm

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 8!

Ο Μάνος, μετά το σπίτι της Νόρας, τηλεφωνεί κάπου...

Μ:Λύτρας εδώ... Ναι, το ξέρω πως δεν περίμενες να τηλεφωνήσω... Κοίτα, δεν έχω όρεξη για κρυάδες... Θέλω να βρεθούμε... Δε μ’ενδιαφέρει! Σε μισή ώρα να είσαι (κσι λέει σημείο συνάντησης) Και μην αργήσεις... Έλα, άσε τις αηδίες! Έχω κάτι σοβαρό να σου πω!... Λες να θέλω απλώς να δω τα μούτρα σου ρε? Την όρεξή σου είχα!... Τελείωνε! (και κλείνει το τηλέφωνο)

Και πάμε και λίγο Νόρα-Λουκά, για να μην παραπονιέστε!

Στο γραφείο τους, ο Λουκάς πλησιάζει τη Νόρα και τη φιλάει απαλά.

Ν:Λουκά, σοβαρέψου!
Λ:Δεν μπορώ! Όταν σε βλέπω, με αποσυντονίζεις!
Ν:Ε, τότε να ξαναφέρω το παραβάν!
Λ:Κι εγώ πώς θα σε βλέπω!
Ν:Δεν θα με βλέπεις! Γι’αυτό θα το φέρω! Μήπως και κάνουμε καμιά δουλειά επιτέλους!
Λ:Έλα τώρα! Αηδίες! Εγώ δεν μπορώ χωρίς να βλέπω τα υπέροχα ματάκια σου!
Ν:Ναι, αλλά πρέπει να δουλέψουμε και λίγο! Δε νομίζεις?
Λ:Κάποια στιγμή!
Ν:Τώρα Λουκά! Γιατί μετά μας βλέπω να τρέχουμε γι’άλλα θέματα!
Λ:Τι θέματα?
Ν:Να σου θυμίσω την πρωινή επίσκεψη του Μάνου?
Λ:Γιατί, ξεχνιέται νομίζεις?
Ν:Όχι βέβαια! Και δεν ξέρω τι έχει σκεφτεί να κάνει!
Λ:Δεν θα καταλήξει καλά όλο αυτό! Να μου το θυμηθείς!

Η Νόρα τότε καταρρέει πάνω στο γραφείο της, στηρίζοντας το κεφάλι της στα στις παλάμες της και αναστενάζει!

Ν:Εγώ φταίω για όλα!

Ο Λουκάς την χαϊδεύει τρυφερά στα μαλλιά.

Λ:Γιατί φταις εσύ βρε χαζούλι?
Ν:Γιατί εγώ τα έμαθα όλα και σε παρακάλεσα κι εσένα να μη μιλήσεις! Εγώ έκανα το λάθος και τώρα θα την πληρώσει η Εύα που δε φταίει σε τίποτα!
Λ:Νόρα δεν φταις εσύ! Εσύ το μόνο που ήθελες ήταν να δώσεις στη φίλη μας την ευκαιρία να περάσει μια ήρεμη εγκυνοσύνη και μια ήρεμη ζωή! Δεν έκανες τίποτα κακό! Κι εμένα δεν με αναγκασες! Συμφώνησα!
Ν:Έπρεπε αν την αφήσω να πάρει μόνη της την απόφασή της!
Λ:Νόρα, δεν φταις εσύ! Εσύ ό,τι έκανες, το έκανες από αγάπη! Ο Στέφανος και η Μελίτα όμως δεν υπολόγισαν τίποτα! Αυτός την απατούσε, όχι εσύ! Αν το ήξερες από την αρχή, δεν θα το είχες επιτρέψει!
Ν:Είχε δίκιο ο Μάνος! Δεν έπρεπε να τον πιστέχω έτσι απλά!
Λ:Να σου πω κάτι? Κι εγώ και η Δάφνη και ο Νικόλας, ακόμα και η Εύα, το ίδιο θα έκαναν στη θέση μας!
Ν:Λουκά, τώρα θα το μάθει και η Εύα. Αργά ή γρήγορα θα βγει στο φως και αυτό και δεν νομίζω καν να μας ξαναμιλήσει! Και θα πάρει κι εσένα η μπάλα εξαιτίας μου!
Λ:Η Εύα θα καταλάβει ποιοι είναι οι πραγματικά υπεύθυνοι! Μπορεί στην αρχή να μη θέλει να δει άνθρωπο! Είναι λογικό! Αλλά μετά θα ζυγίσει τα πράγματα και θα δει την αλήθεια!
Ν:Ναι, καλά!
Λ:Βρε αγάπη μου, μη μου στεναχωριέσαι! Εγώ είμαι εδώ! Ό,τι και να γίνει, θα το αντιμετωπίσουμε μαζί! Έλα εδώ! (την τραβάει από την καρέκλα και τη βάζει στην αγκαλιά του)

Η Νόρα τον αγκαλιάζει ακόμα πιο σφιχτά και αρχίζει να κλαεί!

Ν:Πώς τα έκανα έτσι πάλι ρε Λουκά?
Λ:Έλα, ηρέμησε κοριτσάκι! Δεν θ’αφήσω τίποτα να σε πληγώσει! Μ’ακούς? Τίποτα! Δεν θέλω να ξαναδώ τα ματάκια σου κλαμένα! (της σκουπίζει τα δάκρυα και τη φιλάει απαλά) Σ’αγαπάω! Είσαι το σημαντικότερο και πιο γλυκό πλάσμα στη ζωή μου! Και δεν θ’αθήσω τίποτα να εξαφανίσει το υπέροχο χαμόγελο από τα χείλη σου! Μην σκέφτεσαι αρνητικά! Περίμενε πρώτα να δούμε τι θα γίνει με το Μάνο!
Ν:Ναι, σιγά μην κάνει τίποτα!
Λ:Μη το λες! Τον είδα πολύ αποφασισμένο! Και όταν βάζει αυτός κάτι στο μυαλό του, είναι σχεδόν απίθανο να μην πετύχει το στόχο του!
Ν:Μακάρι να κάνει κάτι, αν και δεν ελπίζω σε θαύματα!
Λ:Τι λες αγάπη μου? Το ξέρεις ότι από θαύμα είμαστε εμείς εδώ τώρα? Εγώ πλέον ελπίζω κυρίως στα θαύαμτα!

