Λουκανορική μπουμπού!!! By nora1!!!

Εδώ λέω να βάλω κι εγώ κανένα σεναριάκι για Λουκανορική μπουμπού!!! Το πήρα απόφαση τελικά μετά από παρότρυνση κάποιας γνωστής άγνωστης!! (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε!) Ελπίζω να βγει καλό το πρώτο και να σας αρέσει!!!

Οκ το πιασα το υπονοουμενο και θα περιμενουμε παω να συνεχισω την δικη μου δημηουργια....

viki nora-loukas έγραψε:Οκ το πιασα το υπονοουμενο και θα περιμενουμε παω να συνεχισω την δικη μου δημηουργια....

Ήμουν σίγουρη πως θα το έπιανες το υποννοούμενο Βικούλα μου!!! Πήγαινε εσύ να συνεχίσεις τώρα κι εγώ ετοιμάζω το σεναριάκι!!!

Κοριτσάκια, σε λίγο βάζω το πρώτο σεναριάκι!!!!!

Χρονικά βρισκόμαστε λίγο παρακάτω απ'όπου βρίσκονται τα επεισόδια της σειράς, με μικρές αλλαγές πάντα! Η Αντιγόνη έχει μπει στη φυλακή, αλλά η Νόρα δεν έχει βρει ακόμα το θάρρος να πει στο Λουκά για την εγκυμοσύνη της.

Στο σπίτι της Νόρας, μαζεμένη όλη η κοριτσοπαρέα...

Ε:Νοράκι, πρέπει να του το πεις!
Δ:Καλά σου λέει! Για πόσο ακόμα θα του το κρατάς κρυφό?
Ν:Δεν ξέρω ρε κορίτσια! Δεν μου είναι εύκολο! Όσο σκέφτομαι την αντίδρασή του...
Ε:Και δίκιο θα 'χει! Είναι δυνατόν να του κρύβεις πως πρόκειται να αποκτήσετε παιδί?
Δ:Ρε Νοράκι, ξέρεις πόσο ήθελε κάτι τέτοιο!
Ν:Το ξέρω πολύ καλά, αλλά η αντίδρασή του δεν θα είναι να πετάξει από τη χαρά του!
Δ:Θα χαρεί πάρα πολύ και το ξέρεις! Τώρα, αν νευριαστεί μαζί σου επειδή δεν του το είπες...
Ε:Δίκιο θα 'χει!
Ν:Τώρα εσείς ήρθατε για να με εμψυχώσετε?
Ε:Όχι! Ήρθαμε για να σε κάνουμε να καταλάβεις το λάθος σου!
Δ:Νόρα, ξέρεις πως το έχει περάσει αυτό μια φορά με την Νταίζη! Δίπλα του ήσουν και ξέρεις καλύτερα απ'τον καθένα πόσο πονούσε!
Ν:Δεν είναι το ίδιο!
Ε:Το ίδιο είναι Νόρα! Και μην σου πω πως η δική σας περίπτωση είναι χειρότερη!
Ν:Γιατί?
Ε:Επειδή Νοράκι, ξέρεις τι πέρασε την πρώτη φορά και θα έπρεπε να σκεφτείς πως δεν είναι δυνατόν να τον βάλεις σ'αυτή την κατάσταση και δεύτερη! Εκτός αυτού, είσαι ο έρωτας της ζωής του! Και για σένα αυτό είναι ο Λουκάς! Θα κάνετε παιδί και δεν θα το ξέρει? Θα στερήσεις από αυτό το πλασματάκι τον πατέρα του και θα καταδικάσεις μια για πάντα τη σχέση σου μαζί του?
Ν:Ρε Εύα, νομίζεις δεν τα έχω σκεφτεί όλα αυτά? Αλλά και μόνο στην ιδέα ότι θα με μισήσει ή δεν θα θέλει να με ξαναδεί στα μάτια του επειδή του το έκρυψα...
Δ:Αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει! Μπορεί να θυμώσει μαζί σου στην αρχή, αλλά μετά θα δει τα πράγματα πιο καθαρά και θα επιδιώξει να είναι και πάλι δίπλα σου και σε λίγο καιρό, δίπλα και στο παιδί σας!
Ν:Δεν είμαι και τόσο αισιόδοξη!
Ε:Νόρα σ'αγαπάει και τον αγαπάς! Θα πέθαινες για χάρη του, όπως το ίδιο θα έκανε κι αυτός για σένα! Είναι κρίμα να χαθούν όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή φοβάσαι την αρχική του αντίδραση!
Δ:Πες του το όσο είναι καιρός! Αν αργήσεις, τότε οι επιπτώσεις θα είναι πολύ χειρότερες!
Ε:Χώρια του ότι σε λίγο θ'αρχίσει να φαίνεται η κατάστασή του και θα το καταλάβει μόνος του!
Ε:Τότε πραγματικά το θέμα θα είναι ζόρικο!
Ν:Δίκιο έχετε!
Δ:Νόρα, τηλεφώνησέ του και πες του να βρεθείτε! Μην το καθυστερείς! Ακόμα και σήμερα αν γίνεται!
Ν:Σίγουρα?
Ε:Πάρε τηλέφωνο τώρα!
Ν:Καλά! (τηλεφωνεί) Έλα Λουκά... Καλά... Θέλω να βρεθούμε. Έχω να σου πω κάτι πολύ σοβαρό... Και σήμερα αν είναι εύκολο... Ωραία. Τα λέμε τότε. (το κλείνει)
Ε:Λοιπόν?
Δ:Τι έγινε?
Ν:Στις 9 θα ξεκαθαριστούν όλα!


Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα. Το βράδυ έφτασε. Η Νόρα είχε πολύ άγχος. Πώς θα του το έλεγε? Πώς θα αντιμετώπιζε την αντίδρασή του? Κι αν της έλεγε πως δεν θέλει να την ξαναδεί στα μάτια του? Τι θα έκανε? Μπορεί να είχαν χωρίσει με δική της απόφαση και να είχε αποτρέψει κάθε προσπάθειά του να ξαναείναι μαζί, αλλά το να τον χάσει τελείως την τρέλαινε! Δεν μπορούσε να το σκέφτεται! Δεν το χωρούσε το μυαλό της! Ώσπου το κουδούνι ακούστηκε. Μάζεψε λοιπόν όσο κουράγιο της απέμεινε και πήγε ν'ανοίξει την πόρτα. Αντίκρισε έναν Λουκά ανήσυχο. Δεν ήταν σίγουρος για το αν η συνάντηση αυτή θα του έβγαινε σε καλό. Παρ'όλα αυτά όμως, είχε μια ελπίδα πως θα μπορούσαν να ξαναείναι μαζί με τη Νόρα, πως είχε μετανιώσει για τη στάση που κράτησε και πως επιθυμούσε να τα ξαναβρεί μαζί του, όπως άλλωστε ήθελε κι εκείνος. Το είδε στο βλέμμα του από την πρώτη στιγμή.