Η Νόρα χαμογελάει.

Λ:Έτσι σε θέλω! Χαμογελαστή ψυχή μου! (τη φιλάει γλυκά στα χείλη)

Πάμε όμως και στο Μάνος. Βρίσκεται σ’ένα απόμενο μέρος. Τότε πλησιάζει μια γνωστή αντρική φιγούρα. Ποιος άλλος? Ο Στέφανος!

Στ:Τι ήθελες?
Μ:Θα μπω κατευθείαν στο ψητό! Ξέρω τα πάντα!
Στ:Τι εννοείς? Τι ξέρεις?
Μ:Νομίζω καταλαβαίνεις πολύ καλά τι εννοώ!
Στ:Τώρα την κολοκυθιά θα παίζουμε? Πες μου τι έμαθες να συννεννοηθούμε επιτέλους!
Μ:Ε, βέβαια! Έχεις κάνει και πολλά! Πού να καταλάβεις για ποιο απ’όλα μιλάω?
Στ:Άσε το κακό χιούμορ και λέγε!
Μ:Έμαθα τα πάντα για σένα και τη Μελίτα! Και μην αρνηθείς τίποτα! Σας παρακολούθησα και υπάρχει και βίντεο!
Στ:Μάλιστα! Κια αυτό τι σημαίνει?
Μ:Σημαίνει πως να πιστεύεις πως θα σ’αφήσω να κερατώνεις την Εύα, είσαι πολύ γελασμένος αγόρι μου!
Στ:Μα δεν την... κερατώνω, όπως λες!
Μ:Ναι, τώρα σε πίστεψα! Λοιπόν, δεν έχω όρεξη ν’ακούω τις δικαιολογίες σου! Έχω και δουλειές! Λοιπόν, αν δεν έχω μιλήσει στην Εύα ακόμα, αυτό το κάνω επειδή την αγαπάω –αντίθετα μ’εσένα- και δεν θέλω να την πληγώσω και να καταστρέψω μια τέτοια περίοδο της ζωής της εξαιτίας σου! Όμως, αν δω πως συνεχίζεις να έχεις σχέσεις με τη Μελίτα, δεν θα είμαι τόσο ελαστικός!
Στ:Και θέλεις να τα πιστέψω εγώ τώρα όλα αυτά?
Μ:Το καλό που σου θέλω! Αν δεν με ακούσεις όμως, εσύ θα χάσεις! Σκέψου το! Εγώ φεύγω! Και.. θα σε παρακολουθώ στενά!

Ο Μάνος φεύγει και ο Στέφανος μένει πίσω σκεπτικός!

Ποια θα είναι η απόφαση του Στέφανου? Θα κρατήσει την υπόσχεσή του? Τι θα κάνουν η Νόρα, ο Λουκάς και ο Μάνος? Θα μάθετε σύντομα!

Ελπίζω να μην ήταν πολύ βλακεία!

από **maria16** Τετ Μαρ 02, 2011 11:58 pm

Τέλειο!!! Νόρα-Λουκάς Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!! - Σελίδα 3 971576

ΦΥΣΙΚΑ και ΔΕΝ φταίει το Νοράκι!!!
Μπράβο Μάνο! Χώσ'τα!!! Twisted Evil

Στέφανε φάε τη σκόνη του Μ.Λ.!!! Razz

Περιμένω συνέχεια!!!

από **nora1** Πεμ Μαρ 03, 2011 12:08 am

maria15 έγραψε:Τέλειο!!! Νόρα-Λουκάς ΦΥΣΙΚΑ και ΔΕΝ φταίει το Νοράκι!!!
Μπράβο Μάνο! Χώσ'τα!!! Στέφανε φάε τη σκόνη του Μ.Λ.!!! Περιμένω συνέχεια!!!

Συμφωνώ μαζί σου! Εννοείται πως δεν φταίει το Νοράκι!
Σιγά που θ'άφηνα το Στέφανο να έχει το πάνω χέρι! Μην ξεχνάμε πως εγώ γράφω το σνεάριο! Στέφανε, καλύτερα να προετοιμαστείς για όσα σε περιμένουν!

από **nora1** Τρι Μαρ 08, 2011 10:44 pm

Επεισόδιο 9!

Ο Μάνος, μετά τη συζήτησή του με το Στέφανο, πηγαίνει στο γραφείο της Νόρας και του Λουκά...

Μ:Καλημέρα και πάλι!
Λ:Καλημέρα! Τι έγινε?
Μ:Τι εννοείς?
Λ:Για να ήρθες εδώ εσύ σίγουρα κάτι έγινε! Λέγε!
Μ:Μίλησα στο Στέφανο!
Ν:Ωχ! Και τι του είπες? Τον απείλησες κι έτσι?
Μ:Όχι ακριβώς!
Λ:Εσύ και να μην το απειλήσεις? Πολύ περίεργα μας τα λες σήμερα από το πρωί και δνε μ’αρέσει! Για πες!
Μ:Του είπα να ξεκόψει από τη Μελίτα, αν δεν θέλει να μιλήσω στην Εύα! Φυσικά, στην αρχή αρνήθηκε τα πάντα, αλλά μετά έμαθε και για τα ντοκουμέντα, οπότε...
Λ:Και τι είπε?
Μ:Τίποτα! Θα το σκεφτεί! Δεν τον έχω όμως και για τόσο βλάκα που να συνεχίσει με τη Μελίτα!
Ν:Ο έρωτας δεν κοιτάει τέτοια Μάνο μου!
Μ:Μόνο που αυτός βάζει το συμφέρον πάνω από τον έρωτα Νόρα μου! Ελπίζω αυτό να κάνει και τώρα!
Ν:Τι να σου πω! Εγώ σου λέω αυτό που πιστεύω! Και να σε ακούσει τώρα, αν είια ερωτευμένος, εγώ πιστεύω πως θα ξανακυλήσει!
Λ:Συμφωνώ με τη Νόρα!
Μ:Τι να σας πω παιδιά? Ελπίζω να μην το κάνει! Αλλιώς, θα κάνω κάτι που δεν θέλω!
Λ:Τι εννοείς?
Μ:Θα πρέπει να μιλήσω! Δεν είναι δυνατόν να κάνει την Εύα τάρανδο κι εγώ να κάθομαι και να κοιτάω!
Λ:Δεν έχεις κι άδικο! Τέλος πάντων! Ας ελπίσουμε να λογικευτεί όσο είναι καιρός!
Μ:Θα δείεξι!