Λ:Καλησπέρα.
Ν:Καλησπέρα. Πέρασε. (με αυστηρό τόνο και βλέμμα που πρόδιδε πως τα πράγματα δεν θα ήταν και τόσο ευνοϊκά)
Λ:Δεν προβλέπεται να είναι για καλό αυτή η συνάντηση, έτσι?
Ν:Αυτό θα το κρίνεις εσύ. Να σου βάλω ποτό?
Λ:Ναι, γιατί μάλλον θα χρειαστεί!
Ν:Ορίστε. Λουκά, θέλω να σου πω κάτι πολύ σοβαρό.
Λ:Ωχ!
Ν:Είναι ήδη πολύ δύσκολο, μην τα κάνεις χειρότερα τα πράγματα!
Λ:Θέλεις να χωρίσουμε?
Ν:Γιατί, ήμαστε μαζί όλον αυτό τον καιρό και δεν το ξέρω?
Λ:Όχι, αλλά έτσι το είπα!
Ν:Ρε Λουκά, σοβαρέψου!
Λ:ΟΚ. Απ'ότι φαίνεται δεν είναι και πολύ απλό!
Ν:Καθόλου! Θα καθορίζει τις ζωές μας από 'δω και πέρα!
Λ:Τόσο τραγικά τα πράγματα?
Ν:Τραγικά δεν ξέρω αν θα είναι. Αυτό θα εξαρτηθεί από το πώς θα το πάρεις.
Λ:Τι εννοείς? Νόρα θα μου πεις ή θα με σκάσεις? Με γκάστρωσες τόση ώρα!
Ν:Το ποιος γκάστρωσε ποιον θα το καταλάβεις στην πορεία!
Λ:Παρακαλώ?
Ν:Λουκά, είμαι έγκυος. Σε λίγους μήνες θα κρατάω στην αγκαλιά μου το παιδί μας!
Λ:...
Ν:Λουκά?
Λμε βλέμμα που μαρτυρά πως έχει πέσει από τα σύννεφα) Δεν μου κάνεις πλάκα, έτσι?
Ν:Όχι Λουκά.
Λ:Από πότε το ξέρεις?
Ν:Εδώ κι έναν μήνα και κάτι.
Λ:Τόσο καιρό και δεν μου είπες τίποτα?
Ν:Προσπάθησα, ήμουν έτοιμη να σου το πω, όταν μου ξεφούρνισες πως θ'αναλάβεις την υπεράσπιση της Αντιγόνης.
Λ:Και αυτό τι σημαίνει? Δεν μιλάμε για κάτι απλό και καθημερινό Νόρα!
Ν:Αυτό ακριβώς Λουκά! Αυτό το παιδί το θέλαμε και οι δύο! Όμως όχι κάτω από τέτοιες συνθήκες! Εμείς να είμαστε αντίδικοι και από την άλλη να περιμένουμε παιδί. Να κάνουμε σαν να μην τρέχει τίποτα! Αυτό δεν γίνεται!
Λ:Αν το ήξερα θα είχα φύγει απο την υπόθεση!
Ν:Το ξέρω και γι'αυτο ακριβώς δεν σου το είπα! Ήθελα να μην υπερσπιστείς την Αντιγόνη επειδή μ'αγαπάς και θα το κάνεις για μένα, όχι επειδή το θεωρείς πρέπον και θα 'ρθει η μέρα που θα μου το χτυπήσεις!
Λ:Πιστεύεις πραγματικά ότι θα σου το χτυπούσα ή θα παρατούσα την υπόθεση μόνο και μόνο επειδή αυτό είναι το σωστό!
Ν:Και γιατί θα την παρατούσες Λουκά?
Λ:Για μας Νόρα! Αν συνέχιζα όλον αυτό τον καιρό, αυτό είναι επειδή δεν ήθελα να πιστέψεις πως είμαι ο αδύναμος Λουκάς που δεν είναι ικανός να υπερασπιστεί τα πιστεύω του!
Ν:Δεν θα σχημάτιζα ποτέ τέτοια γνώμη για σένα! Γνωριζόμαστε χρόνια! Ξέρω ποιος είναι ο Λουκάς που έχω δίπλα μου! Δεν θ'αλλάξει η γνώμη μου για σένα από ένα και μόνο γεγονός!
Λ:Άλλαξε όμως όταν υπερασπίστηκα την Αντιγόνη!
Ν:Παραδέχομαι πως ήταν λάθος μου να μην σου μιλήσω από την αρχή. Όμως απαιτώ από σένα να με καταλάβεις!
Λ:Κι εγώ παραδέχτηκα το λάθος μου Νόρα! Όμως εσύ δεν άλλαξες στάση! Καταλαβαίνω πως βρέθηκες σε μια δύσκολη στιγμή και δεν ήξερες πώς να το χειριστείς όλο αυτό, αλλά το να μου επιτείθεσαι και να με απομακρύνεις συνεχώς από σένα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που έκανες ποτέ!
Ν:Μπορεί να έχεις δίκιο!
Λ:Μπορεί? Ακόμα έχεις αμφιβολίες? Είσαι απαράδεκτη!
Ν:Σ'ευχαριστώ πολύ! (νιώθει έναν πόνο και αυτό αποτυπώνεται στο πρόσωπό της, όσο κι αν προσπαθεί να το κρύψει. Κάτι που δεν παρνά απαρατήρητο) Θέλω να σκεφτείς αυτά που σου είπα και όταν είσαι έτοιμος, έλα ξανά να μιλήσουμε. (κι άλλος πόνος)
Λ:Νόρα είσαι καλά? (φανερά ανήσυχος)
Ν:Μια χαρά.(δεν πείθει και πολύ)
Λ:Τι μια χαρά παιδί μου? Εσύ είσαι χάλια! Πονάς?
Ν:Δεν είναι τίποτα! Κάτι πονάκια μόνο. (ακόμα πιο έντονος πόνος. Αυτή τη φορά δεν μπορεί να κρυφτεί)
Λ:Νόρα, πάμε μέσα να ξαπλώσεις!
Ν:Δεν χρειάζεται. Καλά είμαι.
Λ:Δεν ακούω κουβέντα! Πάμε!

Την αγκαλιάζει τρυφερά για να τη διευκολύνει και την βάζει κάτω από τα σκεπάσματα.

Ν:Λουκά, εντάξει είμαι. Μου συμβαίνει συχνά!
Λ:Δεν με πείθεις ό,τι και να πεις! Ηρέμησε! Δεν πρέπει να ταράζεσαι στην κατάστασή σου!
Ν:Μετά απ'όλα αυτά που έμαθες, το πιο λογικό θα ήταν να μου φωνάξεις, να ξεσπάσεις πάνω μου και να χτυπήσεις δυνατά την πόρτα πίσω σου ή να μου πεις πως δεν θέλεις να με ξαναδείς ποτέ, όχι να με φροντίζεις!
Λ:Όλα αυτά που προανέφερες δεν πρόκειται να γίνουν όμως! Το ξέρεις πως δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου! Και μόνο στη σκέψη τρελαίνομαι! Ειδικά τώρα που περιμένουμε την μπέμπα μας!
Ν:Και πώς ξέρεις ότι θα είναι μπέμπα?
Λ:Δεν σηκώνω κουβέντα επί αυτού του θέματος! Θα είναι κοριτσάκι! Τι κοριτσάκι δηλαδή, κοριτσάρα αφού θα πάρει από του γονείς της!
Ν:Το έχεις πάρει απόφαση δηλαδή! Για αγόρι δεν σηκώνεις κουβέντα?
Λ:Στη δεύτερη, τρίτη εγκυμοσύνη βλέπουμε! Αυτό όμως το μωράκι που μεγαλώνει μέσα σου θα είναι κορίτσι και θα μοιάζει στη μαμά του! Μόνο το ξερό της το κεφάλι να μην πάρει, γιατί τότε την βάψαμε!
Ν:Κακίες! Και από πού κι ως πού θα υπάρξει δεύτερη και τρίτη εγκυμοσύνη?
Λ:Μόνο με μια μπέμπα θα μ'αφήσεις κακούργα? Κανόνισε!
Ν:Αφού έχουμε χωρίσει!
Λ:Είχαμε θέλεις να πεις! Όπως λέει και ο Ρέμος "μα δεν τελειώσαμε, τον χρόνο απλά για λίγο τον παγώσαμε"!
Ν:Πλούσιο ρεπερτόριο έχεις βλέπω!
Λ:Μόνο όταν με συμφέρει!
Ν:Το 'χω καταλάβει! Ωχ τι έχω να τραβήξω!
Λ:Πολλά! Θα το ανακαλύψεις στην πορεία αυτό! Σου πέρασε ο πόνος?
Ν:Ναι!
Λ:Ωραία!
Ν:Τι έχεις στο μυαλό σου Βενέτη?
Λ:Θα σου δείξω! Να μην σε κρατάω σε αγωνία!!!
Ν:Λουκ...

Δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει τη φράση της. Ο Λουκάς της κλείνει το στόμα μ'ένα γλυκό φιλί, το οποίο εξελίχθηκε σε παθιασμένο, αφού μέσα του είχε συσσωρευθεί όλο το πάθος που κρατούσαν μέσα τους όσο καιρό ήταν χώρια.

Παντρέυτηκαν λίγο καιρό αργότερα και σε λίγους μήνες κρατούσαν στην αγκαλιά τους την κόρη τους. Ήταν και οι δυο τρισευτυχισμένοι.

Η υπόλοιπη ζωή τους κύλησε ήρεμα και γλυκά σαν όνειρο. Οι μικροτσακωμοί δεν έλειπαν φυσικά! Για τη Νόρα και το Λουκά μιλάμε άλλωστε! Όμως ποτέ δεν έκαναν πολύ καιρό για να τα βρουν πάλι. Λίγες ώρες μόνο! Έτσι συνέχισαν να ζουν ευτυχισμένοι για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους...


Ελπίζω να βγήκε καλό!!!!

τελειο αγπουλα μου!!!!!!τελειο βγηκε!!!!!αλλα τι λεω?!υπαρχει περιπτωση να μην βγει σουπερ?!!!!!!!!!!!!και παλι μπραβο αγαπη!

norakiloukakos4ever έγραψε:τελειο αγπουλα μου!!!!!!τελειο βγηκε!!!!!αλλα τι λεω?!υπαρχει περιπτωση να μην βγει σουπερ?!!!!!!!!!!!!και παλι μπραβο αγαπη!

Σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ Ελευθερία μου!!!

Καλα αγαπη μου τελειο τελειο το λατρεψα... Ειναι που δεν εχεις εμπνευση δηλαδη αν ειχες τι θα μας εγραφες???? Αχου μωρε και ο Λουκας γλυκας... Περιμενω το επομενο με αγωνια αντε παω και για εκεινο το χοτ που λεγαμε...

viki nora-loukas έγραψε:Καλα αγαπη μου τελειο τελειο το λατρεψα... Ειναι που δεν εχεις εμπνευση δηλαδη αν ειχες τι θα μας εγραφες???? Αχου μωρε και ο Λουκας γλυκας... Περιμενω το επομενο με αγωνια αντε παω και για εκεινο το χοτ που λεγαμε...

Χαίρομαι που σου άρεσε Βικούλα μου! Εύστοχο το σχόλιό σου! Μάλλον με ενέπνευσε όλη αυτή η κατάσταση με τη δίκη! Δεν αντέχω άλλο να ακούω για τη δίκη και την Αντιγόνη! Είπα λοιπόν ν'αλλάξω λίγο το κλίμα! Και μάλλον δεν είχα και άδικο! Να μην σε καθυστερω όμως! Έχεις και δουλειές!