Από την άλλη, βλέπουμε το Στέφανο να περιπλανείται στους δρόμους, πότε με το αυτοκίνητο και πότε περπατώντας μέσα στο χιόνι (μιας και χιονίζει σήμερα)!

Στ:Θα το κάνω και όπου με βγάλει!

Στο γραφείο της Νόρας και του Λουκά το βραδάκι...

Λ:Μωρό μου, πάμε κι εμείς σιγά-σιγά?
Ν:Απόι τώρα?
Λ:Τι από τώρα? Βράδιασε!
Ν:Πότε κιόλας?
Λ:Ε, με τη δουλειά ξεχαστήκαμε, όμως είναι ώρα να γυρίσουμε στο ζεστό σπιτάκι μας!
Ν:Πριν γυρίσουμε, πάμε μια βόλτα εδώ γύρω?
Λ:Με το χιόνι?
Ν:Ναι! Να περπατήσουμε αγκαλιασμένοι μέσα στο χιόνι σαν τότε που ήμασταν παιδιά και μετά να γυρίσουμε στο σπίτι και να κάνουμε μαζί ένα ζεστό μπανάκι! Τι λες?
Λ:Δεν μου ακούγεται και άσχημο εδώ που τα λέμε!
Ν:Πάμε?
Λ:Πάμε!

Κλειδώνουν το γραφείο και τους βλέπουμε να περπατούν αγκαλιασμένοι, ενώ χιονίζει, να φιλιούνται και να παίζουν σαν παιδιά!

Λ:Πόσο καιρό έχουμε να κάνουμε κάτι τέτοιο!
Ν:Πάρα πολύ! Από τότε που πρωτοήρθαμε στο γραφείο του Ρούσσου σχεδόν!
Λ:Ναι! Ωραίες εποχές τότε!
Ν:Προτιμώ το τώρα, που είμαστε μαζί επιτέλους!
Λ:Κι εγώ! (φιλιούνται) Μήπως να πηγαίναμε γι’αυτό το μπανάκι που έλεγες όμως?
Ν:Τι έγινε? Κρυώσαμε Βενέτη?
Λ:Ε, λίγο! Δεν έχει και ζέστη εδώ που τα λέμε! Παγωνιά έχει!
Ν:Άντε, πάμε!

Φεύγουν και γυρίζουν στο σπίτι τους, όπου κάνουν ένα καυτό μπάνιο μαζί! Έπειτα, τους βλέπουμε στο κρεβάτι να πίνουν ένα ζεστό ρόφημα αγκαλιασμένοι.

Ν:Λουκά...
Λ:Τι είναι αγάπη μου?
Ν:Δεν ξέρεις πόσο καιρό ονειρευμόμουν μια στιγμή σαν κι αυτή!
Λ:Να είμαστε εδώ, ξαπλωμένοι αγκαλιά, μετά από παιχνίδι στο χιόνι κι ένα ζεστό μπάνιο?
Ν:Κάτι τέτοιες στιγμές νιώθω πως τίποτα και κανένας δεν μπορεί να με πειράξει από την αγκαλιά σου!
Λ:Και καλά κάνεις! Τώρα που σε βρήκα, δεν πρόκειται να σε αφήσω να μου φύγεις ποτέ μωρό μου! Θα σ’έχω για πάντα εδώ και θα προσπαθώ να σε κάνω ευτυχισμένη κάθε στιγμή της ζωής μου!
Ν:Είμαι ευτυχισμένη Λουκάκο μου! Είμαι εδώ, μαζί σου και ξέρω πως μ’αγαπάς όσο σ’αγαπάω κι εγώ! Δεν θέλω τίποτα άλλο!
Λ:Γι’αυτό σ’αγαπάω εγώ! (φιλιούνται)
Ν:Πόσο?
Λ:Πολύ! (ανάμεσα σε φιλιά)
Ν:Πάρα πολύ?
Λ:Όσο δεν φαντάζεσαι!
Ν:Θέλω αποδείξεις για να πιστώ!
Λ:Θα δω τι μπορώ να κάνω!!!!!!!

Συνεχίζουν να φιλιούνται και καταλήγουν κάτω από τα σκεπάσματα να χαίρονατι τον έρωτά τους!

Από την άλλη, στο σπίτι του Στέφανου...

Η Εύα περιμένει το Στέφανο εδώ και ώρα. Έχει αργήσει να γυρίσει κι εκείνη ανησυχεί. Από το πρωί έχει ένα κακό προαίσθημα, αλλά θέλει να πιστεύει πως είναι λόγω εγκυμοσύνης! Ακούει κλειδιά στν πόρτα και τρέχει να υποδεχτεί τον άντρα της.

Ε:Επιτέλους! (τον φιλάει πεταχτά)
Στ:Συγγνώμη που άργησα, αλλά είχα μια δουλειά! (σχ.σεν. έτσι το λέμε τώρα!)
Ε:Καλά! Δεν πειράζει! Έχω ετοιμάσει φαγητό! Να σου βάλω?
Στ:Εσύ έχεις φάει?
Ε:Ναι! Ήθελα να σε περιμένω, αλλά άργησες και η μυρωδιά μου είχε σπάσει τη μύτη!
Στ:Κατάλαβα! Ρη μισή κατσαρόλα κατέβασες πάλι!
Ε:Βρε άντε!
Στ:Καλά, δνε πειράζει! Είσαι κουρασμένη?
Ε:Όχι και πολύ! Γιατί?
Στ:Ήθελα να μιλούσε για κάτι σημαντικό! (το ύφος του σοβαρεύει)
Ε:Σημαντικό? Έγινε κάτι?
Στ:Μπορείς να το πεις κι έτσι?
Ε:Με ανησυχείς!
Στ:Δεν χρειάζεται! Κάθισε και θα σου εξηγήσω!

Η Εύα κάθεται στον καναπέ περίεργη για το τι θ’ακούσει. Ο Στέφανος φαίνεται να νιώθει άβολα με αυτό οπυ πρόκειται να πει.

Στ:Κοίτα, πάνω απ’όλα να ξέρεις πως σε αγαπάω! Και εσένα και αυτό το μωρό που μεγαλώνει μέσα σου!
Ε:Το ξέρω, αλλά δεν μου αρέσει ο πρόλογος και δνε καταλαβαίνω σε τι οφελεί όλο αυτό!
Στ:Θα καταλάβεις στην πορεία! Συνεχίζω! Όταν ήρθες να μου πεις πως είσαι έγκυος, είχαμε ήδη χωρίσει, σωστά?
Ε:Ναι. (χωρίς να πολυκαταλαβαίνει)
Στ:Στο διάστημα που δνε ήμασταν μαζί, γνώρισα καλύτερα κάποια άλλη γυναίκα! Όχι απλώς τη γνώρισα δηλαδή, την ερωτεύτηκα όπως δνε έχω ερωτευτεί ποτέ καμιά άλλη!
Ε:Τι? (σοκαρισμένη)
Στ:Ξέρω πως σε σοκάρει όλο αυτό, αλλά θέλω να με ακούσεις προσεκτικά. Όταν ήρθες και μου είπες για το παιδί, έχασα τη Γη κάτω από τα πόδια μου! Η λογική μου και οι αρχές μου μού έλεγαν πως έπρεπε να παντρευτώ μαζίς ου για να μεγαλώσει σωστά το παιδί μας. Η καρδιά μου όμως μου φώναζες να μην κάνω στην άκρη τα τόσι δυνατά συναισθήματα που ένιωθα! Τελικά αποφάσισα ν’ακολπυθήσω το δρόμο της λογικής, αν και δεν μου ήταν καθόλου εύκολο! Ήταν όμως το πιο σωστό και δεν ξέρω αν το μετανιώνω ακόμα και τώρα!
Ε:Στέφαμε, από την αρχή σου είχα ξεκαθαρίσει πω δνε ήθελα αυτός ο γάμος να γίνει εις βάρος σου και δεν σε ανάγκασα να κάνεις κάτι τέτοιο! Ούτε καν σου το ζήτησα!
Στ:Το ξέρω και το εκτιμώ!
Ε:Ναι, το εκτιμάς! Όμως τόσες φορές σε ρώτησα και εμ διαβεβαίωνες πως ήταν το μόνο ήθελες και πως δεν υπήρξε καμιά άλλη γυναίκα στη ζωή σου όλο αυτό το διάστημα!
Στ:Το ξέρω! Έπρεπε να σου μιλήσω! Όμως δεν είχα χρόνο για να σκεφτώ καθαρά εκείνη τη στιγμή!
Ε:Μάλιστα! Γι’αυτό και όλα τα βράδια που περνούσες δίπλα από το παράθυρο! Τέλος πάντων! Ό,τι έγινε, έγινε! Γιατί όμως μου τα λες όλα αυτά? Σε τι οφελεί τώρα? Το μετάνιωσες και θέλεις διαζύγιο?
Στ:Όχι! Θέλω να προσπαθήσουμε να σώσουμε το γάμο μας! Έστω για το παιδί που περιμένουμε! Όμως πρέπει να μάθεις όλη την αλήθεια πρώτα!
Ε:Γιατί, υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να ξέρω?
Στ:Ναι! Κάτι που ίσως σε πονέσει πολύ!
Ε:Τι εννοείς?
Στ:Τη γυναίκα που ερωτεύτηκα την ξέρεις και μάλιστα πολύ καλά!
Ε:Τι εννοείς?
Στ:Είναι μια γυναίκα που έχει σημαδέψει τη ζωη σου και ...που έχει πάρει από σένα τον μεγάλο έρωτα της ζωής σου!
Ε:ΤΙ? Όχι! Μη μου πεις ότι... Δεν μπορεί!
Στ:Κι όμως! Ξέρω πως πονάει πολύ και είναι μεγάλο χτύπημα, όμως είμαι ερωτευμένος με τη Μελίτα!
Ε:Δεν τι πιστεύω! Δεν μπορεί όλα αυτά να συμβαίνουν σε μένα!
Στ:Συγγνώμη! Αλλά ξέρεις πως δεν το επέλεξα! Ο έρωτας δεν τα κοιτάζει αυτά και δεν μπορεί κανείς να επιλέξει ποιον θα ερωτευτεί! Και αυτό εσύ το ξέρεις καλύτερα από τον καθένα!
Ε:Όπως και να’χει, όλα αυτά δεν δικαιολογούν τίποτα! Μνην προσπαθείς να μου χρυσώσεις το χάπι!
Στ:Ξέρω πωε είναι δύσκολο...
Ε:Δεν έχεις ιδέα! Εγώ... Πρέπει να φύγω! Να πάρω λίγο αέρα...

Αρπάζει το μπουφάν την γρήγορα και κατευθύνεται προς την έξοδο.

Στ:Εύα, σκέψου αυτά που σου είπα και πάρε μια ώριμη απόφαση!
Ε:Άσε μας ρε Στέφανε!

Η Εύα φεύγει σε άθλια ψυχολογική κατάσταση!

Πού θα την οδηγήσει όλο αυτό? Ποιες οι αντιδράσεις στην κίνηση του Στέφανου? Όλα στο επόμενο!

από **maria16** Τρι Μαρ 08, 2011 11:57 pm

Τι βλέπω? Συνέχεια! Shocked

Τέλεια!!! Νόρα-Λουκας Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!! - Σελίδα 3 971576

Ο Στέφανος ετοιμάζει κάτι....?
Περιμένω συνέχεια!!!

από **nora1** Τετ Μαρ 09, 2011 12:08 am

maria15 έγραψε:Τι βλέπω? Συνέχεια!
Τέλεια!!! Νόρα-Λουκας
Ο Στέφανος ετοιμάζει κάτι....?
Περιμένω συνέχεια!!!

Ναι, συνέχεια! Δεν ξέρω πώς, αλλά πήρα τη μεγάλη απόφαση να γράψω σήμερα! Θα στρωθώ και τις άλλες μέρες για να γράψω καμιά συνεχειούλα παραπάνω εδώ και στο άλλο να τις έχω έτοιμες και να τις ποστάρω για να μην παραπονιέστε!
Τι να ετοιμάζει ο Στέφανος? Μια εξομολόγηση έκανε και τον προετοίμαζα για σουτ προς τη Μελίτα, αλλά μη μου βάζεις ιδέες τώρα Μαρία, γιατί δνε θέλω πολύ ν'αλλάξω τα σχεδιάκια μου! Σ'ευχαριστώ πολύ πάντως!