Βιαζεσαι για κατι???? Εσυ καμοια εμνευση τετοια δεν??? η ντρεπεσαι????Παω παω...

Νορακι μου ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ
Μπραβο σου....!
Πολυ γλυκουλη...!
Να σου πω ενα μυστικουλι...??
Ειναι το καλυτερο Σεναριακι για την Λουκανορικη Ζουζουνιτσα εδω μεσα!

Περιμενω Συνεχεια!!

Noraloukaki Admin! έγραψε:Νορακι μου ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ
Μπραβο σου....!
Πολυ γλυκουλη...!
Να σου πω ενα μυστικουλι...??
Ειναι το καλυτερο Σεναριακι για την Λουκανορικη Ζουζουνιτσα εδω μεσα!

Περιμενω Συνεχεια!!

Xίλια ευχαριστώ αγάπη μου!!! Πάρα πολύ θετικά τα σχολιάκια σου!!! Όσο για το μυστικούλι σου, νομίζω πως υπερβάλλεις! Υπάρχουν πολλά ωραία σεναριάκια!

ΗΡΩ 1993 έγραψε:ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ !!! ΤΙ ΧΑΖΟΜΠΑΜΠΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΥΚΑΚΟΣ . ΟΤΑΝ ΒΡΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΣΕΝΑΡΙΑΚΙ.

Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε Ηρώ μου!!! Όταν βρω χρόνο, να είσαι σίγουρη πως θα ξαναγράψω! Μάλλον το Σαββατοκύριακο!

viki nora-loukas έγραψε:Βιαζεσαι για κατι???? Εσυ καμοια εμνευση τετοια δεν??? η ντρεπεσαι????Παω παω...

Μπα, καμία εμπνευση! Βσικά δεν τα έχω διαβάσει!

Μιας και είχα ελεύθερο χρόνο σήμερα, είπα να βάλω άλλο ένα σεναριάκι!!! Λέτε να το ποστάρω σήμερα ή αύριο???

Σημερα αγαπη μου σημερα περιμενω...

viki nora-loukas έγραψε:Σημερα αγαπη μου σημερα περιμενω...

Πότε λες να το ανεβάσω?

Σημερα εγω περιμενω εδω....Δεν ειμαι καλα και θελω να νιωσω καλυτερα...

viki nora-loukas έγραψε:Σημερα εγω περιμενω εδω....Δεν ειμαι καλα και θελω να νιωσω καλυτερα...

Αν είναι να σε κάνω να νιώσεις καλύτερα, θα βάλω τα δυνατά μου. Σε 10' περίπου θα ποστάρω!

ενταξει αγαπη μου...

Σε 2' το βάζω!!

Χρονικά βρισκόμαστε στα επεισόδια όπου ο Λουκάς έχει αφήσει τη δίκη στη μέση κι έχει πάει στο Ναύπλοιο. Η Νόρα έχει πάει στο ξενοδοχείο για να τον μεταπείσει και να γυρίσουν πίσω, αλλά αυτός είναι κάθετος. Η Νόρα είναι απελπισμένη και χάλια.

Βγαίνοντας από το δωμάτιό του κλαμμένη...

Ν:Εντάξει Λουκά, δεν μπορώ να σε πιέσω. Δική σου η απόφαση... (ένα δάκρυ κυλάει από τα μάτια της)

Ο Λουκάς, βλέποντάς την έτσι, θέλει να την αρπάξει και να της πει πως δεν μπορεί να ζήσει μακριά της. Το να τη βλέπει στεναχωρημένη είναι η χειρότερή του. Όμως δεν μπορεί. Όχι στην ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Όλα όσα έμαθε τον τελευταίο καιρό τον έχουν κάνει χάλια. Χρειάζεται λίγο χρόνο για να ηρεμήσει και να σκεφτεί. Να σκεφτεί τι θα κάνει στη ζωή του από 'δω και πέρα. Τι σημαίνουν γι'αυτόν όλες οι αποκαλύψεις για τον πατέρα του. Δεν έχει ιδέα όμως για το ποια θα είναι η επόμενή του κίνηση. Όμως δεν μπορεί να βλέπει και τη Νόρα του να βασανίζεται...

Πηγαίνει προς το μέρος της...