από **Mikaella Petraki** Τετ Μαρ 09, 2011 3:10 pm

Υπέροχο πραγματικά!
Νόρα και Λουκάς! Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!! - Σελίδα 3 95513

Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!! - Σελίδα 3 386633

Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!! - Σελίδα 3 708231

Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!! - Σελίδα 3 778515

Τι παίζει με Στέφανακο?

Θέλω συνέχεια!!!!!

από **nora1** Τετ Μαρ 09, 2011 3:16 pm

Mikaella Petraki έγραψε:Υπέροχο πραγματικά!
Νόρα και Λουκάς!
Τι παίζει με Στέφανακο?

Θέλω συνέχεια!!!!!

Χαίρομαι που σου άρεσε Μικαέλλα μου! Όσο για Στέφανο, δεν έχω σκεφτεί τίποτα τέτοιο, αλλά μη μου βάζετε ιδέες!

Συνέχεια μάλλον σήμερα!

από **nora1** Τετ Μαρ 09, 2011 6:05 pm

Επεισόδιο 10!

Πάμε στο σπίτι της Νόρας, όπου η Νόρα και ο Λουκάς βρίσκονται αγκαλιασμένοι στο κρεβάτι και φιλιούνται!

Ν:Σ’αγαπώ!
Λ:Κι εγώ! Πάρα πάρα πάρα πολύ! (φιλιούνται)

Τότε ακούγεται το κουδούνι που τους διακόπτει!

Λ:Ποιος είναι πάλι βραδιάτικα?
Ν:Δεν ξέρω! Αλλά για να μας χτυπάνε μέσα στο ξημέρωμα, μάλλον κάτι συνέβη!
Λ:Ή ο ταρίφας μου κάνει αντίποινα!
Ν:Έλα ρε Λουκά! Ντύσου και πήγαινε να δεις ποιος είναι!
Λ:Ντύσου εσύ κι έρχομαι!

Τότε ακούγεται και πάλι το κουδούνι!

Λ:Κοίτα τον που είναι κι ανυπόμονος!
Ν:Λουκά τελείωνε!
Λ:Τώρα!

Λίγο πιο μετά, ο Λουκάς ανοίγει την πόρτα και αντικρίζει την Εύα σε άθλια ψυχολογική κατάσταση!

Λ:Εύα?
Ε:Λουκά... Συγγνώμη που ενοχλώ τέτοια ώρα...

Η φωνή της ακούγεται αδύναμη και τα κόκκινα μάτια της προδίδουν πως έκλαιγε.

Λ:Εύα, τι έχεις? Συνέβη κάτι?
Ε:Ναι! Κάτι συνέβη και δεν ήξερα πού αλλού να πάω!

Τότε εμφανίζεται και η Νόρα.

Ν:Μωρό μου ποιος... είναι! (αντικρίζει κι αυτή έκπληκτη την Εύα) Ευάκι, έγινε κάτι?
Λ:Πέρασε μέσα κορίτσι μου και θα μας τα πεις όλα!

Η Εύα περνάει μέσα και κάθεται στον καναπέ.

Ν:Εσύ είσαι παγωμένη! Θέλεις να σου φέρω κάτι ζεστό?
Ε:Όχι Νόρα μου, ευχαριστώ!
Λ:Τι έγινε και είσαι έτσι κι εδώ? Συνέβη κάτι με το Στέφανο?
Ε:Ναι! Έμαθα κάτι που μ’έφερε σε αυτή την κατάσταση!
Ν:Έμαθες? Τι έμαθες? (κοιτώντας με νόημα και φόβο το Λουκά)
Ε:Πως ο Στέφανος είχε σχέση και είναι ερωτευμένος με τη Μελίτα! Εσείς το ξέρατε?
Λ:Δεν έχει σημασία τώρα! Εσύ πώς αισθάνεσαι για όλο αυτό?
Ε:Το ξέρατε έτσι?

Κανείς δεν μιλά!

Ε:Κατάλαβα! Γιατί δεν μου είχατε πει τίποτα?
Ν:Ρε Εύα... Θέλαμε να είσαι χαρούμενη κι ευτυχισμένη για μια φορά. Και ο Στέφανος μας διαβεβαίωσε πως θα έκανε τα αδύνατα δυνατά για να το καταφέρει αυτό! Ήταν λάθος μας να μη μιλήσουμε, αλλά...
Ε:Κατάλαβα!
Ν:Συγγνώμη ρε Εύα! Δεν ξέρω αν θα καταφέρεις να μας συγχωρέσεις ποτέ...
Ε:Δεν είναι ώρα τώρα γι’αυτά! Καταλαβαίνω γιατί το κάνατε και δεν φταίτε εσείς! Αυτός με παντρεύτηκε, εσείς θέλατε να με προστατέψετε!
Ν:Έπρεπε να σου μιλήσουμε!
Λ:Τέλος πάντων! Αυτά θα τα πούμε άλλη ώρα! Εσύ πώς είσαι τώρα?
Ε:Δεν βλέπετε? Χάλια είμαι! Δεν ξέρω τι να κάνω! Ούτε τη ζωή μου δεν θέλω!
Λ:Αυτό να μην το ξανακούσω! Όλη η ζωή σου είναι μπροστά σου!
Ν:Ναι! Περιμένεις το μωράκι σου τώρα και δεν κάνει να είσαι έτσι! Σκέψου λίγο κι αυτό! (χαϊδεύει την κοιλιά της Εύας)
Ε:Μόνο αυτό σκέφτομαι!
Λ:Εσύ πώς τα έμαθες όλα αυτά? Ο Μάνος σου τα είπε?
Ν:Μ’αρέσει που δεν ήθελε να πούμε εμείς τίποτα και θα προσπαθούσε να μην μάθεις τίποτα!
Ε:Τι? Ο Μάνος ήξερε τα πάντα και μάλιστα είπε κάτι τέτοιο?
Ν:Ναι! Δεν το ήξερες? Ώπα! Περίμενε! Δεν σου μίλησε αυτός?
Ε:Όχι! Ο Στέφανος μου τα είπε όλα!
Λ:Μάλιστα! Δηλαδή ο άλλος όντως κράτησε την υπόσχεσή του!
Ε:Συγγνώμη, τι ακριβώς έχει γίνει με το Μάνο?
Ν:Πάμε μέσα να αλλάξεις, γιατί είσαι μούσκεμα από το χιόνι και θα σου τα πω όλα! Έλα, γιατί πρέπει να ξαπλώσεις και να ξεκουραστείς!
Ε:Δεν μπορώ!
Ν:Πρέπει Εύα μου! Έλα, πάμε!

Η Νόρα πηγαίνει την Εύα στην κρεβατοκάμαρα, της λέει για το τι είχε γίνει με το Μάνο όταν έμαθε για τη σχέση Στέφανου-Μελίτας κι έπειτα τη βάζει να ξαπλώσει και να ξεκουραστεί. Μετά από μια ώρα και κάτι, η Νόρα δεν μπορεί να κοιμηθεί και πηγαίνει στην κουζίνα. Αντικρίζει το Λουκά να κοιτάει έξω από το παράθυρο το χιονισμένο τοπίο και το απαλό χιόνι που συνέχιζε να πέφτει και άγγιζει τη Γη τόσο όμορφα και μαγικά. Τον πλησιάζει αργά και αθόρυβα και τον αγκαλιάζει από τη μέση. Εκείνος ξαφνιάζεται, μιας και δεν την είχε καταλάβει, αλλά τα χέρια της πάνω του του δημιουργούν μια υπέροχη αίσθηση! Γυρίζει προς το μέρος της και τη βάζει στην αγκαλιά του.

Λ:Δεν κοιμήθηκες ακόμη?
Ν:Δεν μπορούσα και ήρθα να πιω λίγο νερό. Εσύ? Γιατί δεν κοιμάσαι?
Λ:Ρωτάς αν μπορώ να κοιμηθώ μακριά σου?

Η Νόρα χαμογελάει αχνά και τον φιλάει απαλά στα χείλη. Εκείνος τη σφίγγει περισσότερο στην αγκαλιά του.

Λ:Η Εύα πώς είναι?
Ν:Χάλια! Ευτυχώς κατάφερα να την κάνω να κοιμηθεί και να ξεκουραστεί λιγάκι! Εσύ όμως τι κάνεις εδώ στο παράθυρο? Τι σκέφτεσαι?
Λ:Κοιτούσα το χιόνι! Θυμάσαι εκείνη τη μέρα που χιόνιζε κι εσύ ήσουν στο σπίτι μου?
Ν:Κι έμεινα εκεί, επειδή δεν με άφησες να φύγω!
Λ:Αφού οι δρόμοι είχαν παγώσει! Φοβόμουν να σε αφήσω να φύγεις! Ήσουν και άρρωστη!
Ν:Ναι, θυμάμαι!
Flashback εκείνης την νύχτας...

Έξω χιονίζει. Η Νόρα βρίσκεται στο σπίτι του Λουκά. Δεν την αφήνει να φύγει, διότι φοβάται για την ασφάλειά της, μιας και ο δρόμος είναι παγωμένος από το χιόνι. Έτσι, τη νύχτα θα μείνει μαζί του. Έχουν πιάσει έναν καναπέ ο καθένας, μιας και ο Λουκάς ήθελε να είναι κοντά της. Δεν είναι και πολύ καλά. Είναι λίγο άρρωστη. Δεν έχει ύπνο όμως εκείνο το βράδυ. Έτσι, σηκώνεται και πηγαίνει δίπλα από το παράθυρο για να δει το χιόνι. Πάντα την μάγευε αυτή η εικόνα. Από τότε που ήταν μικρό παιδί! Κάποια στιγμή, ο Λουκάς ανοίγει τα μάτια του, αλλά δεν βλέπει τη Νόρα στον καναπέ, όπως περίμενε. Σηκώνεται και την αντικρίζει δίπλα από το παράθυρο. Πηγαίνει κοντά της, την αγκαλιάζει και τη χαϊδεύει στα μαλλιά.

Λ:Γιατί δεν κοιμάσαι Νοράκι?
Ν:Δεν νύσταζα και είπα να χαζέψω το χιόνι!
Λ:Κατάλαβα! Πώς είσαι?
Ν:Μια χαρά! Μόνο ο λαιμός μου με πονάει λίγο!
Λ:Μάλιστα! Έλα να ξαπλώσεις τώρα όμως!
Ν:Μα δεν νυστάζω! Πάμε να παίξουμε χιονοπόλεμο?
Λ:Τι λες ρε τρελή? Έξω η θερμοκρασία είναι 6 βαθμοί τουλάχιστον κάτω από το 0 και χιονίζει!
Ν:Ε, και? Φοβάσαι μην κρυώσεις?
Λ:Φοβάμαι πως θ’αρρωστήσεις εσύ χειρότερα με τις τρελές ιδέες σου!
Ν:Ε, σιγά! Έτσι κι αλλιώς, ήδη είμαι άρρωστη! Έλα, πάμε! Σε παρακαλώ!
Λ:Νόρα, σοβαρέψου!
Ν:Έλα Λουκάκο!
Λ:Αύριο το πρωί!
Ν:Θα λιώσει το χιόνι μέχρι να ξυπνήσεις!
Λ:Νόρα!
Ν:Εγώ πάω μόνη μου!

Η Νόρα κάνει να φύγει, αλλά ο Λουκάς τη σταματάει!

Λ:Περίμενε ρε τρελή, πού πας? Τουλάχιστον να έρθω κι εγώ, αν είναι να πας οπωσδήποτε!

Τέλος flashback…

Ν:Μια χαρά πέρασες πάντως! Οι ιδέες μου δεν είναι και για κλάματα τελικά!
Λ:Ναι, περάσαμε υπέροχα και την άλλη μέρα ήμασταν και οι δυο στο κρεβάτι με πυρετό!
Ν: (γελάει) Ναι! Μας έπαιρνε τηλέφωνο η Δάφνη και όταν επιτέλους το σηκώσαμε, τρόμαξε που μας άκουσε χάλια κι έτρεξε να έρθει!
Λ:Και μας βρήκε με πυρετό!
Ν:Και μας έβαλε και τους δυο στο κρεβάτι!
Λ:Τι είχε περάσει κι αυτή μ’εμάς!

Γελάνε και οι δυο και μετά φιλιούνται.