Λ:Νόρα... Χρειάζομαι λίγο χρόνο. Πρέπει να το καταλάβεις.
Ν:Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί επιλέγεις την απομόνωση Λουκά!
Λ:...
Ν:Δεν έχεις κάποια απάντηση να μου δώσεις και ούτε με άφησες να σου μιλήσω!
Λ:Σου εξήγησα πως δεν είμαι έτοιμος να γυρίσω πίσω!
Ν:Θα το μετανιώσεις Λουκά... Όταν μάθεις, θα το μετανιώσεις. Ελπίζω μόνο να μην είναι αργά!
Λ:Τι εννοείς? Τι να μάθω?
Ν:Θα δεις!!!

Δεν άντεξε άλλο όλη αυτή την ατμόσφαιρα. Ήθελε να τρέξει στην αγκαλιά του, να του πει πως σε λίγο θα αποκτήσουν παιδί, πως θα είναι μαζί του σε όλα... Θα του το έλεγε... Αλλά ήταν τόσο αρνητικός και κάθετος που δεν μπόρεσε να του αλλάξει γνώμη... Έτσι αποφάσισε να φύγει. Μάζεψε όλο το κουράγιο που της απέμεινε για να μην καταρρεύσει μπροστά του κι έφυγε...

Ο Λουκάς έμεινε πίσω της.. Να την κοιτάει να χάνεται σε απαίσια ψυχολογική κατάσταση, χωρίς να κάνει τίποτα... Μόλις λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μάτια του.
Η Νόρα από την άλλη, με το που βγήκε από το δωμάτιο, άρχισε να κλαίει. Δεν θα άντεχε να τον χάσει... Όχι έτσι... Όμως δεν μπορούσε να κάνει κάτι... Ένιωθε έντονους πόνους. Για πόσο ακόμη θα του έκρυβε την αλήθεια? Δεν άντεχε να το κρατά άλλο μέσα της. Έβγαλε από την τσάντα της χαρτί και στυλό. Κάθισε σ'ένα τραπέζι κοντά της κι άρχισε να του γράφει. Έπειτα, κατέβηκε στη ρεσεψιόν και ζήτησε να του δώσουν το γράμμα μόλις τον δουν. Μετά πήρε τον δρόμο του γυρισμού.

Το βράδυ...

Η Νόρα ήταν στο σπίτι της με τα παιδιά...

Δ:Ανένδοτος ε?
Ν:Κάθετος!!! Δεν άκουγε τίποτα.
Ε:Και τι θα κάνεις ρε Νοράκι?
Ν:Τίποτα. Δική του είναι η απόφαση!
Ε:Νόρα, δεν είσαι μόνη σου πλέον! Έχεις και κάτι άλλο να σκεφτείς! (και χαϊδεύει την κοιλιά της)
ΝΙΚ:Τι εννοείς Εύα?
Ν:Αυτό που κατάλαβες Νικόλα! Είμαι έγκυος!
ΝΙΚ:Τι??? Και γιατί δνε το είπες στο Λουκά?
Ν:Όταν πήγα να του το πω, εκείνος μου ανακοίνωσε πως θα αναλάβει ο Ρούσσος την υπεράσπιση της Αντιγόνης.
ΝΙΚ:Αν του το είχες πει, θα είχε παραιτηθεί!
Ν:Ήθελα να παραιτηθεί για μένα, όχι επειδή το θεωρούσε καθήκον!
ΝΙΚ:Μα το έκανε γιατί πίστευε...
Ν:Ξέρω γιατί το έκανε Νικόλα. Μου το είπε τη νύχτα πριν τη δίκη. Όμως ήταν αργά πλέον!
ΝΙΚ:Και τώρα τι θα κάνεις?
Ν:Στο γράμμα του έλεγα και για το παιδί. Είναι ελεύθερος ν'αποφασίσει.
Ε:Έπρεπε να του το πεις η ίδια Νόρα!
Ν:Το ξέρω, αλλά δεν το άντεχα! Ήδη είχα έντονους πόνους. Πώς θα άκουγα και ό,τι μπορεί να είχε να μου πει?
Δ:Δίκιο έχεις! Η αντίδρασή του δεν θα ήταν και η καλύτερη!
Ν:Τώρα έχει χρόνο για να το σκεφτεί και να πάρει την απόφασή του!

Στο Ναύπλοιο...

Ο Λουκάς αποφασίζει να πάει για ένα ποτό. Είναι ένα ράκος. Δεν αντέχει άλλο κλεισμένος στους τέσσερεις τοίχους. Φτάνει στη ρεσεψιόν...