Ν:Να κοιμηθώ μαζί σου απόψε?
Λ:Στον καναπέ? Θα πιαστείς αγάπη μου!
Ν:Έλα! Δεν θέλω να κοιμηθώ με την Εύα! Θέλω να είμαι στην αγκαλιά σου!
Λ:Άντε, έλα τότε!
Ν:Τέλεια!

Ξαπλώνουν μαζί στον καναπέ και κοιμούνται εκεί, μαζί!
Τι θα γίνει την επόμενη μέρα???

από **maria16** Τετ Μαρ 09, 2011 11:01 pm

Η καημένη η Εύα Sad

Νόρα-Λουκάς Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!! - Σελίδα 3 971576

Στον έρωτα δεν χωράει Λογική! by nora1!!! - Σελίδα 3 364440

Περιμένω συνέχεια!!!

από **nora1** Πεμ Μαρ 10, 2011 7:53 pm

maria15 έγραψε:Η καημένη η Εύα
Νόρα-Λουκάς
Περιμένω συνέχεια!!!

Μην τη λυπάσαι την Εύα Μαράκι! Μπορεί τώρα να χωρίζει με Στέφανο, αλλά είναι για καλό! Άκου με! Κάτι ξέρω που σου λέω!
Συνέχεια θα δούμε πότε! Δεν είμαι και πολύ καλά σήμερα για να βάλω!

από **nora1** Κυρ Μαρ 13, 2011 8:09 pm

Ορίστε και μια συνεχειούλα, μιας και τη ζήτησες Μαράκι μου!

Επεισόδιο 11!

Η επόμενη μέρα ξήμερωσε! Άραγε τι επιφυλλάσσει? Πολλά και διάφορα για όλους!

Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως!

Πάμε στο σπίτι Νόρας-Λουκά!

Είναι νωρίς το πρωί. Η Νόρα ξυπνάει στην αγκαλιά του Λουκά. Βρίσκονται στον καναπέ. Αυτό της κάνει εντύπωση. Μέχρι που θυμάται όλα όσα έγιναν το προηγούμενο βράδυ. Έξω συνεχίζει να χιονίζει. Σηκώνεται και πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να δει πώς είναι η Εύα. Συνεχίζει να κοιμάται, αν και φαίνεται πως είναι ανήσυχη. «Λογικό μετά απ’όλα όσα πέρασε», σκέφτεται.
Κατευθύνεται προς την κουζίνα και πάλι. Ετοιμάζει την καφετιέρα και πάει να ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό της για να ξυπνήσει. Όταν γυρίζει από το μπάνιο, βλέπει το Λουκά να έχει ήδη ξυπνήσει και να βάζει καφέ και για τους δυο.

Ν:Μωρό μου, ξύπνησες?
Λ:Ναι!
Ν:Γιατί από τόσο νωρίς?
Λ:Ε, δεν μπορούσα να κοιμηθώ χωρίς εσένα!

Η Νόρα του χαμογελάει και τον φιλάει απαλά στα χείλη.

Λ:Ετοιμάζω πρωινό!
Ν:Καλά κάνεις, γιατί σε λίγο θα σηκωθεί και η Εύα! Να βρει κάτι να φάει!
Λ:Ναι, δίκιο έχεις! Τι θα κάνουμε με αυτό το θέμα?
Ν:Πραγματικά, δεν έχω ιδέα! Προς το παρόν, πρέπει να είμαστε δίπλα της και να τη στηρίξουμε! Αφού δεν μας έκανε πέρα, μας δίνεται η ευκαιρία να τη βοηθήσουμε και πρέπει να το κάνουμε!
Λ:Ναι, αλλά πώς?
Ν:Όπως μπορούμε! Πρέπει να καταλάβει πως ό,τι έγινε είναι για το καλό της! Το ξέρει καταβάθος, αλλά της είναι δύσκολο όλο αυτό! Και πρέπει όλοι να τη βοηθήσουμε να το ξεπεράσει και και να σκεφτεί το μωράκι της!
Λ:Ναι, σωστά! Σε όλους τους άλλους πώς το λέμε όμως?
Ν:Πρέπει να πάμε από ‘κει! Θα μας κράξουν σίγουρα, αλλά πρέπει να το μάθουν! Δεν μπορούμε να το κρατάμε μυστικό!
Λ:Ναι, αλλά η Εύα? Δεν θέλω να την αφήσουμε μόνη της, ούτε όμως και να ακούσει όλα όσα θα έχουν να μας προσάψουν η Δάφνη και ο Νικόλας! Δεν χρειάζεται ν’ακούσει κι άλλους καυγάδες!
Ν:Δίκιο έχεις! Τι κάνουμε όμως?
Λ:Να μιλήσουμε στο Μάνο?
Ν:Τηλεφωνικώς δεν γίνεται και δεν μπορούμε να τον φέρουμε εδώ, οπότε κάποιος από εμάς θα τον συναντήσει!
Λ:Κατάλαβα! Πάλι ο Λουκάς θα βγάλει τοπ φίδι από την τρύπα! Πάω να του τηλεφωνήσω!
Ν:ΟΚ!

Ο Λουκάς κανονίζει τη συνάντησή του με το Μάνο. Λίγο πιο μετά, ξυπνάει και η Εύα.