ΡΕΣΕΨΙΟΝΙΣΤ: Κ. Βενέτη?
Λ:Παρακαλώ!
Ρ:Έχετε κάποιο γράμμα.
Λ:Γράμμα?
Ρ:Μάλιστα. Ορίστε. (του δίνει τον φάκελο) Είναι από...
Λ:Τη Νόρα! (αναγνώρισε το γραφκό της χαρακτήρα)
Ρ:Αν εννοείτε μια κοκκινομάλλα κυρία...
Λ:Αυτή εννοώ! (κάνει να φυγει έχοντας τα μάτια του κολλημένα στο γράμμα)
Ρ:Συγγνώμη για το θάρρος, αλλά σας αγαπάει πολύ!
Λ:Παρακαλώ?
Ρ:Για την κοπέλα που σας το άφησε λέω. Χωρίς παρεξήγηση, έτσι?
Λ:Δίκιο έχετε. Κι εγώ όμως πεθαίνω για ΄κείνη!
Ρ:Φαίνεται!

Ο Λουκάς ανεβαίνει πάλι στο δωμάτιό του για να διαβάσει το γράμμα.

Αγαπη μου,

Σ'αγαπάω πολύ. Μόλις έμαθα ότι έφυγες, δεν άντεξα στη σκέψη ότι θα μπορούσα να σε χάσω. Φοβήθηκα πολύ μετά απ'όσα έμαθες τις τελευταίες μέρες. Μπορεί να είχαμε απομακρυνθεί λόγω της δίκης και να πίστεψα πως θα αντέξω χωρίς εσένα, αλλά πολύ σύντομα κατάλαβα πως είχα κάνει ένα τεράστιο λάθος. Δεν μπορώ μακριά σου ούτε λεπτό! Ήθελα να κάνουμε μια νέα αρχή. Οι δυο μας και, πολύ σύντομα, οι τρεις μας. Αυτό που σου λέω έμμεσα Λουκά είναι πως περιμένω το παιδί μας. Αυτή η εξέλιξη είμαι σίγουρη πως φέρνει άλλη μία αντροπή στη ζωή σου. Περίμενες να ακούσεις κάτι τέτοιο από το στόμα μου. Όμως δεν μπόρεσα να σου το πω. Μόλις πήγα να το αποκαλύψω, μου πέταξες πως θα είμαστε αντίδικοι στα δικαστήρια. Αν σου το έλεγα, θα τα σταματούσες όλα. Αυτό ειναι που ήθελα, αλλά να το κάνεις για μένα, όχι επειδή το θεωρούσες πρέπον. Όλα όσα μου είπες τη νύχτα πριν τη δίκη εξηγούν γιατί το έκανες. Είσαι ηλίθιος όμως! Αν μου το έλεγες νωρίτερα, τώρα θα είμασταν πανευτυχείς. Όμως δεν μπορούμε να αλλάξουμε ό,τι συνέβη. Σου τα λέω όλα αυτά, επειδή δεν μπορώ να τα κρατάω όλα μέσα μου. Έφτασε η ώρα που πρέπει να πάρεις την πιο σημαντική και μεγάλη απόφαση της ζωής σου. Εγώ είμαι εδώ και σε περιμένω. Ό,τι κι αν μου έκανες, δεν μπορώ να σου κρατήσω κακία. Μια δίκη δεν μπορεί να καταστρέψει την αγάπη που τρέφω για σένα όλα αυτά τα χρόνια. Κάνε αυτό που αισθάνεσαι. Δεν θέλω να σε πιέσω για τίποτα. Θα σεβαστώ την απόφασή σου, όποια κι αν είναι αυτή. Ακολούθησε την καρδιά σου Λουκά!

Θα σ'αγαπώ για πάντα,
το Νοράκι σου!

Ο Λουκάς, διαβαζοντας όλα αυτά, είχε βάλει τα κλάματα. Από το μυαλό του πέρασαν όλες του οι στιγμές με τη Νόρα. Ήταν παραμονή Χριστουγέννων. Ένα χρόνο πριν, της είχε ρίξει τη βόμβα πως έχει παιδί με την Νταίζη. Και φέτος την πλήγωσε για δεύτερη φορά. Ήθελε να επανορθώσει. Στη σκέψη πως η Νόρα περιμένει το παιδί του και αυτός είναι μακριά της και την έχει κάνει να είναι σε απαίσια ψυχολογική κατάσταση, τρελαίνοταν! Δεν άντεχε άλλο, ήθελε να πάει κοντά της. Συνηδειτοποίησε πως ό,τι κι αν έμαθε που τον έκανε να φτάσει μέχρι το Ναύπλοιο, δεν ήταν πιο σημαντικό από την αγάπη τους. Χωρίς παραπάνω σκέψη, μάζεψε τα πράγματά του όσο πιο γρήγορα μπορούσε και πήρε το δρόμο για το σπίτι της. Ήθελε να τη σφίξει στην αγκαλιά του και να μην την αφήσει ποτέ ξανά!