Ν:Καλημέρα Ευάκι!
Ε:Πού την είδατε?
Λ:Μη μου είσαι απαισιόδηξη τώρα! Κοίτα τι πρωινό σου ετοίμασα! Έτρεχα στο σούπερ μάρκετ πρωί-πρωί!
Ν:Τι λες ρε Λουκά? Εκτός του ότι είναι Κυριακή, όλα εδώ τα είχαμε! Τι λες στην κοπέλα!
Λ:Μπορεί να μην έρτεχα σήμερα το πρωί, αλλά έτρεχα χθες! Αλλιώς να δω τι θα τρώγαμε!
Ν:Α, καλά! Ό,τι να’ναι μιλάμε!
Ε:Ρε παιδιά, σταματήστε πρωινιάτικα! Ευχαριστώ πολύ Λουκά μου για το πρωινό, αλλά δεν πεινάω! Δεν κατεβαίνει τίποτα!
Ν:Ναι καλά! Έτσι πες εσύ! Τρώγοντας έρχεται η όρεξη! Άσε που πρέπει να σκέφτεσαι και το ψυχουλάκι που έχεις μέσα σου! Πρέπει να τραφεί για να μεγαλώσει και να γίνει ένας άντρακλας!
Ε:Ο μόνος άντρας που δεν θα με προδώσει ποτέ, ε?
Ν:Αυτό ακριβώς! Κάνε του τη χάρη να φας λιγάκι!
Ε:Καλά!
Λ:Λοιπόν, να σας αφήσω εγώ τώρα! Πάω να ετοιμαστώ, γιατί πρέπει να φύγω!
Ε:Πού να πας Κυριακάτικα?
Λ:Έχω ένα ραντεβού! Δεν θ’αργήσω! Σε καμιά ώρα θα είμαι πίσω! Θέλετε να σας φέρω τίποτα?
Ν:Ναι! Ένα ωραίο και χαρούμε DVD και πατατάκια, ποπ κορν... Ξέρεις εσύ τώρα!
Λ:Κατάλαβα! Σινεμά θα το κάνουμε!
Ν:Λουκάκο, πολύ μιλάς! Άντε, πήγαινε, γιατί θ’αργήσεις!
Λ:Μάλιστα! Ό,τι πείτε! Πάω!
N: Άντε, γρήγορα!
Λ:Όρίστε Εύα μου τι τραβάω για χάρη της κάθε μέρα!
Ε:Μια χαρά περνάς! Που θα μου πεις ότι έχεις και παράπονο! Το Νοράκι μας σ’αγαπάει όσο δεν φαντάζεσαι!
Ν:Πες τα Εύα μου!
Λ:Λέτε να μην το ξέρω! Αλλά κι εγώ την αγαπάω πολύ!
Ν:Το ξέρω! Γι’αυτό και σε κρατάω!
Λ:Α, μόνο γι’αυτό δηλαδή?
Ν:Και για τις κρυφές σου χάρες!
Λ:Ναι, ε?
Ε:Ε, παιδιά, μήπως να το συζητούσατε άλλη στιγμή? Μην το παρατραβήξουμε κιόλας! Πόσα ν’ακούσω πρωινιάτικα? Δε με λυπάστε?
Ν:Έλα Λουκά, δίκιο έχει η Εύα! Ετοιμάσου και φύγε!
Λ:Καλά!

Φιλάει πεταχτά τη Νόρα κι ετοιμάζεται. Λίγο πιο μετά έχει ήδη συναντηθεί με το Μάνο και του εξηγεί τι συνέβη!

Μ:Τι έκανε λέει?
Λ:Αυτό που ακούς!
Μ:Δεν το πιστεύω!
Λ:Κι εμείς αυτό είπαμε μόλις το μάθαμε, αλλά έτσι έγινε!
Μ:Θα τον σκίσω! Τον βλάκα! Άλλα του είπα και άλλα έκανε ο άχρηστος! Ο ηλίθιος!
Λ:Μήπως ν’αφήναμε τα κοσμητικά επίθετα γι’αργότερα και ν’ασχολούμασταν με τα βασικά τώρα?
Μ:Τι εννοείς?
Λ:Εννοώ πως πρέπει ν’ασχοληθούμε και να στηρίξουμε την Εύα. Όλοι μας! Και για να γίνει αυτό πρέπει να μάθουν τι συνέβη η Δάφνη και ο Νικόλας!
Μ:Να πας να τους το πεις!
Λ:Όχι, εσύ θα τους το πεις!
Μ:Ναι, καλά! Εγώ θέλω να πάω να δω την Εύα!
Λ:Αν δεν τους το πεις εσύ, δεν θα σε αφήσω να δεις την Εύα!
Μ:Και οι δυο μαζί! Αλλιώς θα αντιστρέψω τα πάντα εναντίον σας!
Λ:Ξέρεις να εκβιάζεις όμως!
Μ:Κάτι έμαθα τόσα χρόνια! Τι λες?
Λ:Έχω άλλη επιλογή?
Μ:Που να σε συμφαίρει? Για να σκεφτώ! Όχι!
Λ:Πάμε λοιπόν! Αλλά εσύ θα τους το πεις!
Μ:Μαζί είπαμε!
Λ:Καλά! Πάμε!

Λίγο πιο μετά, τους εξηγούν τι έχει γίνει και ο Νικόλας με τη Δάφνη έχουν μείνει άφωνοι!

Νικ:Καλά ρε, και δεν μας είπατε τίποτα? Πόσο ηλίθιοι μπορεί να είστε?
Λ:Ναι, τα έχουμε ξανακούσει αυτά! Αφήστε τα γι’αργότερα! Τώρα πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε!
Δ:Τι θα κάνουμε?
Λ:Μάνο, αναλαμβάνεις να μιλήσεις με Στέφανο και να ξεκαθαρίσεις την κατάσταση! Και ήρεμα! Μην μας μαζεύουν μετά!
Μ:Ναι, ναι!
Λ:Εσύ Δάφνη έρχεσαι μαζί μου στην Εύα για να τους κάνεις παρέα!
Δ:ΟΚ!
Λ:Νικόλα, εσύ θα περάσεις από την Αγγέλα να της μιλήσεις! Και με τρόπο, έτσι?
Νικ:Καλά! Στα δύσκολα εγώ, αλλά τέλος πάντων!
Λ:Ωραία! Ετοιμαστείτε, φωνάξτε τον Ηλία να κρατήσει τον μικρό και φυγαμε! Εσύ Μάνο φύγε από τώρα!
Μ:Πάω!

Και όλοι σιγά-σιγά ετοιμάζονται και πηγαίνει ο καθένας εκεί όπου πρέπει! Ποιες οι εξελίξεις από κάθε «μέτωπο»? Στο επόμενο όλα!

από **maria16** Κυρ Μαρ 13, 2011 8:23 pm

Τέλειο!!! Περιμένω συνέχεια!!!

από **nora1** Κυρ Μαρ 13, 2011 8:27 pm

Σ'ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!

από **ΗΡΩ 1993** Πεμ Μάης 19, 2011 9:18 pm

με αυτες τις εξετασεις εχω χασει τρομερα επεισοδια... υπεροχη ιστορια και περιγραφει μια απο τις αγαπημενες μου περιοδους στο εργο οπου η νορα με το λουκα ειναι μεσα στα μελια. ειναι κριμα βεβαια για την κατασταση με το ευακι αλλα δεν πειραζει. ελπιζω συντομα να συνεχισεις, εχω αγωνια να δω τις εξελιξεις σου!!!