Λίγες ώρες αργότερα...

Στο σπίτι της Νόρας επικρατεί ησυχία. Όλη η παρέα έφυγε πριν λίγη ώρα κι εκείνη είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι κι έκλαιγε. Τότε ακούστηκε το κουδούνι. Απόρρησε. Δεν ήξερε ποιος μπορούσε να είναι. Σκούπισε τα μάτια της και πήγε προς την πόρτα.

Άνοιξε και αντίκρισε το Λουκά. Φαινόταν κουρασμένος, αλλά το μόνο που είδε στο βλέμμα του ήταν αγάπη. Περίμενε να της φωνάξει που δεν του μίλησε πιο πριν, να δει στο βλέμμα του θυμό, αλλά δεν μπορούσε να διακρίνει τίποτα από αυτά.

Ν:Λου...

Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση της. Τη φίλησε γλυκά, αλλά και παθιασμένα ταυτόχρονα. Εκείνη ανταποκρίθηκε το ίδιο έντονα. Την σήκωσε στην αγκαλιά του κι έκλεισε την πόρτα πίσω τους. Την οδήγησε στην κρεβατοκάμαρα, ενώ δεν σταμάτησε να τη φιλάει λεπτό.

Λίγη ώρα αργότερα, αγκαλιάσμένοι στο κρεβάτι...

Ν:Λουκά...
Λ:Τι είναι αγάπη μου?
Ν:Πώς αποφάσισες να γυρίσεις?
Λ:Διάβασα το γράμμα σου. Κατάλαβα πως δεν μπορώ να μείνω άλλο μακριά σου και μακριά από την κορούλα μας!
Ν:Από την ποια?
Λ:Την κόρη μας!
Ν:Λουκά, συγγνώμη που δεν σου είπα για το παιδί πιο πριν.
Λ:Δεν πειράζει αγπάπη μου! Ό,τι έγινε έγινε! Σε καταλαβαίνω. Άλλωστε εγώ έκανα τη βλακεία να υπερασπιστώ την Αντιγόνη! Σημασία όμως έχει ότι τώρα είμαστε εδώ, μαζί και αγκαλιασμένοι.
Ν:Δίκιο έχεις. Λουκά, δεν θέλω να σε χάσω!
Λ:Δεν θα με χάσεις αγάπη μου. Ποτέ. Θα είμαι για πάντα δίπλα σου.
N:Αλήθεια μου λες?
Λ:Φυσικά! Ό,τι κι αν γίνει, δεν θα σταματήσω να σε αγαπάω ποτέ!
Ν:Ούτε εγώ!

Φιλιούνται γλυκά.

Ν:Λουκά...
Λ:Τι?
Ν:Θα μου κάνεις μια χάρη?
Λ:Ό,τι θέλεις!
Ν:Θέλω να μαγειρέψεις κάτι να φάμε γιατί έχω πεθάνει της πείνας!
Λ:Νηστικούλι είναι το μωρό μου?
Ν:Ναι. Η μπέμπα διαμαρτύρεται.
Λ:Δεν έχεις αντίρρηση για το φύλλο του παιδιού βλέπω!
Ν:Αφού ξέρεις πως θέλω μια μπεμπούλα! Αλλά τώρα πεινάει!
Λ:Αφού θέλουν φαγητό οι αγάπες μου, δεν έχω παρά να υποκύψω!
Ν:Και καλά θα κάνεις! Ντύσου και πήγαινε!
Λ:Μόνος μου? Εσύ δεν θα με βοηθήσεις? Θα σου δείξω πώς να μαγειρεύεις!
Ν:Έχω τον Μαμαλάκη στην κουζίνα μου και θα μαγειρεύω εγώ?
Λ:Κι εμένα θα με αφήσεις μόνο μου?
Ν:Αφού το θέτεις έτσι...

Σε λίγο άρχισαν να μαγειρεύουν κάτι πρόχειρο ανάμεσα σε φιλιά και γλυκόλογα. Η υπόλοιπη νύχτα τους πέρασε μέσα σ'ερωτικό κλίμα. Την επόμενη μέρα πήγαν από τα παιδιά για να τους πουν τα νέα. Την Πρωτοχρονιά έκλεισαν ένα χρόνο από το πρώτο τους φιλί.

Λίγους μήνες αργότερα είχαν στην αγκαλιά τους την μπέμπα τους. Ήταν και οι δύο πολύ ευτυχισμένοι. Λίγους μήνες αργότερα παντρεύτηκαν. Συνέχισαν να είναι αγαπημένοι και τρελά ερωτευμένοι σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Απέκτησαν κι άλλα παιδιά. Δεν ξαναχώρισαν ποτέ.